Danny Van Assche is gedelegeerd bestuurder van ondernemersorganisatie Unizo.
Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?
Ik word niet zo snel bang en zeker niet boos. Maar dat de regeringsvorming is gestrand, terwijl er een mooie tekst voor ons lag, was een teleurstelling.
Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?
Mochten mensen in het zuiden meer kansen krijgen om vrij te ondernemen, zou er minder oorlog zijn. En als dat te complex is: een ‘goeiemorgen’ elke dag doet ook al veel.
Wat is uw grootste prestatie?
Professioneel heb ik met Unizo mooie dingen bereikt. Op persoonlijk vlak doen we ons best om de kinderen voor te bereiden op de toekomst. En ik maak de beste tiramisu van Noord-West-Europa.
Wat is uw grootste mislukking?
Veel te laat op een receptie arriveren en denken dat je nog een goede speech kunt houden voor mensen die daar al twee uur staan.
Hebt u al eens overwogen om te emigreren?
Absoluut niet, ik woon al 52 jaar in Wilrijk. Het buitenland kan prachtig zijn, maar mensen beseffen te weinig in wat voor fantastisch land we wonen.
Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?
Aan mijn studententijd: de universiteit, het kotleven in Leuven – eindelijk eens weg uit Wilrijk – en de vriendschappen voor het leven.
Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?
Het voordeel is dat ik daar zelden iets lees. Ooit beschreven ze me in de ‘gewone’ media als ‘die Antwerpenaar die altijd héél hard om zijn eigen grappen moet lachen’. En dat klopt.
‘Ik maak de beste tiramisu van Noord-West-Europa.’
Praat u weleens tegen uw huisdier?
Onze poes Joséphine is enkele maanden geleden gestorven. Tegen haar praatte ik veel en ze sprak nooit tegen. Al keek ze soms erg bedenkelijk. De kinderen willen graag een opvolger, maar de onderhandelingen zijn nog niet afgerond.
Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?
Ooit wandelde ik op een winterochtend door het Warandepark, in het donker. Op mijn iPod luisterde ik naar de Mariavespers van Monteverdi, toen het plots begon te sneeuwen. Ik voelde de tranen over mijn wangen stromen. Het mooie is: al heb je nog zo veel gelezen, gehoord en gezien, toch kan die ontroering je plots weer overvallen.
Waarover zou u meer willen weten?
Als grote fan van professor Gobelijn wil ik álles weten. Als ik één ding moet kiezen, dan wel muziek leren spelen. Op mijn 52e is dat het grootste gemis.
Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?
We hebben best wat vaste opdrachten voor goede doelen. Zoals Trias, dat ondernemerschap wereldwijd steunt. Maar ook Unicef, Mercy Ships, 11.11.11, Elegast, WWF… Dat klinkt fantastisch, maar het is peanuts tegenover mensen die echt de handen uit de mouwen steken.
Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?
De liefde op zich is niet moeilijk, die overkomt je. Het moeilijke is ze eer aandoen.
Vindt u seks overschat?
Als het gaat over de uiterste intimiteit die je enkel deelt met je liefdespartner, kan het niet overschat worden.
Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?
Nee. Ik beweeg te weinig en eet te veel, behalve fruit. Gelukkig is lachen ook gezond.
Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?
Ik hoop dat ik dat nooit hoef te ontdekken.
Wat hebt u geleerd in het leven?
Dat het almaar beter wordt.
