Béatrice Delvaux (Le Soir): ‘De PS is bezig met haar basis te heroveren’

Voor Béatrice Delvaux, hoofdcommentator bij Le Soir, mist de campagne ook in Franstalig België peper en zout. ‘Niemand wil bruggen opblazen.’

‘Je hebt in Franstalig België niet echt de indruk dat er een politieke campagne loopt’, zegt Béatrice Delvaux, die als commentator van de kwaliteitskrant Le Soir de vinger aan de pols houdt aan beide kanten van de taalgrens. ‘De MR heeft enkele weken geleden eens een negatieve video gemaakt over Ecolo, maar over het algemeen zijn de partijen zeer terughoudend en vallen ze elkaar nauwelijks aan. Het enige interessante debat tot nu toe was dat tussen de partijvoorzitters Jean-Marc Nollet (Ecolo) en Bart De Wever (N-VA). Daar gingen twee persoonlijkheden echt in debat.’

In tegenstelling tot Groen in Vlaanderen wordt Ecolo in Franstalig België nauwelijks aangevallen. Hoe verklaart u dat?

Béatrice Delvaux: Omdat de partijen geen bruggen willen opblazen. Ecolo rijdt over het algemeen ook een redelijk voorzichtig parcours. Maar met de folder die enkele Ecolo-kandidaten vorige week verspreidden, hebben de groenen zich wel enorm in de voet geschoten. Die folder gaf de indruk dat Ecolo specifiek inzette op de moslimgemeenschap. Dat kan stemmen kosten.

Wat maakt u van de campagne van de Parti Socialiste?

Delvaux: De PS is bezig met een campagne à l’ancienne, waarbij ze zwaar inzet op huisbezoeken en fysieke ontmoetingen. Ze hebben ingezien dat ze dat terrein te veel aan de PTB hadden overgelaten. Ze hebben nog altijd een fenomenale campagnemachine. Bovendien hebben ze het voordeel dat ze behalve in Brussel overal in de oppositie zitten, waardoor schandalen als Publifin minder blijven hangen. De PS is bezig haar basis te heroveren.

Waarom profileert de MR zich niet nadrukkelijker?

Delvaux: Ook zij is bang om een toekomstige samenwerking te ondergraven. Bovendien is de partij naar links opgeschoven door de N-VA niet te volgen in haar bezwaren tegen het migratiepact.

De regering-Michel had aan Franstalige kant geen meerderheid. Is dat een onderwerp in de campagne?

Delvaux: Nauwelijks. Bij haar aantreden werd de MR nog wel verweten dat ze als enige Franstalige partij in de regering was gestapt, maar in de campagne hoor je daarover nauwelijks iets. Het gaat in feite zelden over de verwezenlijkingen van de regering. De Franstalige partijen lijken niet echt bezig met een eventuele minderheid op federaal niveau. Wat niet wil zeggen dat ze het zomaar oké zouden vinden.

Wat ontbreekt er in de campagne?

Delvaux: Europa en Vlaanderen. De Franstalige partijen debatteren onder elkaar, maar lijken er niet mee bezig te zijn dat ze voor veel van hun programmapunten zullen moeten samenwerken met Vlaamse partijen in de federale regering.

Stoort het u dat toeval zo’n grote rol speelt in een campagne? Zonder de moord op Julie Van Espen had waarschijnlijk niemand het over justitie gehad.

Delvaux: Inderdaad. Maar wat mij echt razend maakt, is het totale gebrek aan gemeenschappelijke aanpak. Voor thema’s als mobiliteit, klimaat of justitie heb je een aanpak nodig waarbij alle overheidsniveaus en partijen samenwerken. Het beste voorbeeld daarvan is de klimaatdiscussie. We hebben tal van experts die maar al te bereid zijn om voorstellen te formuleren. Maar toch lijkt geen enkele politicus te beseffen dat je zo’n probleem enkel oplost als alle beleidsniveaus eensgezind optreden. Dat is onbegrijpelijk. De politieke wereld lijkt niet te begrijpen dat burgers die uitdagingen opgelost willen zien.

Verwacht u een lange formatie voordat we een nieuwe federale regering hebben?

Delvaux: Als het mathematisch mogelijk blijkt om een coalitie te vormen tussen socialisten, liberalen en christendemocraten zonder de N-VA, kan het relatief snel gaan. Ook een Zweedse coalitie zou ik zeker niet uitsluiten. Als de N-VA aanvaardt dat Jan Jambon geen premier wordt en Theo Francken wegblijft van Asiel en Migratie, zal het CDH maar wat graag meegaan.