De federale ombudsman vraagt een specifieke wettelijke status voor ouders van kinderen die erkend zijn als vluchteling. De ombudsman heeft daarover, aan de vooravond van de Internationale dag van nultolerantie tegen vrouwelijke genitale verminking, een aanbeveling gericht aan de Kamer van volksvertegenwoordigers.
Kinderen die met hun ouders hun land zijn ontvlucht omdat hun grondrechten worden bedreigd met een ernstige schending, hebben in België recht op internationale bescherming. Het gaat bijvoorbeeld over kinderen die het slachtoffer dreigen te worden van genitale verminking. Hoewel hun ouders vroeger automatisch de status van secundaire bescherming kregen, is dat nu niet meer het geval. Sinds april 2019 moeten de ouders een afzonderlijke procedure doorlopen en een aanvraag tot regularisatie indienen.
Op vraag van de federale ombudsman hebben het CGVS en de Dienst Vreemdelingenzaken een identificatiesysteem ingevoerd om die regularisatieaanvragen snel te behandelen. Die procedure biedt echter geen garanties en vereist vaak een identiteitsbewijs, een bewijs van afstamming en de betaling van een vergoeding van 366 euro, wat voor sommige ouders grote obstakels vormen, zegt de ombudsman. Die vraagt daarom ook om ‘de hiaten in de Vreemdelingenwet op te vullen door een specifieke status te creëren voor ouders van kinderen die als vluchteling werden erkend’. De ombudsman schreef daarover een brief naar de Kamer van Volksvertegenwoordigers.
‘Geen uitzonderingsprocedure nodig’
Voor staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi is het duidelijk dat de wet moet aangepast worden. Bij vrees voor genitale verminking is het duidelijk dat het kind in een kwetsbare positie zit. De studie van deze wetteksten is bezig, laat hij weten. ‘Wij moeten er alles aan doen om meisjes en vrouwen te beschermen. Een genitale verminking tast hun lichaam aan en het is in geen geval een vrije keuze van die meisjes en vrouwen. Als een kind een vluchtelingenstatus in België krijgt omdat ze het risico loopt op genitale verminking, is het logisch dat je ook de ouders in ons land laat verblijven. Daar is geen uitzonderingsprocedure zoals de regularisatie voor nodig.’
