‘De ene Bart is de andere niet: Mechelen is de stad van de verzoening, Antwerpen ligt overhoop’

Strafrechter op rust Walter De Smedt legt Antwerpen en Mechelen naast elkaar en ziet treffende overeenkomsten, maar ook grote verschillen.

Met de trein ga je van Antwerpen naar Mechelen in een kwartier, zo dicht bij elkaar en toch zo’n totaal ander politiek beeld. Bart Somers is de Koning van Mechelen, Bart De Wever de Keizer van Antwerpen.

Maar de ondertoon in Mechelen verschilt enorm van die in Antwerpen. Mechelen is de hoofdstad van de hoop: Somers kan alleen regeren, maar steekt toch de hand uit. De Wever heeft een coalitie nodig en laat zich beschermen door zijn testudo (een Romeins belegeringswapen, nvdr.), zijn ‘schild en vrienden’.

Dezelfde problemen

Zijn de problemen van Mechelen anders dan die van Antwerpen? Veiligheid, multiculturaliteit, mobiliteit, wonen… In Mechelen hangen er, in verhouding, meer camera’s dan waar ook, zijn er niet minder nachtwinkels, pizzatenten of shoarmazaken. Maar de stad ligt er wel anders bij: met respect voor het historisch verleden en het andere heden, en zonder hoogbouw. Als je er doorheen wandelt of er op de markt een koffie drinkt voel je het verschil. Aan de burgermeester is het zowel te zien als te horen: Mechelen is de stad van de verzoening.

In Antwerpen ligt dat geheel anders. Antwerpen ligt overhoop, en niet alleen door het verkeer. Een koffie in Borgerhout heeft een andere smaak dan een koffie op de Groenplaats. Hier geen uitgestoken hand: deze van het standbeeld aan het schoonverdiep is afgehakt. En naast het heraangelegde Operaplein komen er op de ‘Antwerp Tower’ nog drie verdiepingen bij. Antwerpen is de stad van het conflict.

Verzoening of conflict

Het ligt niet aan hun ‘roots’: het zijn beide kleinkinderen van de collaboratie. De Mechelse Bart was van thuis uit ook een Vlaams-nationalist. Hij verliet de Volksunie-familie en werd een progressief liberaal. De Antwerpse Bart bleef in het oude verhaal steken: werd ook liberaal maar nadrukkelijk aan de rechtse kant. Het is de keuze die veel kleinkinderen van dezelfde komaf moeten maken. Vermits zij nu heel wat meer vertegenwoordigende macht hebben verworven dan de vijf procent aan separatisten kan verantwoorden is dat nu hét dilemma waarmee Vlaanderen worstelt: de uitgestoken verzoenende hand, of de afgehakte die zich achter het schild en de vrienden opstelt.

Coalitie

Hoewel Somers geen coalitie moet maken doet hij het toch: Mechelen is van alle maneblussers. In Antwerpen is De Wever gedoemd om het ook te doen. Gedoemd, want ’t stad is niet van iedereen. Hoe kan dat in Antwerpen goed komen? Bart De Wever met 76.702 voorkeurstemmen, maar met de 18.097 van Filip Dewinter in de nek, en slechts 10.286 voor Kris Peeters?

In Gent is het ook ‘nagelbijten’, nog even en zonder zwart randje. In Antwerpen wordt het dat voor zes jaar lang met iedere dag donkere wolken. De Wever is triomfantelijk: ‘Veel coalities zijn mogelijk, maar geen enkele zonder de N-VA.’ Wordt dit het drama van Antwerpen?

De ene Bart is de andere niet, maar het is te laat voor de kiezers die slechts een kwartier van elkaar wonen en het niet gemerkt hebben.