Gesprek met Abu Jihad, de Syriëstrijder die België bedreigt: ‘Staatsvijand nummer één. Wat een eer!’

Abu Jihad, de Syriëstrijder die België bedreigt. © /
Montasser AlDe'emeh
Montasser AlDe'emeh Auteur en onderzoeker verbonden aan de KU Leuven

Abu Jihad Al-Baljiki, de man die dreigt met aanslagen op openbare plaatsen in ons land, laat opnieuw van zich horen. Jihad-onderzoeker Montasser AlDe’emeh kon met hem praten. ‘Als ik terugkom, is het om België te veroveren.’

Abu Jihad Al-Baljiki, de man die dreigt met aanslagen op openbare plaatsen in ons land, laat opnieuw van zich horen. Jihadonderzoeker Montasser AlDe’emeh kon met hem praten. ‘Als ik terugkom, is het om België te veroveren.’

Eind augustus ontving ik een audioboodschap van de Antwerpenaar Abdellah Nouamane (20), die in Syrië bij de IS vecht: ‘Dit is geen bedreiging of wat dom gepraat. Dit is een oorlogsverklaring en de plannen zijn al gesmeed. Alles gaat de lucht in in België. Bibliotheken, scholen, ziekenhuizen, winkelstraten, discotheken… Alle plaatsen waar ongelovigen zijn. Wij houden geen rekening meermet al het gepraat over onschuldige slachtoffers. Alle ongelovigen worden vermoord.’

Nouamane, die zich Abu Jihad Al-Baljiki laat noemen, is geen onbekende. Ik interviewde hem enkele keren, onder andere tijdens mijn veldonderzoek in Syrië. Eerst vocht hij voor Al-Nusra, later sloot hij zich aan bij de Islamitische Staat. Ik volg hem al meer dan een jaar, en probeer erachter te komen waarom hij België zo haat. De voorlopige balans: diep ongenoegen vanwege de ondervertegenwoordiging van moslims in onze samenleving, een gebrek aan begeleiding en ondersteuning, het gevoel nooit als een gelijkwaardige burger mee te tellen, de invloed van Sharia4Belgium, een ultraradicale invulling van de islam, peer pressure , de zucht naar avontuur, en het onrecht in het Midden-Oosten. Kortom, Nouamane is een typevoorbeeld van een jongeman voor wie de gewapende jihad een uitlaatklep werd voor zijn frustraties. Enkele dagen geleden kon ik hem via het internet bereiken.

U dreigde met aanslagen in België. Bent u serieus?

Abu Jihad: Ja, het is oorlog tussen ons en de ongelovigen. Ik roep elke moslim op om zijn geloof te beschermen en de ongelovigen te doden door ze neer te schieten, door bommen te leggen, door ze met messen neer te steken, door hun eten te vergiftigen. We zijn niet vergeten wat de ongelovigen de moslims hebben aangedaan in Afghanistan, in Irak en in Mali. Ze zullen boeten voor hun aanvallen op de islam en op de moslims. We zullen wraak nemen.

En u vindt het niet erg om burgers te treffen?

Abu Jihad: In een democratie zijn het de burgers die beslissen welke regering er zal komen. Wij zullen hun doden zoals zij ons doden. Oog om oog, tand om tand. Geen enkele ongelovige zal nog veilig zijn zolang de moslims niet in rust kunnen leven.

Hoe zag uw leven in België eruit?

Abu Jihad: Ik heb op veel scholen in Antwerpen gezeten. Ik zat op Don Bosco, studeerde chemie, ik was ingeschreven bij een tafeltennisclub, voetbalde. Ik had alles en at alles wat ik maar wilde. Ik had het ver kunnen schoppen in deze wereld. Ik behaalde goeie punten, maar zodra ik wist dat ik naar Syrië zou vertrekken, begon ik de school te verwaarlozen.

Ik haat België met alles erop en eraan.

Wanneer begon u te praktiseren?

Abu Jihad: Op mijn zestiende. Daarvóór was ik een normale jongen. Toen gingen mijn ogen open. Ik begon te beseffen dat we in dit leven Allah moeten aanbidden.

Wie heeft u toen geholpen?

Abu Jihad: (lacht hard) Geen commentaar. Allah heeft me geleid. Punt.

Mist u België weleens?

Abu Jihad: Nee, helemaal niet. We kunnen in Syrië alles regelen wat we maar willen. Wil je Pringles, Ice Tea, chocolade? Alles kan.

Waarom zou ik België moeten missen? Hier kan ik de jihad voeren, vechten voor mijn Heer, en de sleutels voor de poorten van het paradijs zijn hier te vinden. Alleen het eten is hier raar .

Hebt u er nooit aan gedacht om terug te keren?

Abu Jihad: Nee. Ik haat België met alles erop en eraan. Als ik terugkom, is het om België te veroveren. Als het kalifaat er geïnstalleerd is, kom ik er weer wonen. Ik haat het land, de democratie, de ongelovigen, alles. In België is er altijd stress, ik kan niet leven tussen al die ongelovigen. In de jihad verdwijnen al je zorgen en problemen. Hier wacht ik tot ik mijn Heer ontmoet.

Had u in België dan niet het gevoel dat uw rechten verdedigd werden door de Moslimexecutieve, moslimleiders of imams?

Abu Jihad: Die chocolademoslims en imams van die vzw’s? Daar heb ik niets mee te maken. Heel wat imams werken voor de ongelovigen, ze vertegenwoordigen de islam en de jihad helemaal niet.

Wie vindt u dan wel een goede imam in België?

Abu Jihad: Ik wil geen mensen in de problemen brengen.

Waarom voelde u zich niet thuis in België?

Abu Jihad: Iemand als Filip Dewinter is een vijand van God – zelfs jij moet hem haten als je moslim bent. Mensen als hij zijn tegen de ware islam – en dan bedoel ik niet de rokjes-en-strakke-jeans-islam, hè. Je kunt in België als vrouw niet eens een niqab dragen. De enige plek waar je daar als praktiserende moslim kunt wonen, is in de gevangenis.

Ik ken salafisten in Molenbeek die praktiseren en die door de overheid met rust worden gelaten.

Abu Jihad: Onmogelijk. Wij werden nooit met rust gelaten. Een echt praktiserende moslim roept op tot hijra (emigratie, nvdr. ) en tot de jihad. Kom mij niet vertellen wat er in België met een praktiserende moslim gebeurt.

Wie zoiets doet, wordt inderdaad niet met rust gelaten.

Abu Jihad: Oproepen tot die zaken is een plicht voor elke moslim.

U bent intussen zowat staatsvijand nummer één geworden.

Ik ben heel blij met mijn nieuwe leven als jihadist. Ongelovigen afslachten en tegelijkertijd lachen is voor mij geen probleem, hoor

Abu Jihad: Wat een eer. De ongelovigen gaan nog wat meemaken, na alles wat ze hebben gedaan tegen de islam en de moslims.

U bent de voorbije maanden twee keer dood verklaard. Hoe zit dat?

Abu Jihad: Ik ken de precieze reden niet. Soms denken broeders na een gevecht dat je gesneuveld bent, en verspreiden ze het nieuws op sociale media.

U lacht altijd op foto’s. Hoe valt dat te rijmen met de uitspraken die u doet?

Abu Jihad: Ik ben heel blij met mijn nieuwe leven als jihadist. Ongelovigen afslachten en tegelijkertijd lachen is voor mij geen probleem, hoor. Ik ben overtuigd van wat ik doe.

Wanneer stopt dit?

Abu Jihad: Als we vanuit het kalifaat de hele wereld regeren. Het is verplicht voor elke moslim om te emigreren en de wapens op te nemen. Wij zijn naar hier gekomen voor de jihad en om onze plaats in het paradijs op te eisen. We willen de sharia invoeren en het kalifaat herstellen. Dit is de echte thuis voor alle moslims in de wereld.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content