‘De millennials bestaan niet. Het is een nietszeggend buzzwoord’

Volgens Maurits Vande Reyde (voorzitter Jong VLD) bestaan millennials niet. Het is een nietszeggend buzzwoord om overtrokken percepties over jongeren te bevestigen, schrijft hij in zijn bijdrage voor het schaduwparlement.

Millennials zijn de generatie geboren tussen 1980 en 2000. Of ergens rond de jaren ’90. Of na de eeuwwisseling. Eigenlijk weet niemand het juist. Ze zouden verslaafd zijn aan technologie, egocentrisch, maar ook weer hypersociaal, vinden zelfontplooiing belangrijk, verdragen naar verluidt geen gezag maar wonen toch het liefst zolang mogelijk bij hun ouders. Bedrijven richten er zich massaal op. TV-zenders maken er pseudowetenschappelijke pulp over. Er bestaat zelfs een politieke partij, enkel en alleen gericht op dé millenials. Je zou bijna geloven dat ze echt bestaan. Bijna.

Sorry dus, maar millenials bestaan niet. Ze zijn verzonnen. Het is een buzzwoord, bedacht door twee schrijvers die er geweldig rijk mee zijn geworden en sindsdien misbruikt door marketeers en klassieke media om de meest vergezochte veralgemeningen over wat een generatie zou definiëren te rechtvaardigen, paaien of bekritiseren.

Zet alle nonsens over wat millenials zouden zijn op een rij en je krijgt niets dan tegenstrijdigheden. Logisch: mensen geboren na de jaren ’80 maken een vijfde uit van de bevolking. Hoe dwaas is het om op zo’n grote groep algemene labels te plakken? Even onzinnig als dat bij – laat ons zeggen – moslims, homo’s of linkshandigen is. Naai er maar genoeg eigenschappen aan vast en er zal altijd wel iets van kloppen. Wetenschappelijk is dat ongeveer evenveel waard als sociologische segmentering op basis van sterrenbeelden.

Eerlijk, ik ben er allergisch voor geworden. Telkens de term “millennials” valt weet ik gewoon dat er een hoop bullshit gaat volgen. Waarom blijven we dat toch doen, generaties verzinnen? Comedy schrijver Adam Conover heeft er een goede reden voor: ouderen willen hun eigen perceptie bevestigd zien over jongeren. Millenials zijn een handige menselijke laag daarvoor.

Daar zit veel waarheid in. Onlangs hoorde ik een Amerika-expert zeggen dat Clinton veel aantrek had bij dé millennials. Want zij omarmt verandering. Dat statement werd dan kracht bijgezet door – hoe kan het ook anders – een selfiebeeld met Hillary. Goed, ik ben het nagegaan: er is nergens ook maar een splinter bewijs van te vinden dat Clinton meer aanhang zou hebben bij de politiek enorm heterogene groep 20 tot 30-jarigen. Het klinkt gewoon hip. De perceptie klopt. Clinton de progressieveling.

Met programmapunten staven is maar saai, dus gooi er snel wat generatielulkoek en change tegenaan, het liefst met een selfie. Het gaat totaal niet meer om wie of wat we zijn. Wel hoe – vooral oudere – reclamemakers, journalisten en ook steeds meer politici ons willen zien. Liefst zo homogeen mogelijk. Dat wringt met de werkelijkheid.

Vaak gaat het daarbij over technologie. En even vaak is dat quatch. Ja, wij omarmen technologische evolutie. Net zoals alle generaties voor ons dat deden. En nee, wij zijn er niet zot van. We houden niet van Facebook, Snapchat of Tinder en zijn nog minder dol van Proximus of Telenet. We houden wel van de dingen die technologie makkelijk maakt. Of dat nu sociaal contact, een eigen zaak beginnen of een goedkope taxi zoeken is. Technologie stelt ons daartoe in staat, het definieert ons niet. Daarom een kleine gratis tip voor alle marketeers: die stereotiepe beelden waarin jongeren liefkozend glimlachen naar hun smartphone? Dat heeft echt niets met onze leefwereld te maken. Stop er alsjeblieft mee. Je kan ons niet verder doen vervreemden dan dat.

Niet dat het allemaal kwaad bedoeld zal zijn. Toch vind ik de veralgemeningen over millenials stilaan problematisch. Het schept een beeld waarbij enkel wij, die ene willekeurige groep tot ongeveer 35 jaar, onderhevig zijn aan verandering. Wij alleen zouden zogezegd anders gaan studeren, werken en leven, gestuwd door technologische vooruitgang. Wonderwel zouden we daar ook nog eens allemaal op dezelfde manier en even probleemloos mee omgaan. Dat klopt dus niet. Er bestaan geen millenials, enkel mensen. Die moeten allemaal mee in een snel veranderende maatschappij, ongeacht leeftijd. Niemand kan bij het status-quo blijven. In plaats van willekeurig generaties op te delen en daar een hoop onzin over te vertellen, zouden we ons beter allemaal millennial noemen. Geen generatie, maar een ingesteldheid waarmee we snelle verandering als samenleving omarmen.