‘De onderbroekenflaminganten van Schild & Vrienden stonden met de broek op de enkels’

Jean-Marie Dedecker over de reacties op de Pano-uitzending over Schild & Vrienden.

Toen ik onze toekomstige blanke (of is het witte) elite als een trollenleger van gifspuiters in Pano tekeer zag gaan, dook ik onder mijn plaid van schaamte. Door een diarree van xenofobe, homofobe, misogyne en antisemitische memes werden ze gedegradeerd van korte broeken- tot onderbroekenflaminganten, en stonden ze uiteindelijk met hun broek op de enkels.

De onderbroekenflaminganten van Schild & Vrienden stonden met de broek op de enkels.

Er is sinds de uitzending aan de deugtafel van menig praatprogramma veel doorgeboomd over maar nooit met Dries Van Langenhove, de gouwleider van Schild & Vrienden. Er is geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt de haatzaaierij van de jeugdige reïncarnatie van Filip Dewinter te vergoelijken, laat staan te verdedigen, maar halsrecht op het publieke forum zorgt niet zelden voor een carrousel van afrekeningen. De N-VA werd onmiddellijk guilty by association bevonden. Bij een knullig paramilitair scoutskamp om de bierbuiken van het cantusvolkje te harden stonden de Pruisen blijkbaar al in de struiken met de lichaamscultus van het Duitse Freikorps, terwijl het volgens mij eerder om een soort primitief machismo en stoerdoenerij van bleekscheten gaat die al op de loop gaan bij het zien van een bende voetbalhooligans.

Het Vlaams-nationalisme wordt nu weerom besmet en vergiftigd, en in het extreemrechts verdomhoekje gedrukt. Het Arisch bloed vloeit bij beken uit de pennen van de inktkoelies. ‘Wie nog wil ontkennen dat racistische stereotypen diep in het Vlaamse DNA zijn ingebakken, is ziende blind en heeft een uitzonderlijk talent voor geheugenverlies’, klonk het twee weken geleden in het edito van Bert Bultinck. Zou hij echt geloven dat ons volkje schrik heeft voor replacement door de allochtone gemeenschap?

Zelfgenoegzaam en verontwaardigd verklaren we de anderen moreel verwerpelijk, maar de ontmaskering van dergelijke groepen wijst op een onderstroom. Met het beschimpen en het monddood maken van hun ideeën worden de onderliggende bezorgdheden bij heel wat mensen, die in stilte dezelfde woede delen als die van een club als Schild & Vrienden, niet weggenomen. Het ventiel waarlangs hun bezorgdheid en ongenoegen zou kunnen ontsnappen is door de politieke correctheid dichtgedraaid, waardoor hun roepen steeds extremer wordt. Zelfs het normaal taalgebruik wordt op het ritme van een spleettrommel gezuiverd tot neutrale newspeak.

Termen als racisme, fascisme en seksisme verschroeien elk debat.

Niemand mag nog gekwetst worden en we moeten door het stof voor absurde, religieuze en multiculturele dogma’s uit naam van de diversiteit. Termen als racisme, fascisme en seksisme verschroeien elk debat. Wie de zegen van de multiculturele samenleving niet bejubelt wordt monddood gemaakt, terwijl de angst voor welvaartsverlies, islamfundamentalisme en terreur welig tiert, en dat velen geloven dat migratie mee verantwoordelijk is voor de achteruitgang van ons onderwijs.

Wie in het identitaire debat opkomt voor de eigen culturele waarden wordt als racist weggezet door editorialisten en journalisten, die schrijven hoe we moeten denken in plaats van wat we moeten weten. Diversiteit moet immers beleden worden als een religie. ‘Iedereen denkt wat hij wil, maar wij vragen onze studenten om uit hun gedragingen en publieke optredens te laten blijken dat ze diversiteit als een meerwaarde aanvaarden’, was de heilsboodschap van Kristine De Smet, woordvoerster van de Artevelde Hogeschool in De Morgen. Het verzet tegen dit cultuurmarxisme van links, en hun morele suprematie is nu net de brandstof en de rancune van dit extreemrechts studentenclubje.

Het moralistisch opgestoken vingertje van de Gentse rector Rik Van de Walle om Van Langenhove te excommuniceren is zeer selectief. De UGent heeft een traditie van selectieve (on)verdraagzaamheid. Herman De Ley, Professor aan de UGent en oprichter van het centrum voor Islam in Europa (CIE) startte in 2007 een fonds om Ahmed Azuz en Dyab Abou Jahjah te steunen, toen beide roeptoeters tot een jaar veroordeeld waren voor hun rol tijdens de relletjes in Borgerhout. De oproerkraaier van het AEL poseerde met een AK 47 Kalasjnikov. Dries Van Langehove koketteert met een AR15. Pseudo-martiale linkse en rechtse poseurs.

Logebroeder Van de Walle had zelf negen stemrondes en veel massage in de coulissen nodig om tot baas van de UGent gekozen te worden, maar gooit een democratisch verkozen studentenvertegenwoordiger uit de Raad, en – bij uitbreiding – van de universiteit. Het recht op onderwijs is een mensenrecht, maar iemand schorsen op basis van een mening is volgens mij een vorm van politiek correcte censuur. Zelfs veroordeelde gevangenen mogen inschrijven op universitaire cursussen. Straks heb je zoals in de Verenigde Staten op de Gentse universiteiten en Hogescholen de idiote regel van ‘Veilige plekken’ waar niemand iets mag horen dat hem of haar kan beledigen. Een universiteit moet nochtans een vrijplaats zijn waar alles kan gezegd en bediscussieerd worden, met alle morele en intellectuele kracht waarover men beschikt. De campus als afspiegeling van een vrije democratische samenleving.

De ranzige, schofterige en racistische memes zijn even verwerpelijk als de sletterige taal van lullende rappers. Niettegenstaande twitterberichten vlugger geschreven worden dan dat de tongen loskomen bij een meter bier, zijn de memes van chatgroep Discord & Co ronduit walgelijk. Racisme is een strafbaar misdrijf. Onze wetgeving telt 19 verschillende discriminatieverboden, dit is 12 meer dan de Europese regeltjeskermis, en er bestaan wetten op privémilities. Het is aan een rechter om te oordelen, en tot nader order geldt het vermoeden van onschuld voor wie niet veroordeeld is, niettegenstaande de publieke guillotine al gevallen is.

‘Racisme verwijst naar de haat, benadeling, uitsluiting en/of discriminatie van mensen omwille van onveranderlijke biologische kenmerken. Maar ideeën zitten niet in onze genen, en culturen hebben geen huidskleur…Door het onderscheid te vertroebelen tussen ideeën en mensen die ze aanhangen, vervalt de term cultureel racisme uiteindelijk zelf in racisme.’ Een wijs man, die filosoof Maarten Boudry. De vrije meningsuiting is absoluut.