Stilte voor de storm. Is uw elektrische auto ook geschikt als reiswagen?
Een elektrische auto is de ideale tweede auto in het gezin, voorbestemd voor woon-werkverkeer en om de kinderen naar school te vervoeren. Maar is die ook geschikt om op reis te gaan met het gezin? Onze auto-expert zocht het voor u uit.
De grote uittocht naar de zon heeft het voorbije weekend voor de gebruikelijke kilometerslange files op de weg gezorgd, met uren vertraging in een verzengende hitte tot gevolg. Wie, tegen beter weten in, met het vliegtuig of de trein op vakantie is vertrokken, zal zich de chaos op de luchthaven of station nog lang herinneren. Blijkt dat corona de transportsector veel meer schade heeft toegebracht dan algemeen vermoed werd en dat vliegen of sporen voorlopig geen alternatief vormen voor de eigen auto en geen aanbeveling verdient.
Voor- en nadelen
De zomer van 2022 is de eerste min of meer normale sinds 2019, het dagelijkse leven valt opnieuw in zijn vaste plooi. Nieuw is dat vele mensen die gebruikmaken van een bedrijfswagen intussen met een elektrische auto rondrijden. Omdat zij daartoe worden verplicht door hun werkgever of omdat zij als zelfstandige ondernemer kunnen genieten van fiscale voordelen die de forse meerprijs voor een EV ruimschoots compenseren.
Voor of tegen die financiële incentives, feit is dat zij positief bijdragen aan de vergroening van het wagenpark en aan het terugdringen van de schadelijke CO2-uitstoot die medeverantwoordelijk is voor de snel voortschrijdende klimaatverandering.
Velen zullen deze zomer allicht voor de eerste keer met een elektrische auto op vakantie gaan. En dat is niet zo vanzelfsprekend. Want elektrisch autorijden biedt naast vele voordelen ook tal van nadelen, te beginnen met de beperkte actieradius.
De meeste elektrische auto’s bezitten een reële autonomie van 250 à 350 kilometer maar die kun/mag je in de praktijk niet ten volle benutten. Om vroegtijdige slijtage van de batterij te voorkomen, raden alle constructeurs af de volledige capaciteit van de batterij te benutten: ga niet onder de 20 en niet boven de 80 procent is hun devies. Modellen met een realistisch rijbereik van 450 kilometer en meer zijn op de vingers van één hand te tellen en hebben prijskaartjes vanaf 75.000 euro.
Helft van alle laadpalen staat in Nederland en Duitsland
Dat betekent concreet dat je met een doorsnee EV om de 220 à 280 kilometer moet opladen. In Nederland of Duitsland is dat geen probleem omdat beide landen over een fijnmazig netwerk van laadpalen beschikken. In alle andere Europese landen verloopt de uitbouw van de laadinfrastructuur echter met horten en stoten, in sommige regio’s is die zelfs quasi onbestaande.
Wie met een EV op reis gaat, kiest dus best een bestemming in functie van de laadmogelijkheden onderweg en ter plaatse. Daarbij gaat het niet alleen om de fysieke aanwezigheid van laadpalen, maar ook en vooral om de snelheid waarmee die een EV kunnen opladen. Snel laden (van 150 tot 350kW) kan alleen aan een HPC-paal (High Performance Charger) én op voorwaarde dat jouw elektrische auto tot snel laden in staat is. Wat niet altijd het geval is. Naast Tesla, Hyundai en Kia bieden enkel de nieuwste topmodellen van de Duitse constructeurs die mogelijkheid. Snel laden mag je in dit geval vrij letterlijk nemen: van 10 tot 80 procent in 20 à 30 minuten.
Het navigatiesysteem van die topmodellen geeft bovendien aan waar zich die superchargers op je reisroute bevinden en of die vrij of bezet zijn. In functie van de beschikbaarheid stelt het systeem je verschillende mogelijkheden voor. In de praktijk is die info evenwel niet altijd up-to-date en dus niet voor 100 procent betrouwbaar. Wat voor onaangename verrassingen kan zorgen op momenten dat je die kunt missen als tandpijn.
Wat het systeem en ook de laadpalen zelf niet aangeven is de prijs per kW. Die verneem je pas bij de maandelijkse afrekening. Het is de hoogste tijd dat Europa hier initiatieven neemt die de consument ter zake volledige transparantie garanderen. Temeer omdat er vrij grote prijsverschillen bestaan tussen laden aan een publieke laadpaal en aan een HPC, maar ook tussen de providers. Daar kom je pas achter wanneer je de factuur onder ogen krijgt – te laat dus.
Om te kunnen laden moet je bovendien over een laadpas beschikken die je ook in het buitenland kunt gebruiken. Ik raad bij dezen iedereen aan bij meer dan één provider aan te sluiten, om te voorkomen dat je in de problemen komt. Bij mijn weten garandeert geen enkele laadpas toegang tot alle laadpalen in Europa.
Het komt spijtig genoeg nog te vaak voor dat laadpalen tijdelijk buiten gebruik zijn. Op de laadpaal staat het nummer van een hotline vermeld die je verbindt met een helpdesk die een oplossing zoekt voor je probleem. Hoe groot de kans is dat de man of vrouw van de helpdesk ook een oplossing vindt, daar bestaan bij mijn weten nog geen statistieken over en kan ik derhalve geen uitspraak over doen.
Proef op de som
Om een en ander aan den lijve te ondervinden, ben ik midden mei met de nieuwe Mercedes EQE 350+ AMG Line van Mechelen naar Innsbruck gereden. Beide steden verbinden een historisch verleden. Van 1507 tot 1530 bestuurde landvoogdes Margaretha van Oostenrijk vanuit het Hof van Savoye in Mechelen de Habsburgse Nederlanden. Haar vader, keizer Maximiliaan I, resideerde in Innsbruck en bleef in contact met zijn dochter via een vaste koerierdienst tussen beide steden.
De zware postkoets overbrugde de 1.024 kilometers in amper zeven dagen. Elke 30 kilometers werden de paarden gewisseld en werd de boodschap mondeling overgebracht aan de volgende ruiter.
Overtuigende prestatie
Mijn rit met de Mercedes EQE 350+ neemt net geen twaalf uur in beslag, tijdverlies door wegenwerken en laadpauzes inbegrepen. Dat ik mij bij aankomst nog relatief fit voelde, heeft er allicht mee te maken dat ik op de Duitse autosnelwegen constant een tempo van 110 km/h heb aangehouden. Sneller rijden heeft weinig zin, de eventuele tijdswinst gaat verloren door het tijdverlies van een extra laadbeurt.
Dat ik vrij ontspannen heb kunnen rijden, is mede te danken aan de adaptieve cruise control. Die regelt de afstand tot de voorligger, vermindert daardoor het gevaar op een ongeval en voorkomt dat je te snel rijdt waar dat niet mag. Het systeem registreert immers de maximum toegelaten snelheid op de verkeersborden en past de snelheid automatisch aan.
Het vooruitziende navigatiesysteem met verkeersinfo in realtime leidt me via een route met weinig files. Er is een mega-touchscreen dat aangeeft waar ik kan laden, hoeveel laadpalen er ter beschikking zijn én aan welke snelheid ik kan laden. Blijkt dat ik met mijn EDI-laadpas overal terecht kan, het laden zelf verloopt probleemloos én snel: in 32 minuten van 10 tot 80 procent.
De snellaadstations in Duitsland bevinden zich meestal vlak bij een afrit, op de parking van een groot shoppingcenter of in niemandsland. Eén keer werkt een IONOITY-laadpaal niet maar via de hotline kreeg ik te horen dat die meteen wordt gereset. Ter compensatie van het ongemak mocht ik gratis laden.
Volgens het boekje bedraagt het rijbereik van de EQE 350+ meer dan 600 kilometer, maar dat is te optimistisch. Onderweg geeft de boordcomputer een actieradius aan van 525 kilometer, op basis van een opmerkelijk laag gemiddeld verbruik van 18kWh/100 km.
Door de stilte aan boord en de lage luchtweerstand lijkt het alsof ik mij op een vliegend tapijt beweeg. De kwaliteit van de gebruikte materialen en afwerking zijn top, in vergelijking met de EQS oogt de EQE eleganter en homogener.
Voor wie het zich financieel kan veroorloven, is de nieuwkomer zeker een aanrader en geschikt voor langere reizen. Hij beschikt over een effectief rijbereik van ruim 500 kilometer, bijna het dubbele van de gangbare elektrische auto’s op de markt. Hij laadt ook snel op.
Op mijn reis naar Innsbruck en terug midden mei heb ik nergens moeten aanschuiven om te laden. Ik kan mij voorstellen dat de situatie tijdens de zomermaanden anders kan zijn. Of ik de reis met een EV met een kleiner rijbereik zou overdoen? Eerlijk gezegd, nee. Minder autonomie betekent immers vaker laden en meer tijdverlies. Bij elke laadbeurt verhoogt de kans op tijdverlies én extra stress.
In essentie is een elektrische auto bedoeld voor korte ritten, voor woon-werkverkeer en het vervoer van de kinderen van en naar school. In die omstandigheden is elektrisch autorijden een zaligheid en geeft het een andere inhoud aan rijplezier. Zonder de angst om onderweg zonder stroom te vallen.
Welk land telt de meeste laadpalen?
Over het aantal laadpalen in ons land en de rest van Europa doen de wildste geruchten de ronde, nog altijd. Dat heeft ermee te maken dat heel wat providers niet bereid waren en ten dele nog steeds niet zijn om op een transparante manier te communiceren over hun activiteiten. Het professionalisme was/is soms ver zoek.
Sinds de elektrificatie in een stroomversnelling is terechtgekomen en het installeren en exploiteren van laadpalen goed op weg is een lonende business te worden, is die situatie in positieve zin veranderd.
Niet alleen de automerken, maar ook de grote oliemaatschappijen en zelfs sectorvreemde bedrijven hebben het heft in handen genomen.
Dat zorgt ervoor dat het aanbod aan laadpalen snel toeneemt, maar nog onvoldoende snel om gelijke tred te kunnen houden met de explosieve groei van de verkoop van elektrische auto’s. Bovendien verloopt de uitrol niet overal even gelijkmatig waardoor er zeer grote verschillen bestaan tussen de landen. Grosso mode bevindt de helft van alle laadpalen in Europa zich in twee landen, te weten Nederland en Duitsland. In alle andere Europese landen is de laadinfrastructuur ontoereikend, wat deze zomer al voor stress en ergernis kan/zal zorgen bij heel wat vakantiegangers die met een elektrische auto onderweg zijn.
Wat volgt is een overzicht van het aantal laadpalen in een reeks Europese landen, op basis van info uit het E-Mobility Excellence Report 2022.
AC | DC | HPC | |
Nederland | 108.000 | 3.000 | 2.100 |
Duitsland | 59.000 | 13.000 | 7.200 |
Frankrijk | 45.000 | 5.000 | 2.200 |
Italië | 24.000 | 2.300 | 500 |
België | 14.000 | 800 | 200 |
Oostenrijk | 11.000 | 1.900 | 600 |
Zweden | 9.000 | 1.300 | 400 |
Noorwegen | 5.000 | 3.900 | 1.300 |
Zwitserland | 7.000 | 1.300 | 500 |
Denemarken | 5.000 | 500 | 200 |
Finland | 4.000 | 600 | 100 |
Tsjechië | 1.300 | 1.100 | 70 |
Luxemburg | 2.000 | 10 | 10 |
Polen | 500 | 500 | 50 |
Slowakije | 400 | 300 | 100 |
Slovenië | 400 | 200 | 50 |
Liechtenstein | 40 | 10 | 0 |
Wat is het verschil tussen AC en DC?
AC (Alternating Current): staat voor de elektriciteit (wisselstroom) die we thuis of op kantoor krijgen geleverd via het elektriciteitsnet. Een converter in de auto zet de wisselstroom om in gelijkstroom omdat de batterij in de auto enkel gelijkstroom (DC) kan opslaan. Laadcapaciteit: < 22kW.
DC (Direct Current): een DC-lader beschikt over een ingebouwde converter waardoor de gelijkstroom (DC) rechtstreeks naar de batterij van de auto kan worden gestuurd en het laadproces minder tijd in beslag neemt. DC-laders zijn sneller en groter dan de AC-laders. Laadcapaciteit: 50 tot 150kW.
HPC (High Performance Charging): de zogenaamde superchargers kunnen gelijkstroom ultrasnel laden. Bekende providers in ons land zijn Tesla, Ionity en FASTNED. Laadcapaciteit: 150 tot 350kW.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier