Op uitnodiging van Knack.be bericht ‘Quick Suzy’ vanop het autosalon van Brussel over haar ervaringen: ‘Autoconstructeurs verplichten om auto’s te bouwen die automatisch de opgelegde snelheid respecteren, dat zou pas een zinvolle innovatie zijn.’
Ben ik een alleenstaand geval? Ik rij de straat uit waar ik woon, een smalle en bochtige straat waar je met moeite 50 km/u kunt rijden, terwijl 70 km/u is toegelaten. Die sluit aan op een zogenaamde brede provinciale weg die twee dorpskernen met elkaar verbindt, maar waarop ik maar 50 km/u mag rijden. Met af en toe verscholen in de berm een onopvallende auto die bemand wordt door een manspersoon die diep in zijn zetel zit weggezakt, alsof hij iets te verbergen heeft. En of hij iets te verbergen heeft! Voor zijn onopvallende Opel staat een driepikkel met daarop een snelheidscamera en flitstoestel verdekt opgesteld.
Dat was vanmorgen ook het geval. Maar omdat ik in gedachte al op het autosalon zat, heb ik de snelheidsbeperking uit het oog verloren, heb ik die onopvallende Opel over het hoofd gezien én is mijn dag slecht begonnen. Niet dat ik veel te snel reed, ik schat hooguit 10 à 15 km/u. De boete zal dus nog wel meevallen. De snelheidsbeperking is nog maar enkele weken geleden ingevoerd, het automatisme zit er bij mij nog niet in. Vandaar. De snelheidsbeperking op die plaats heeft echter geen enkele meerwaarde voor de verkeersveiligheid. Begrijp me niet verkeerd, ik ben voorstander van snelheidsbeperkingen, omdat die levens kunnen sparen. Maar ik ben tegen snelheidsbeperkingen die mensen de bomen injagen en enkel bedoeld zijn om ik weet niet welke overheidskas te spijzen.
Gelukkig brengt Studio Brussel mij op andere gedachten, maar niet voor lang. Waarom, vraag ik me af, waarom worden autoconstructeurs niet verplicht om auto’s te bouwen die automatisch de opgelegde snelheid respecteren? Dat zou pas een zinvolle innovatie zijn. De nieuwe generatie navigatiesystemen geeft nu al aan hoeveel die bedraagt, aan de hand van de verkeersborden langs de weg. Maar daar houdt het op.
Aangekomen op het autosalon ga ik op zoek naar een auto die voorkomt dat ik nog sneller rijd dan toegelaten. Ik dweil de ene stand na de andere af, van Audi tot Volvo, krijg alle mogelijke uitleg te horen over innovatieve rijhulp- en connectiviteitssystemen die in theorie alles kunnen, behalve dat wat ik zoek. Terwijl mij dat net eenvoudig lijkt. Als een radar of sensor in staat is om overstekend wild vanop anderhalve kilometer afstand te detecteren en op een 8 inch scherm op het dashboard te projecteren, waarom kan die dan mijn auto niet automatisch doen afremmen tot 50 of 70 km/u op wegen en plaatsen waar dat van minister Weyts moet? Waarom heeft de minister daar niet aan gedacht? 30.000 verkeersborden laten weghalen en recycleren lijkt hem een beter idee. Dat lijkt namelijk op een besparing, terwijl de maatregel alleen maar geld kost. Overigens, heeft de minister erbij stilgestaan hoe die supermoderne navi’s straks de toegelaten snelheid kunnen aangeven als de verkeersborden langs de weg zijn verdwenen?
Ik probeer mijn geluk een laatste keer op de Porsche-stand. Maar dan moet ik eerst voorbij twee bonkige kerels in zwart pak die vanuit de hoogte op mij neerkijken, maar ik laat mij niet intimideren en ga regelrecht op mijn doel af. Maar wat blijkt? Ook de blauwe 911 cabrio kan alles, behalve mij behoeden voor ongewenste post van het ministerie met een overschrijvingsformulier in bijlage. Nochtans is hij het neusje van de zalm, verzekert de Porsche-adviseur mij. Maar zelfs al zou ik mij zo’n enig mooie cabrio kunnen kopen, dan kan dat niet op het autosalon zelf. Daarvoor moet ik naar de Porsche-dealer in mijn buurt. En weet je waar die woont? In een zijstraat van die brede provinciale weg waar ik niet sneller dan 50 km/u mag rijden. Gelukkig wordt het morgen geen cabrioweer.
Autosalon van Brussel 2017
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier