‘Dat zelfs de huisartsen afhaken, wijst op de totale afgang van het beleid’

‘Ook bij de vierde coronagolf namen de verantwoordelijke politici onbegrijpelijke beslissingen en is heldere communicatie ver te zoeken’, schrijft Ewald Pironet, senior writer van Knack. ‘Zelfs de huisartsen hebben er genoeg van.’

Volgens de nieuwste coronaregels mogen zangkoren nog wel concerten geven, maar niet meer repeteren. Maar als de koren niet mogen oefenen, kunnen ze ook geen concerten geven. Zo’n 25.000 verenigingen hebben te maken met vage en verwarrende regels over wat mag en niet mag tijdens de vierde coronagolf. De frustratie groeit, en vrijwilligers geven er de brui aan.

Het Overlegcomité, met daarin alle topministers van ons land, werd vorige week versneld bijeengeroepen nadat men voor de zoveelste keer het coronavirus had onderschat, al wilde premier Alexander De Croo (Open VLD) iedereen laten geloven dat het virus ons had ‘verschalkt’. Dat klopt niet: ondanks waarschuwingen van de experts deden de politici alsof corona verleden tijd was. Zo hield Open VLD op 22 oktober op de Heizel een vieringscongres ter gelegenheid van 175 jaar liberale partij onder de noemer ‘Feest van de vrijheid’. Een dag later was het de beurt aan Vooruit, de partij van minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke, om verzamelen te blazen. Dat gebeurde in de Mechelse Nekkerhal, waar de partij haar participatieproject The Big Shift aftrapte. Wie vroeg of deze evenementen wel zo verstandig waren, werd weggehoond. Een maand later heet het dat de vierde golf ons heeft ‘verschalkt’.

De beslissingen van het Overlegcomité eind vorige week zijn bron van veel frustratie, en lang niet alleen bij sociaal-culturele verenigingen. Koen Lemmens, hoogleraar Europese en internationale mensenrechten, grondwettelijk recht en mediarecht aan de KU Leuven, stuurde bijvoorbeeld deze tweet de wereld in: ‘Is er iemand die denkt dat die burger nog kan volgen? Weet wat van hem verwacht wordt? Weet wat er verplicht is? Wat aanbevolen wordt? Wat aangeraden is? Hoe vaak die moet testen, bij wie?’

Zelfs de huisartsen, die in de eerste lijn niet alleen een cruciale rol spelen in de aanpak van corona maar ook in de gezondheidszorg in het algemeen, hebben er de buik van vol. En al helemaal nadat de nieuwe teststrategie werd bekendgemaakt. Volledig gevaccineerden die in contact kwamen met een besmet persoon zouden nog maar één keer in plaats van twee keer worden getest. Dus wel nog op dag één, maar niet langer op dag zeven. Nadien is het een kwestie om ‘heel voorzichtig te zijn’, verklaarde Vlaams minister van Volksgezondheid Wouter Beke (CD&V). Veel huisartsen snapten er niets van. ‘Wij gaan toch niet meedoen aan deze grap?’ vroeg de Gentse huisarts Line Vermeulen zich af op Twitter.

De huisartsen klagen al maanden dat de druk veel te hoog ligt en dat ze verzuipen in de bureaucratie. De nieuwe teststrategie zal dat niet verminderen. Integendeel, zo vrezen ze. Volgens professor arbeidsgeneeskunde Lode Godderis (KU Leuven) is de nieuwe teststrategie ook onbegrijpelijk vanuit de bekommernis voor onze gezondheid. Want in de praktijk worden ’testen op dag drie of vier positief’, dus is testen op dag één vrij zinloos. Als bovendien alleen op dag één wordt getest, zullen velen na een negatieve test aan het werk gaan, al blijken ze enkele dagen later toch positief te zijn. ‘Dat is een recept voor de versnelling van de pandemie’, aldus Godderis. Waarop minister Vandenbroucke op televisie kwam uitleggen dat een test op dag één in de praktijk een test zou zijn op dag twee, drie, vier of vijf. Heremijntijd!

De gewone sterveling bleef in opperste verwarring achter in de georganiseerde chaos, zoals politicoloog Carl Devos (UGent) de huidige situatie noemt. Ook bij de vierde coronagolf slagen onze regeringen er niet in om duidelijke maatregelen te nemen en daarover helder te communiceren. De Vlaamse regering heeft zich in deze crisis nooit daadkrachtig getoond, zelfs niet toen de regering-Wilmès onvoorstelbaar aanmodderde. Met het aantreden van de regering-De Croo leek er beterschap op komst, maar dat blijkt ondertussen ijdele hoop.

Zo was er een paar weken geleden de regeringscrisis over het eerder bereikte akkoord rond de verplichte vaccinatie van het zorgpersoneel. Het aanhoudende gehakketak daarover, ingegeven door politieke profileringsdrang, was onbegrijpelijk. Er groeide ook onvrede over het uitblijven van de boosterprik, bijvoorbeeld voor diegenen die maanden geleden ingeënt werden met het Johnson & Johnson-vaccin, waarvan de werking flink is afgenomen. Na de onderschatting van de vierde golf volgden vorige week de onbegrijpelijke beslissingen van het Overlegcomité en de labyrintische uitleg van de betrokken ministers. Het feit dat zelfs de huisartsen afhaken, wijst op de totale afgang van het beleid.