Bart De Wever zei maandagmorgen op de radio dat hij werk wil maken van de strijd tegen de ‘feitelijke apartheid’ in zijn stad. ‘Bepaalde evenementen zijn bijna 100 procent blank’, luidt het.
Een belangrijke strijd die Bart De Wever in Antwerpen ziet, met 175 nationaliteiten, is die tegen de ‘feitelijke apartheid’.
Dat heeft De Wever maandagochtend verklaard in de “burgemeestersmarathon” op Radio 2.
‘Groepen van mensen leven echt naast elkaar, gaan nauwelijks huwelijken met elkaar aan, gaan niet naar elkaars feestjes. Ze leven wel in vrede samen, maar eigenlijk in apartheid. Dat moet je proberen te doorbreken.’ Dat fenomeen zie je ook bij cultuurparticipatie of de deelname aan het publieke leven. ‘Bepaalde evenementen zijn bijna 100 procent blank’, luidt het.
Kersvers (onafhankelijk) Antwerps sp.a-kopstuk Jinnih Beels stelt dat ‘het beleid van de laatste jaren net nog meer in de hand heeft gewerkt dat we naast elkaar leven’.
Beels wijst in haar reactie op eerdere verklaringen van De Wever over het Antwerpse district Borgerhout, onder meer naar aanleiding van geweld tegen de politie en de Pano-reportage over drugshandel. Ze stelt dat De Wever weigert om jongeren te woord te staan en bepaalde gemeenschappen stigmatiseert. ‘Eerst een inclusief beleid voeren en dan kan je participatie verwachten’, aldus de voormalige politiecommissaris.
Concrete voorstellen
Ook Antwerps Groen-kopstuk Wouter Van Besien wijst er de Antwerpse burgemeester op dat zijn partij de afgelopen 9 jaar bevoegd is voor integratie.
Het Vlaamse en het Antwerpse integratiebeleid staan vooral in teken van besparing, niet in teken van resultaten, stelt de gewezen Groen-voorzitter. ‘Veel Antwerpenaren nemen zelf initiatief om die dreigende kloof te overbruggen. Zij missen erkenning en steun van dit stadsbestuur. De handen in elkaar slaan zou ons al een stuk verder brengen’. Voor Van Besien is Antwerpen een stad met enorm veel mogelijkheden. ‘Integratie is van essentieel belang voor een samenleving in evenwicht. Het is de verantwoordelijkheid van het beleid om de dreigende segregatie te voorkomen. In Antwerpen zetten veel mensen hun schouders onder die integratie en dat samenleven, maar het beleid laat hen in de steek.’
Van Besien lanceert enkele concrete voorstellen die stappen vooruit betekenen: ‘voer echte praktijktesten in, richt een diversiteitsraad op die zich over de stedelijke realiteit buigt, en investeer in middenveld en op het terrein’.
War on drugs
Ook de ‘war on drugs’ moet voor De Wever een topprioriteit blijven. ‘Ik kan niet beletten dat drugs worden ingevoerd of dat mensen drugs gebruiken. Maar je moet wel de afgeleide criminaliteit en de overlast indijken (…) Je moet doen wat je kan om die handel te ontwrichten en zeker de criminaliteit die errond hangt.’
De Wever haalt ook aan dat er door de drughandel, erg veel cash aanwezig is in criminele milieus. ‘Dat werkt heel ontwrichtend in bepaalde wijken’, legt de burgemeester uit. ‘Als foute mensen heel veel cash hebben, loopt het op veel vlakken fout. Die zijn een voorbeeld voor jongeren in die wijken. Dat trekt aan. Zij rekruteren jongeren, die zich dan tegen de politie keren om de politie uit hun wijk te jagen.’
Tot slot gelooft De Wever ook dat je de invloed van sociale media niet mag overschatten. Een aantal van zijn partijgenoten zijn fervente twitteraars, maar volgens De Wever is Twitter een ‘kleine bubbel’. Hij betwijfelt dan ook dat veel mensen wakker liggen van wat zich afspeelt op de microblogsite. ‘We zijn nog ver van Amerikaanse toestanden en gelukkig maar’.
