Heeft El Kaouakibi verkiezingsuitgaven onterecht niet aangegeven?

Volgens professor Bart Maddens (KULeuven) wijzen heel wat elementen erop dat Vlaams parlementslid Sihame El Kaouakibi verkiezingsuitgaven onterecht niet heeft aangegeven. Open VLD ontkent.

De zaak rond sociaal onderneemster en Vlaams parlementslid Sihame El Kaouakibi (Open VLD) blijft voor beroering zorgen. De rechtbank heeft bij haar jongerenproject Let’s Go Urban een voorlopige bewindvoerder aangesteld. Ook binnen de Open VLD ontstond er een debat nadat bleek dat El Kaouakibi en haar team 103.000 euro hadden ontvangen van de partij in aanloop naar de verkiezingscampagne van 2019.

In totaal gaat het om drie facturen: de eerste bedraagt 20.000 euro, waarvan het gros in de persoonlijke verkiezingsuitgaven van El Kaouakibi werd opgenomen. Een tweede bedrag van 33.000 werd gebruikt voor een persoonlijke medewerker – een som die niet werd aangegeven. Tot slot is er nog een schijf van 50.000 euro, die onder meer werd gebruikt voor de verkiezingscampagne van El Kaouakibi zelf en andere Open VLD-kandidaten.

Volgens professor Bart Maddens (KULeuven), expert in verkiezingsuitgaven, wringt het schoentje bij die tweede factuur. In een opiniestuk op Knack schrijft Maddens dat El Kaouakibi zich vermoedelijk aan verkiezingsfraude schuldig heeft gemaakt. ‘Ze heeft waarschijnlijk beduidend meer uitgegeven dan wettelijk toegestaan en zo de electorale concurrentie vervalst’, klinkt het.

In de Afspraak Op Vrijdag vertelde Open VLD-voorzitter Egbert Lachaert vorige week dat er destijds geoordeeld is dat de uitgaven in die tweede factuur niet aangifteplichtig zijn. Volgens Maddens is dat niet noodzakelijk correct. ‘De wet schrijft uitdrukkelijk voor dat alle uitgaven voor propagandaboodschappen moeten worden aangegeven.’ Vraag is met andere woorden of de medewerker van El Kaouakibi propaganda-opdrachten heeft uitgevoerd.

De Open VLD laat weten dat de medewerker in de dagdagelijkse campagne ondersteuning bood in de meest brede zin van het woord. ‘Het ging over afstemming met de nationale partij, de provinciale campagne, afdelingen, praktische organisatie en agendabeheer, en inhoudelijke en communicatieve steun. Volgens onze informatie ging het dus niet om zuivere communicatieconsultancy enkel en alleen gericht op de productie van verkiezingspropaganda.’

In een reactie op Maddens zegt El Kaouakibi aan Knack dat de aangifte van de verkiezingsuitgaven niet tot haar verantwoordelijkheden behoorde: ‘Dit is iets wat steeds door de partij werd opgevolgd. Mijn eigen verkiezingsaangifte werd opgemaakt en ingediend door een campagnemedewerker van Open VLD. Ik wil en zal snel uitleg geven over wat er over Let’s Go Urban wordt gezegd, maar de aangifte van de verkiezingsuitgaven afschuiven op iemand midden in een mediastorm, vind ik maar al te gemakkelijk. Als politiek nieuwkomer vertrouwde ik volledig op de professionaliteit van de partij.’

Dinsdag komt de federale commissie verkiezingsuitgaven bij elkaar. Die stelt het vademecum voor verkiezingsuitgaven op dat richtinggevend is voor de regionale controlecommissies. Volgens Maddens kan de principiële grondslag van de zaak daar aan bod komen. ‘In hoeverre heeft Open VLD gelijk dat deze personeelskosten niet “aangifteplichtig” zijn? Dit is belangrijk voor de volgende verkiezingen: als de controlecommissies niet reageren, kan de niet-aangifte door Open VLD als een precedent gaan fungeren’, klinkt het.