Stel: u bent restauranthouder en u bedacht een lekker menu. U moet dan natuurlijk inschatten wat de ingrediënten en de bereiding zullen kosten, kortom al uw uitgaven om dat menu op tafel te krijgen. U moet ook ramen tegen welke prijs u dat menu zult aanbieden en hoeveel mensen u over de vloer zult krijgen: uw inkomsten, dus. Dat is niet makkelijk, maar wel essentieel, want als u meer geld uitgeeft dan u ontvangt, maakt u verlies. Dat is allicht niet de bedoeling, dus moet de inschatting ernstig gebeuren. U zult er dan ook tijdig aan beginnen en er goed over nadenken.
Nu kan het gebeuren dat u eens wat minder volk in uw restaurant krijgt dan verwacht. Bijvoorbeeld omdat er een halve meter sneeuw ligt en niemand de deur uitgaat. Die dag maakt u verlies. Iets heel anders is als u steeds te veel ingrediënten aankoopt of permanent te veel personeel in dienst hebt. Dan maakt uw restaurant structureel verlies en dat is niet houdbaar. U moet ingrijpen of u gaat failliet.
Dat alles onderstreept het cruciale belang van een onderbouwde en geloofwaardige begroting voor uw restaurant. Dat geldt ook voor een overheidsbegroting. Het menu wordt daar vastgelegd in het regeerakkoord en in een begroting worden de inkomsten en uitgaven geraamd. De regering moet haar begroting nóg ernstiger nemen dan u als restauranthouder, want ze werkt met het geld van de belastingbetaler. Ze mag er dus zeker niet te laat aan beginnen, ze mag de inkomsten niet overschatten en de uitgaven niet onderschatten, allemaal zaken waartegen onze regeringen steevast zondigen. En ze mag zeker niet foefelen met de cijfers, zoals vorige week bekend raakte.
België wordt al jaren op de vingers getikt voor zijn lamentabel opgestelde begrotingen, die bovendien ook een structureel tekort kennen. Dat structurele tekort bedraagt zo’n 5 procent van het bbp, 25 miljard euro per jaar. Dat is onhoudbaar hoog, als restauranthouder begrijpt u dat meteen. U zou ingrijpen, onze regering doet dat niet. Er is nog steeds geen sprake van bijvoorbeeld een hervorming van de pensioenen, arbeidsmarkt of fiscaliteit.
Het hoge structurele tekort en het uitblijven van structurele hervormingen zouden elke dag tot grote verontwaardiging moeten leiden omdat een ontspoorde begroting onze welvaart ondermijnt. In plaats van beunhazen en bellenblazers, hebben we behoefte aan bestuurders die een onderbouwde en geloofwaardige begroting opstellen en verstandiger met ons geld omspringen. Alsof het gaat om hun eigen restaurant.
