‘Britse royals vonden het in het verleden wel vaker een goed idee om hun ziel bloot te geven of verkeerde indrukken te corrigeren in een goed gesprek’, herinnert Lia Van Bekhoven zich in afwachting van de het interview van Harry en Meghan bij Oprah Winfrey. ‘Doorgaans betreuren ze achteraf zoveel openhartigheid.’
Het zou, volgens de koningin van de Amerikaanse praatshow, haar beste interview ooit geweest zijn. En Oprah Winfrey heeft duizenden mensen ondervraagd, zij het nooit eerder een kleinzoon van de Queen.
Het gesprek met prins Harry en zijn Amerikaanse echtgenote Meghan Markle werd bijna drie weken geleden opgenomen en wordt zondagavond in de VS uitgezonden. ‘Geen onderwerp dat niet aan bod komt’, belooft Winfrey in de trailers. Intiem en veelomvattend. Oprecht en sensationeel. Enfin, vul zelf maar in. Persoonlijk denk ik dat al zou Meghan niks zeggen en twee uur lang keukenkastjes schoonmaken, we een kijkcijferhit hebben. Nu ze erop uit is alle ellende van een gefrustreerd, koninklijk bestaan van zich af te praten, is de status van opperste kijkkanon gegarandeerd.
Geloof maar dat Buckingham Palace nerveus is over wat Harry en zijn vrouw gaan zeggen over het leven in het hart van ‘De Firma’. Dat die ervaring geen wederzijds genoegen was weten we. Meghan zou tenminste twee personeelsleden hebben weggepest met veeleisende mails die ze om vijf uur ’s ochtends verstuurde. De Britse monarchie heeft het 1200 jaar gedaan zonder Amerikaanse bewijsdrang, dus Markle werd gevraagd een toontje lager te zingen. En kon ze alleen tiara’s dragen die de Queen haar gaf en haar wereldverbeterende oprispingen voor zich houden, please? Verder deed ze er beter aan te leren leven met de verzinsels, verdachtmakingen en insinuaties in de Britse pers, hoe ranzig ook. Zo deed de rest van de familie het ook.
Harry en Meghan bij Oprah: zonder een fragment gezien te hebben, weet je dat dit slecht zal aflopen.
U weet hoe het afliep. Voor Harry en Meghan was het kiezen of delen. Of een leven in rubberlaarzen in drassige Engelse velden met af en toe een kleurrijk uitstapje naar de opera, of een Hollywood-achtig bestaan in zonnig Californië. De gesprekken in het echtelijk bed kwamen waarschijnlijk neer op: wie wil je het liefst als buur, prins Edward of Ellen DeGeneres? Waarop het hipste stel ter wereld voor het laatste koos met medeneming van alle glamour.
Ze gingen voor tientallen miljoenen bezielende documentaires en kinderseries maken voor Netflix en Spotify. Omdat een leven van goedbetaalde mediacreativiteit en charity niet te rijmen valt met het koninklijk bestaan moesten ze hun eretitels afstaan. Hadden ze het voorbeeld gevolgd van Harry’s oom prins Andrew die er een vriendschappelijke relatie op na hield met seksovertreder Jeffrey Epstein en door de FBI uitgenodigd is voor een verhoor over aantijgingen van seksmisbruik met een minderjarige, dan hadden ze hun titels kunnen houden.
Deze maand was het opnieuw kiezen of delen. Oprah Winfrey of de Queen. Zonder een fragment gezien te hebben weet je dat het gesprek met Winfrey slecht gaat aflopen. Slecht voor de queen en voor Harry en Meghan. De studiovloeren liggen bezaaid met interviews van Britse royals die dachten dat ze er goed aan deden hun ziel bloot te geven of verkeerde indrukken te corrigeren in een goed gesprek, om erachter te komen dat de regie elders ligt en die interviews hun eigen dynamiek ontwikkelen. De onthulling van Diana in 1995 dat ze in haar huwelijk voelde het vijfde wiel aan de wagen te zijn, de bekentenis van Charles in 1994 dat hij de affaire met Camilla Parker Bowles weer had opgepakt, de verklaring van prins Andrew in 2019 over zijn omstreden vriendschap met Epstein. Alle drie zouden later hun openhartigheid betreuren.
Voor Buckingham Palace is het slecht nieuws dat het meest charismatische onderdeel van het bedrijf duizenden kilometers verderop een franchise begint. De Britse royals zijn een merk. Ze zijn het meest herkenbare en bekendste symbool van het VK. Brexit, the Beatles en de BBC staan evengoed voor het land, maar niks zegt Groot Brittannië als het Huis van Windsor. Er is geen familie – sorry Kardashians – die zoveel internationale aandacht opsopt. The Crown is niet voor niets de best bekeken tv-serie van Netflix. Volgens het verkeersbureau Visit Britain keken twee miljard mensen naar het huwelijk van prins William met Kate Middleton. In de globale wereld van diplomatie, investeringen en invloed telt het als je staatshoofd de Queen is.
De pracht en praal met zijn paleizen, koetsen en uniformen, staan voor continuïteit. Maar ze zijn niet bij machte de slijtageplekken te bedekken. De Queen, die toen ze de troon besteeg in 1952 al iets ouwelijks had, is niet de ideale persoon de familie relevant te houden in de 21ste eeuw. Het imago van De Firma is aan vernieuwing toe. En niemand die daar beter voor leek dan een jong, positief, bi-raciaal stel met ster allure. Harry en Meghan zouden de queen in de Gemenebestlanden vertegenwoordigen. Ze zouden in Engeland voedselbanken bezoeken en rugbywedstrijden bijwonen. Ze zouden daarmee een demografie van jonge Britten en minderheden aanspreken. Doelgroepen voor wie de monarchie niks betekent. In plaats daarvan doen ze bij Oprah Winfrey hun beklag.
Scheiden is zwaar. Voor alle partijen. Maar het voelt net ietsje zwaarder in Londen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
