‘Bouchez wordt gezien als een foufou, maar hij is slim’

Ligt Paars-Groen of Vivaldi gemakkelijker aan Franstalige kant? ‘Samen een regering vormen is één ding, de ander laten scoren een ander.’

Het idee van een heruitgave van Paars-Groen, het spoor dat koninklijk opdrachthouder en Open VLD-voorzitter Egbert Lachaert onderzoekt, jaagt rechts in Vlaanderen op de kast. Is de formule aanvaardbaarder aan Franstalige kant? PS, MR en Ecolo zitten al samen in de Waalse en Franse Gemeenschapsregering, in Brussel besturen PS en Ecolo samen. LN24-journalist Martin Buxant stipt aan dat Paul Magnette (PS) en Jean-Marc Nollet (Ecolo) elkaar goed kennen uit Charleroi, waar ze samen de stad besturen. ‘Ook ideologisch is er een band. Denk aan de zogenaamde coquelicot-regering die Nollet voorstelde in Franstalig België en waar Magnette niet tegen was: een linkse minderheidsregering, aangevuld met ministers uit het middenveld. En ook tussen Georges-Louis Bouchez (MR) en Jean-Marc Nollet is iets gegroeid, weten we sinds het verrassende gezamenlijk communiqué van liberalen en groenen.’ De moeilijkste relatie is misschien die tussen de MR en de PS. ‘Lang werd gedacht dat die zou verbeteren wanneer Magnette het overnam van Elio Di Rupo, met wie Bouchez is gebotst in hun thuisstad Bergen. Dat is niet gebleken. Ze zijn elkaars antipoden. Magnette, de professor die alles analyseert voor hij iets zegt, Bouchez de man die ageert.’ Toch zag Buxant hen de laatste dagen nader tot elkaar komen.

Eeuwig obstakel, aldus Olivier Mouton, politiek redacteur bij LeVif/L’Express, blijft het gevecht tussen de PS en de MR om de eerste plaats in het Franstalige politieke landschap. ‘Die strijd heeft Bouchez overgenomen van zijn voorgangers, vader en zoon Michel en Didier Reynders. Samen een regering vormen is één ding, de ander laten scoren een ander. Een geografisch addertje onder het gras: Nollet, Bouchez en Magnette komen alle drie uit de provincie Henegouwen. Dat zorgt voor een band, maar ook voor concurrentie.’

In Knack noemde oud-Kamerlid Hendrik Vuye Ecolo ‘het puzzelstukje dat het meeste wringt’. Mouton nuanceert. ‘Het klopt dat Ecolo aan participopposition deed: oppositie voeren vanuit de meerderheid. Dat was al zo in de eerste regering-Verhofstadt. Met Nollet is het anders, denk ik. Hij was bereid te praten met de N-VA, een revolutionair standpunt in zijn partij. Nollet wil besturen en is bereid tot compromissen.’

Buxant en Mouton willen nog waarschuwen voor de Vlaamse karikatuur van Bouchez. Mouton: ‘Ja, hij wordt gezien als een foufou, iemand van de Me, Myself and I-generatie. Maar hij is slim, hoor, en heeft een kloeke liberale fond.’