Doet Deborah regering wankelen? ‘Zolang ministers niet vechtend over straat rollen, is er geen crisis’
Premier Alexander De Croo (Open VLD) gelooft nog steeds in een akkoord tussen de sociale partners over de loononderhandelingen. Ondertussen proberen de Vivaldi-ministers om de druk van de partijvoorzitters buiten te houden.
Ook in de Kamer was de figuur van Deborah aanwezig. Heel het land maakte gisteren kennis met die kassierster van Conner Rousseau in Nieuwpoort. De Vooruit-voorzitter verwees expliciet naar haar toen hij woensdagavond een bommetje dropte in de Wetstraat.
Alles draait rond de mislukte loononderhandelingen. Als de werknemers hun inkomen slechts met 0,4 procent bovenop de index zien stijgen (de marge die de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven naar voren schuift), dan zien de socialisten geen reden om de uitkering van bonussen en dividenden toe te laten.
Rousseau deinst er niet voor terug om het nooit eerder gebruikte artikel 14 van de wet van 1996 te triggeren, tot afgrijzen van de werkgevers én partijvoorzitters Egbert Lachaert (Open VLD) en Georges-Louis Bouchez (MR). Liberalen en socialisten stonden plots met getrokken messen tegenover elkaar.
In dat woelwater moet premier Alexander De Croo (Open VLD) de kalmte zien te bewaren.
De opstellingen van regeringspartijen CD&V en Groen-Ecolo vergemakkelijkten de situatie niet. De ene partij richtte haar pijlen tijdens het vragenuurtje in de Kamer specifiek op Rousseau (via Kamerlid en ex-minister Nathalie Muylle). De andere fractie voelde zich duidelijk iets comfortabeler bij de rode retoriek, zo bleek uit het antwoord van Groen-Kamerlid Evita Willaert: ‘Mensen die hun land staande hielden, verdienen meer dan een opslag van 10 euro bruto per maand’.
Zwarte sneeuw voor Caroline
Eerste minister De Croo schuwde de grote woorden niet en trok een parallel met de coronacrisis: ‘We gaan er samen door, of we gaan er samen aan ten onder’. De liberaal denkt dat een akkoord nog steeds mogelijk is. ‘We mogen ons niet laten vangen door tweedracht, maar zoeken naar wat ons verenigt.’
De Croo toont begrip voor de situatie van Deborah. ‘Maar het gaat evenzeer over Caroline, die in een schoenenwinkel werkt en zwarte sneeuw zag.’ De regeringsleider ziet nog steeds een opening in de vorm van specifieke premies voor sectoren die goed geboerd hebben tijdens de afgelopen coronatijd.
Ook PS-vicepremier Pierre-Yves Dermagne ontwaart nog lichtpuntjes in het loonoverleg. Belangrijk voor de stabiliteit van de regering is dat Dermagne, tevens minister van Werk, het dreigement van Rousseau niet in zoveel woorden uitsprak in het halfrond.
Die taak liet hij donderdagnamiddag aan PS-fractieleider Ahmed Laaouej, die vindt dat de werknemers het ‘misprijzen’ van de werkgevers niet verdienen. Woensdag waarschuwde Dermagne Lachaert nog dat ‘als er geen marge voor een serieuze coronapremie is en geen discussie mogelijk is over het minimumloon, er ook geen marge zal zijn voor dividenden en de lonen van de CEO’s’.
Dit is zelfs geen crisette.
Een hoge regeringsbron
Raoul Hedebouw
De grote uitdaging voor de Vivaldi-regering wordt om de externe druk buiten te houden. Niet voor het eerst deze legislatuur brengen de partijvoorzitters de federale regering in de problemen.
Maar net omdat de ministers in de Kamer ongeveer hetzelfde zeggen, willen regeringsbronnen niet over een regeringscrisis spreken. ‘Dit is zelfs geen crisette‘, zegt een hoge bron. ‘Ik zie nog wel opties.’ Een andere meerderheidsbron zegt hetzelfde: ‘Zolang de ministers niet vechtend over straat rollen, is er geen crisis.’
De meerderheid wijst op 1 mei, Dag van de Arbeid en socialistische hoogdag, als grote schuldige. De strijdvaardige retoriek van Vooruit en PS is dus niet toevallig nu gekozen. ‘Voor het sociaal overleg kan het niet snel genoeg 2 mei zijn’, zegt een vicepremier.
De olifant in de kamer is opnieuw de PVDA. De marxisten voeren de druk op tegen de linkse regeringspartijen. Kopman Raoul Hedebouw genoot dan ook zichtbaar van de tweespalt binnen Vivaldi.
Jennend noemde hij het idee van Rousseau ‘een uitstekend voorstel’. Hij verklaarde de assertiviteit van de jonge partijvoorzitter maar op één manier: de stijgende cijfers van de PVDA in Vlaanderen, Wallonië en Brussel.
Vanavond overleg
Hoe dan ook is het maar de vraag of de sociale partners weer aan tafel willen komen. ‘We blijven de hand reiken om oplossingen te vinden, maar we zijn ook bereid om opnieuw te mobiliseren’, lieten de christelijke en de socialistische metaalvakbond woensdagavond weten.
Uiteindelijk lijkt nieuw overleg onvermijdelijk. Niet toevallig is er vanavond nog een ontmoeting gepland tussen minister Dermagne en de vakbonden. Voor de regering-De Croo is er geen andere keuze. Zoals het Vlaams Belang opmerkte, zijn de woorden ‘we gaan er samen door, of we gaan er samen aan ten onder’ evengoed van toepassing op de eigen regering.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier