‘Het Jambon-bashen mag wel eens ophouden’

Knack-redacteur Peter Casteels gooit elke week een blokje hout op het vuur.

Hoe heeft hij het geflikt? Haast niemand die het zich vorige vrijdag afvroeg, terwijl Jan Jambon aan de pers een stikstofakkoord presenteerde dat enkele uren daarvoor zelfs door iedereen aan tafel voor onmogelijk werd gehouden. Hoe heeft hij het in hemelsnaam geflikt? De dagen daarvoor was de teneur in de kranten zelfs dat deze discussie al lang niet meer over stikstof ging, maar draaide om een vertrouwensbreuk tussen de CD&V en de N-VA die niet meer te lijmen viel. Hoe heeft hij dat in een paar uurtjes tijd kunnen oplossen? Sammy Mahdi had zich dwars geparkeerd in een dossier dat hem tot voor kort niet interesseerde, maar Jambon liet hem akkoord gaan met het voorstel zoals het de zondag ervoor al op tafel lag. Het enige wat de CD&V binnenhaalde, is een herkansing om over onafzienbare tijd nog eens te proberen dat akkoord open te breken. Hoe heeft hij dat klaar gekregen?

Jan Jambon, staatsman. Het is niet anders.

Nu ik het mezelf hoor zeggen: hij heeft ook iets van een loodgieter.

Zijn partij heeft hem daar, overigens, niet bij geholpen. Zelfs toen de CD&V de handtekening al had gezet, bleef Zuhal Demir de partij voor de televisiecamera’s zwartmaken. Ze vertelde in Terzake dat er altijd een vierde onderhandelingspartner aan tafel zat: de Boerenbond. Waarom nog zulke beschuldigingen in het rond strooien op het moment dat de CD&V net met veel huffen en puffen over haar eigen schaduw heen is gesprongen? Ik heb de aversie van CD&V’ers tegen Demir altijd veel beter begrepen dan hun onverzettelijkheid in het hele stikstofdossier.

Gelukkig masseerde Jan Jambon het vrijdag allemaal weg. Achteraf kreeg hij enkel een droog bedankje van Hilde Crevits.

Op zijn minst mag het bashen van deze staatsman wel eens ophouden. Sinds hij minister-president werd, kan hij niets goeds meer doen. Als cultuurminister heeft hij zijn eigen ruiten weliswaar ingegooid, vooral door een cultuurstrijd te voeren die er eigenlijk geen is, maar als minister-president doet hij het niet kwaad. Of toch niet uitzonderlijk slecht.

Durft u met droge ogen te beweren dat Geert Bourgeois, Kris Peeters of Yves Leterme de Vlaamse regering werkelijk naar grotere successen hebben geleid dan Jambon? En hebt u daar dan misschien ook een argumentje of twee voor? Nee, hij past perfect in dat rijtje. Als Charles Michel erin slaagt om president van Europa te worden, verdient Jan Jambon zeker ook een glansrijke fin de carrière op het Europese topniveau. Nu hij vrijdag ook nog eens Nelson Mandela begon te citeren, mikt hij misschien zelf wel op de Verenigde Naties.