Als er eind oktober geen duidelijkheid is voer de beursgang van Belfius, dan zal die pas kunnen doorgaan na het bekendmaken van de jaarcijfer 2018. Dat zegt Belfius-voorzitter Jos Clijsters in een interview met Knack. Dat betekent dat de beursgang dan net voor de federale verkiezingen zou plaatsvinden.
Een decennium geleden kapseisde de zakenbank Lehman Brothers en belandde de wereld bijna in een financiële woestenij. In België moesten Fortis, Dexia en KBC door overheden worden gered. Uitgerekend tien jaar later wil Belfius zijn comeback maken op de beurs. Maar sinds begin dit jaar zijn de bankaandelen gemiddeld 15 procent minder waard geworden. De waarde van Belfius werd op 7 tot 9 miljard geschat. Omdat de bankaandelen het zo slecht doen, ging dus al 1 miljard in rook op.
We moeten eerlijk zijn: op het moment van de crisis was de Europese Centrale Bank (ECB) nog niet wat ze nu is. Nu controleert ze ons continu
Op de vraag of de beursgang van Belfius nog voor dit jaar is, antwoordt Jos Clijsters: ‘Dat hangt grotendeels af van de markt. De regering heeft ons gevraagd om een beursgang voor te bereiden, en dat doen we. Eind september kunnen we de knoop doorhakken: dan zullen we een beter zicht hebben op hoe de markten en de potentiële investeerders reageren.’
Clijsters geeft nog mee dat ‘de technische voorbereiding van een beursgang een langdurig proces is. Daar ben je minstens zes maanden mee bezig. Als zo’n beursgang op zich laat wachten, moeten wij dat werk deels opnieuw doen, want we moeten rekening houden met de meest recente cijfers. Nu kunnen we de prospectus schrijven op basis van de cijfers van het eerste semester. Die gelden tot eind oktober. Is er dan geen beslissing gevallen, dan vrees ik dat het wachten wordt tot de jaarcijfers van 2018 bekend zijn.’
Op vraag of de banken hun les geleerd hebben na de bankencrisis en nu minder risico’s nemen, antwoordt Clijsters: ‘De banken hebben hun les geleerd. Maar de juiste vraag: hoelang zullen ze die les onthouden? We moeten eerlijk zijn: op het moment van de crisis was de Europese Centrale Bank (ECB) nog niet wat ze nu is. Nu controleert ze ons continu. We hebben dagelijks contacten. Dat is soms irritant, geef ik toe, maar wel gezond voor het systeem. Als er echt iets misloopt, zal de ECB het zien aankomen – en misschien rapper dan wij. Geopolitieke evoluties hebben we natuurlijk niet onder controle. Als ik zie hoe snel de zaken evolueren in Turkije… Nou! Dat is als een Italiaanse brug die plots instort.’
