Bedrijven die de terugbetaling van de ‘excess profit rulings’ willen aanvechten, kunnen terecht bij de ex-kabinetschef van minister van Financiën Johan Van Overtveldt (N-VA).
Bedrijven die de terugbetaling van de ‘excess profit rulings’ willen aanvechten, kunnen terecht bij niemand minder dan de ex-kabinetschef van minister van Financiën Johan Van Overtveldt (N-VA). Dat schrijft De Standaard donderdag. “Deontologisch absoluut not done”, hekelt Groen-Kamerlid Kristof Calvo.
Mathieu Isenbaert was zowat een half jaar kabinetschef van Van Overtveldt. Samen met gewezen adjunct-kabinetschef Philippe Bielen heeft hij intussen een nieuw advocatenkantoor opgestart. Op de website van Sintax, hun advocatenkantoor, prijzen de twee zich in een uitgebreide brochure aan bij bedrijven die het oneens zijn met de Europese beslissing dat België 942 miljoen euro moet terugvorderen bij de 36 multinationals die gebruik maakten van de excess profit rulings. Van Overtveldt maakte deze week nog bekend dat België in beroep gaat tegen het Europese oordeel over het fiscale gunstregime.
Op achttien pagina’s leggen de gewezen kabinetschefs van de N-VA-minister uit op welke manier de multinationals kunnen reageren, zowel tegen de Europese Commissie als tegen de Belgische staat. Inclusief een hele waslijst pijnpunten waarop ze beloven te drukken. Dat de rulings door België nooit bij Europa gerapporteerd werden als mogelijke staatssteun bijvoorbeeld. Of dat de bedrijven nooit voor het risico gewaarschuwd werden.
Calvo wil niet-concurrentiebeding
“Deontologisch absoluut not done”, reageert Kristof Calvo van Groen. “Die man bouwt op kosten van de maatschappij ervaring op op het kabinet en wandelt daar buiten met een rijkgevulde powerpoint om te gaan solliciteren voor zijn volgende carrière en de staatskas aan te vallen.”
Isenbaert zelf ziet het probleem niet. “Het advocatenkantoor dat ons op het kabinet bijstond voor de rulings werkt nu ook voor de betrokken bedrijven, waarom zou ik het dan niet mogen? Als ik als fiscaal advocaat geen acties meer mag ondernemen tegen de Belgische staat of de fiscus, dan heb ik geen job meer.”
Van Overtveldt bevestigt dat Isenbaert “korte tijd” op het kabinet werkte. “In alle kabinetten worden medewerkers uit de privésector aangetrokken vanwege hun expertise. Vroeg of laat keren die naar de privé terug.”
“In de privé zou je een niet-concurrentiebeding moeten tekenen”, hekelt Calvo nog. Hij vindt dat dergelijke regels zich ook opdringen “voor cabinetards die met zulke strategische miljoenendossiers aan de slag zijn”. (belga)
