Acteur Rik Verheye: ‘Ik had als kind een fascinatie voor clowns’

Rik Verheye is acteur en scenarist. Hij speelt een hoofdrol in Nonkels, op Play 4 en Streamz. Maar hoe is hij als mens? Om deze 20 vragen te beantwoorden, had hij 49 minuten en 21 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Elke vorm van zinloos geweld maakt me ziedend, zoals die joyriders die onlangs bijna een mama en haar kind omverreden in mijn straat.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Er zit wel een wereldverbeteraar in mij, maar dan op het niveau van mijn eigen microkosmos. Ik ben heel graag in de Ardennen, waar iedereen goeiedag zegt op straat. Als je diezelfde mensen tegenkomt in pakweg Brugge, zie je alleen zure koppen. Zelf maak ik er een erezaak van om anderen te begroeten.

Wat is uw grootste prestatie?

Dat ik, ondanks het vroege verlies van mijn vader, toch mijn passie heb gevolgd, waardoor ik nu elke dag met een smile uit bed stap.

Wat is uw grootste mislukking?

Toen ik samen met Stef Aerts, Bart Hollanders en Matteo Simoni aan Studio Herman Teirlinck studeerde, ben ik midden in onze zomerse repetitie een broodje kip curry gaan kopen en ben ik niet meer teruggekeerd. Omdat mijn vader op een zomerdag is gestorven, was dat voor mij lang een onheilspellend seizoen.

Hebt u al eens overwogen om te emigreren?

Onlangs zat ik op het Italiaanse eiland Ischia. Ik zou daar wel kunnen aarden.

Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?

Mijn jeugd is overschaduwd door het verlies van mijn vader, maar mijn moeder deed alles voor mij. Ik had als kind een fascinatie voor clowns en het was heerlijk om met haar het land te doorkruisen, op zoek naar fantastische circussen.

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

Ik gooi zo weinig mogelijk voedsel weg – in die zin ben ik soms stiekem jaloers op mensen met een weekmenu, zoals tante Carine uit Nonkels. En ik rijd elektrisch. Maar het kan beter.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Als Club Brugge-supporter krijg ik soms ‘Brugse boer’ naar het hoofd geslingerd. Maar alleen onterechte commentaren over mijn werk raken me echt.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Als kind had ik cavia’s, maar aangezien die alleen Spaans spreken – ze komen uit Peru – waren de gespreksonderwerpen beperkt.

Van welke beslissing hebt u het meest spijt?

Van geen enkele, ik drijf op intuïtie en impuls.

Hebt u het gevoel dat de jaren dertig terug zijn?

Nee.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Mijn moeder nam me heel vaak mee naar het theater. Rond mijn zestiende zag ik De Leenane Trilogie van Martin McDonagh, met een hoofdrol voor Wim Opbrouck. Zijn spelvrijheid en soevereiniteit – op zeker moment dook hij onaangekondigd het publiek in – waren zo inspirerend.

Waarover zou u meer willen weten?

Over álles, ik ben zeer gulzig.

Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?

Een goede duizend euro. Maar ik vind het belangrijker om tijd te investeren, zoals met de Trollenknots-actie voor Music for life.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Dat je er geen controle over hebt en dat je je volledig blootgeeft. Het is meteen ook het mooiste aan de liefde.

Vindt u seks overschat?

Nee, het zorgt voor connectie en endorfines.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Mijn moeder twee weken. Ze geniet eindelijk van een zeer verdiend pensioen en is met vakantie. Mijn vader al bijna dertig jaar.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Ik probeer te sporten, gezond te eten en niet te veel te roken.

Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?

Geen idee. Maar ik zou sowieso bij de mensen willen zijn die ik graag zie.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Geniet. Doe je ding. Haal alles uit dit leven. Ga op je bek en leer eruit.