De staatssecretaris voor Gelijke Kansen is niet te spreken over de uitspraken die Rachida Lamrabet, theatermaakster en juriste bij Unia, doet in Knack. Zij noemt de boerka onder andere ‘een nepprobleem’.
Staatssecretaris voor Gelijke Kansen Zuhal Demir (N-VA) haalt andermaal uit naar Unia. Ditmaal wil ze dat Unia zich uitdrukkelijk distantieert van uitspraken die Rachida Lamrabet, uitdrukkelijk in eigen naam, heeft gedaan over het boerkaverbod in Knack. ‘Ik ben niet voor de boerka, maar ook niet voor een boerkaverbod. Zeker niet in een land dat de mensenrechten hoog in het vaandel draagt’, stelt Lamrabet, die als juriste bij Unia werkt.
Lamrabet vindt niet dat ze zich voor de kar van de radicale islam laat spannen met haar pleidooi tegen het boerkaverbod: ‘Niet alle vrouwen in boerka zijn exponenten van het gewelddadige islamisme’. Ze relativeert ook het fenomeen: ‘Dat voor zo’n kleine groep een heel parlementair bestel in stelling is gebracht, vind ik onbegrijpelijk. Het is zuivere symboolpolitiek. Ik heb zelf bijvoorbeeld nog nooit een vrouw in boerka in het echt gezien, alleen op televisie. Het is een nepprobleem. Politici hebben het, in een klimaat van angst, gewoon tot een urgente maatschappelijke kwestie weten op te blazen.’
Staatssecretaris Demir zegt ‘met verbijstering kennis genomen (te hebben) van de uitspraak van mevr. Rachida Lamrabet in Knack‘. Ze wijst erop dat Lamrabet werkt als juriste bij Unia. ‘Dat is een sleutelfunctie. Haar uitlatingen over het boerkaverbod en bij uitbreiding over de maatschappij die dat verbod gestemd heeft, zijn uitermate problematisch, zeker mocht ze daarmee het standpunt van Unia vertolken’, aldus de staatssecretaris.
In Knack benadrukt Lamrabet echter dat ze ‘enkel en alleen als theatermaakster in eigen naam’ wil spreken. Demir vindt het antwoord van Unia – ‘Rachida Lamrabet spreekt in Knack in eigen persoon en niet namens Unia’ – op haar vraag om afstand te nemen van de uitspraak ‘uiterst onbevredigend’ en dringt erop aan dat Unia zich uitdrukkelijk distantieert van dergelijke opvattingen.
‘Ik heb eerder al gezegd dat Unia een probleem heeft met zijn perceptie. Deze uitspraken van een juriste van Unia – zelfs in eigen naam – dragen zeker niet bij tot een betere perceptie van Unia’. Voor de N-VA-politica gaat het om de geloofwaardigheid van Unia. ‘Werkt het centrum mee aan gelijke kansen voor iedereen, of werkt het mee aan de bedreiging ervan?’, vraagt ze zich tot slot af.
