Het trio partijvoorzitters dat een Arizona-coalitie wil smeden heeft zijn startnota klaar. Binnenkort krijgen CDH, N-VA en SP.A een uitnodiging in de bus. Zeker bij die laatste heerst er nog argwaan.
Een gulden regel in de Wetstraat is dat onderhandelingen pas kunnen slagen wanneer de pers van niets weet. Die regel is woensdagavond opnieuw met de voeten getreden. De SP.A hing aan de grote klok dat ze een nota heeft doorgestuurd naar de ‘drie koningen’. Partijvoorzitters Joachim Coens (CD&V), Egbert Lachaert (Open VLD) en Georges-Louis Bouchez (MR) zien de bal zo weer in hun kamp belanden.
Op de Grasmarkt, het SP.A-hoofdkwartier, wordt gezegd dat ze het signaal wel moesten geven. Om een of andere reden kon voorzitter Conner Rousseau niet samenzitten met het trio, luidt het. Dat deed de argwaan bij de socialisten grotere proporties aannemen.
Die argwaan bestaat al sinds dag één van de opdracht van de informele informateurs. ‘Wij horen of zien hen niet’, klinkt het. Ook een kort overleg met de sherpa’s, de dichte medewerkers van de partijvoorzitters, toonde aan dat de visies op gezondheidszorg en fiscaliteit nog mijlenver van elkaar verwijderd zijn.
Die thema’s krijgen dan ook een glansrol in de SP.A-nota. De partij omschrijft de eisen zelf als ‘rode lijnen’. Zoals bekend mogen de belastingen op consumptie niet stijgen, moet de gezondheidszorg extra middelen krijgen en moeten de grote vermogens bijdragen. ‘Onder die lat gaan we niet.’ De concrete uitwerking van die principes, daar valt wel over te onderhandelen. De eeuwige discussie over een vermogens- dan wel een vermogenswinstbelasting kan dus in alle hevigheid terugkomen.
Als de inhoud aansluit bij de wensen van de PS, dan is die partij ook welkom.
Voor de bühne
De nota werd nog om een andere reden verstuurd. Rousseau rook onraad na de radiostilte van de rooms-blauwe club. De vrees bestond dat een startnota pardoes voor de neus van de zes partijen van de Arizona-coalitie (N-VA, CD&V, Open VLD, SP.A, MR en CDH) zou belanden. Wie dan kwaad van tafel wegloopt, zou de mislukking van de formatie worden verweten. Een mediaoffensief over de staalharde eisen bleek nodig.
Bij de ‘drie koningen’ wordt sussend gereageerd. Meer nog: binnen blauwe kringen wordt gezegd dat hun startnota klaar is. De uitnodiging voor de zes partijvoorzitters volgt ‘kortelings’.
Dat snelle schakelen neemt de vertwijfeling niet weg – wel integendeel. Hebben Coens, Lachaert en Bouchez de eisen van de SP.A simpelweg meegenomen in hun nota? Dat zou wel heel toegeeflijk zijn. Zeker wetende dat de N-VA – die nauwelijks van zich laat horen – niet staat te springen voor vermogens(winst)belastingen. Noteer ook dat de SP.A-nota niet rept over het communautaire, waar de N-VA nu op inzet, al dan niet via een parallel circuit waarin een hervorming wordt voorbereid. Er wordt niet uitgesloten dat het huidige rondje enkel voor de bühne is. Zijn we dan opnieuw toeschouwers van een schimmenspel?
Paul Magnette
Wie in ieder geval wél staat te springen voor een vermogensbelasting is de PS. De Franstalige socialisten worden geweerd uit de formatiepoging. Maar als de ‘drie koningen’ de SP.A-eisen echt geïncorporeerd hebben in hun schrijfsel, dan staat de PS niets in de weg om aan te sluiten, klinkt het in rode kringen. ‘De drie hebben steeds gezegd dat ze op basis van inhoud werken en niet op basis van partijnamen. Als de inhoud aansluit bij de wensen van de PS, dan is die partij ook welkom.’
Op die manier zou de bal in het kamp van Paul Magnette (PS) belanden. Want dan moet die partij duidelijk maken waarom ze niet bij de ‘Arizona’ zou aansluiten. Wijzen naar de N-VA zal niet volstaan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
