‘Akkoord verlenging levensduur kerncentrales is geen akkoord’

Premier Alexander De Croo (Open VLD) en minister van Energie Tinne Van der Straeten (Groen) verkondigden gisteren na maandenlang onderhandelen eindelijk dat er een akkoord was met het Franse energiebedrijf Engie over het langer openhouden van de kerncentrales Doel 4 en Tihange 3. Alleen blijkt het akkoord geen akkoord te zijn.

‘Engie en de Belgische federale regering hebben vandaag een akkoord ondertekend (Heads of Terms and Commencement of LTO Studies Agreement) met het oog op de verlenging van de operationele levensduur van de kernreactoren van Doel 4 en Tihange 3 met tien jaar, goed voor een totale productiecapaciteit van 2 GW’, zo lieten premier De Croo en minister Van der Straeten gisterenavond weten in een persmededeling. Ook Engie verstuurde deze mededeling. 

Die Engelse woorden tussen haakjes zijn belangrijk: ‘Heads of Terms’ is juridisch jargon en wil zeggen dat het geen bindend akkoord is. Wie wil kan het op Google opzoeken en zal dan bijvoorbeeld als uitleg krijgen: 

“A ‘heads of’ agreement is a non-binding document that outlines the basic terms of a tentative partnership agreement or transaction. Also known as a ‘heads of terms,’ or ‘letter of intent,’ a heads of agreement marks the first step on the path to a full legally binding agreement or contract and a guideline for the roles and responsibilities of the parties involved in a potential partnership before any binding documents are drawn up. Such a document is commonly used in commercial transactions, such as the purchase of a business.”

Vrij vertaald: ‘Een “heads of”-overeenkomst is een niet-bindend document dat de basisvoorwaarden schetst van een voorlopige partnerschapsovereenkomst of transactie. Ook bekend als “heads of terms” of “letter of intent”, is een ‘heads of agreement’ de eerste stap op weg naar een volledig juridisch bindende overeenkomst of contract en een leidraad voor de rollen en verantwoordelijkheden van de betrokken partijen in een potentieel partnerschap voordat er bindende documenten worden opgesteld. Een dergelijk document wordt vaak gebruikt bij commerciële transacties, zoals de aankoop van een bedrijf.’

Het bereikte akkoord is dus niet meer dan een intentieverklaring, ook al werd het gisteren op de site van enkele kranten voorgesteld als ‘een bindend akkoord’. Terwijl het dus net niet bindend is.

Ook de uitleg van Open VLD-voorzitter Egbert Lachaert ‘s avonds op Terzake dat het document nog niet ondertekend was door Engie omdat het nog door allerlei advocaten moest worden nagelezen, doet de wenkbrauwen fronsen. Want het feit dat alles door advocaten tot in het detail moest worden nagelezen, werd de voorbije dagen net als argument aangehaald waarom de deadline van 31 december 2022 niet werd gehaald. Bovendien, als de advocaten hun goedkeuring niet hebben gegeven over een document, kan je dan wel spreken van een akkoord?

Het allervoornaamste is evenwel dat er nog steeds geen antwoorden geformuleerd zijn op de twee cruciale vragen, namelijk (1) wat is het maximumbedrag voor de berging van het nucleair afval en (2) hoe wordt dat bedrag gefinancierd. Met andere woorden: hoeveel zal het de Belgische belastingbetaler kosten? Zolang de antwoorden op deze twee wezenlijke vragen niet op papier staan, kan je niet spreken van een akkoord tussen Engie en de regering-De Croo.