Europese GSR2-richtlijn is het doodvonnis van kleine sportwagens
Het lijkt erop dat Freude am Fahren een doorn in het oog is van de Europese beleidsmakers. Zij grijpen elk voorwendsel aan om nieuwe verplichtingen op te leggen die het plezier van autorijden fnuiken. De Europese General Safety Regulations (GSR2) geven zelfs ondubbelzinnig de doodsteek aan kleine sportwagens.
Wie dringend toe is aan een nieuwe auto gaat slapeloze nachten tegemoet. Dat heeft ermee te maken dat nieuwe auto’s fors duurder zijn geworden, over een periode van tien jaar met minstens 25 procent. In het geval van een bestseller zoals de VW Golf is de factuurprijs zelfs met 35 procent gestegen.
Normaalverdieners weten waar ik het over heb, een nieuwe auto is stilaan onbetaalbaar geworden. Volgens de automerken door de strengere CO2-doelstellingen waar nieuwe auto’s met een verbrandingsmotor moeten aan voldoen. Die vereisen immers ingrijpende en dure aanpassingen aan de bestaande benzine- en dieselmotoren. Moeten die worden uitgevoerd aan kleine motoren in kleine, goedkope auto’s worden die gewoonweg te duur en worden die uit het gamma genomen.
Het prijsverschil tussen vergelijkbare benzine- of dieselauto’s en deels of volledig elektrische wagens loopt nog veel hoger op, tot het dubbele en zelfs meer.
Er zijn niet alleen de sterk gestegen prijzen die kopzorgen berokkenen. Door de herschikking van het gamma is het aanbod aan stads- en kleine gezinswagens beduidend kleiner geworden en dat aan modellen in het C- en D-segment groter. Dat maakt het voor de meeste mensen niet gemakkelijker om de juiste keuze te maken.
Want weet hij of zij dat een Seat Ateca, Skoda Karoq en VW T-Roc technisch gezien weinig van elkaar verschillen? Het verschil zit hem in het design én de prijs. Dat geldt ook voor een Citroën C4, Peugeot 308 en Opel Astra of voor een Kia Sportage en Hyundai Tucson.
Elektrisch of niet? Voor particuliere kopers is de keuze vlug gemaakt. Elektrische auto’s blijven gewoonweg te duur, ook na aftrek van de Vlaamse elektropremie. Wat een klucht is me dat geworden, met slechte acteurs in een hoofdrol. Een beschamende vertoning die het vertrouwen in de politiek nog meer ondermijnt en meer dan waarschijnlijk een vervolg krijgt.
Voor wie recht heeft op een bedrijfswagen, is de keuze tussen thermische en elektrische aandrijving ook vlug gemaakt. Die keuze maakt immers de werkgever en niet de rechthebbende. Die laatste moet hopen dat zij of hij mag kiezen voor een model dat rekening houdt met de afstand tussen de woon- en werkplaats én met de gezinssamenstelling.
De klachten hierover nemen toe, zo is te horen bij de leasemaatschappijen wanneer de hernieuwing van het aflopende contract aan de orde is. Bedrijfswagens zijn in de eerste plaats interessant voor bedrijven én de (premium)automerken en pas in tweede instantie voor de rechthebbenden.
Begrijp me niet verkeerd, elektrisch autorijden is een zaligheid. Ik blijf het zeggen. Het helpt ook de klimaatverandering af te remmen en is dus goed voor onze gezondheid. In specifieke situaties zorgt elektrisch autorijden echter voor problemen van praktische aard. Wanneer je vijf hoog op een appartement woont bijvoorbeeld, zonder laadpalen op wandelafstand. Of wanneer je met schoolgaande kinderen op Krokusvakantie vertrekt op dezelfde zaterdagmorgen als alle andere reislustige gezinnen dat ook doen.
Dan is het onderweg meestal lang zoeken na een vrije laadpaal en ben je niet happy met je elektrische Audi, BMW of Mercedes. Tesla-rijders zijn stressbestendiger. Zij ergeren zich sowieso het hele jaar door aan de kleine gebreken van hun droomauto en nemen de bluts bij de buil. Want heeft hun Tesla niet het grootste rijbereik én de snelste laadtijd.
Wat hen op stang jaagt, en dat begrijp ik, is dat zij te veel hebben betaald voor de auto van hun dromen. Een nieuwe Tesla kost vandaag minder dan een occasie. Met dank aan het onberekenbare genie Elon Musk.
Wie beslist wat?
Topmanagers van zijn slag zijn ook maar mensen, denk ik dan. Dat geldt overigens ook voor beleidsmakers, al dan niet door het volk verkozen. Het is algemeen geweten dat veruit de meeste Europese richtlijnen uit de koker komen van bekwame medewerkers van de Europese Commissie- en parlementsleden die (te) weinig voeling hebben met het dagelijkse leven van jan en alleman maar ook met de top van de bedrijfswereld.
Dat leidt ertoe dat sommige van hun richtlijnen geen rekening houden met wat technologisch en/of bedrijfseconomisch haalbaar én betaalbaar is in een sterk geglobaliseerde en zeer concurrentiële industriële wereld.
Zo zijn de strengere CO2-doelstellingen opgesteld in de nasleep van dieselgate, toen dé politiek de frauderende autoconstructeurs een lesje wilde leren. Ik stel vast dat de Europese beleidsmakers in hun opzet zijn geslaagd. Met die kanttekening dat de particuliere autoverkoop in Europa sindsdien is geïmplodeerd omdat de automerken de rekening doorschuiven naar de consument.
Door de forse terugloop van de private autoverkoop loopt de tewerkstelling in de Europese auto-industrie sterk terug en kennen de industriële activiteiten in Duitsland, in Europa hét autoland bij uitstek, een forse terugval. Daardoor loopt ook de export van Belgische bedrijven naar Duitsland terug en verdwijnen in ons land jobs.
Strengere veiligheidsnormen
In aansluiting op de strengere CO2-doelstellingen hebben de Europese beleidsmakers strengere veiligheidsnormen bedacht. Deze General Safety Regulations 2 (GSR2), 25 in totaal, dateren van 2022 en gaan vanaf 1 juni 2024 in een tweede fase.
Vanaf die datum moeten alle nieuwe personenwagens in Europa voorzien zijn van een geavanceerd remsysteem, van een camera of sensor die de alertheid van de bestuurder nauwlettend in het oog houdt, van een datarecorder alsook van een rijstrookassistentiesysteem en snelheidslimietindicatie.
In de praktijk komen de nieuwe veiligheidsvoorzieningen erop neer dat je als bestuurder om de haverklap visueel en auditief wordt aangespoord om een koffiepauze in te lassen, om het stuurwiel met beide handen vast te houden, om je ogen op het verkeer te richten en om nog veel meer.
Het volstaat je medepassagier aan te kijken en de flipperkast laat van zich horen. In plaats van de aandacht en veiligheid te verhogen, veroorzaken de hyperactieve visuele en auditieve signalen bijkomende stress achter het stuur. Wat de verkeersveiligheid in mijn ogen niet goede komt.
De GSR2 zorgen er ook voor dat het puur rijplezier wordt gefnuikt én betekenen bijna zeker de doodsteek voor de kleine, betaalbare sportwagens zoals de Mazda MX5, Subaru BRZ en Toyota GR86. Dat zijn nichemodellen die op kleine series worden gebouwd. Subaru en Toyota hebben al laten weten de verkoop van voornoemde modellen op de Europese markt eind van dit jaar stop te zetten, omdat de kosten van een aanpassing aan de nieuwe wetgeving te hoog uitvallen. Mazda houdt een beslissing nog in beraad.
De ene zijn dood, is de andere zijn brood. Voor zover mij bekend beantwoordt de nieuwe MG Cybester wel aan de strengere veiligheidsnormen. De Chinese nieuwkomer komt in de loop van dit jaar op de Europese markt en zal daar omzeggens geen concurrenten hebben.
Het is koffiedik kijken of de bloedmooie MG Cybester de hoge verwachtingen zal kunnen inlossen. De Mazda MX-5, Toyota GR86 en Subaru BRZ hebben de lat hoog gelegd op het vlak van puur rijplezier.
Volgens onze informatie heeft de Alpine A110, die evenmin aan alle nieuwe veiligheidsnormen voldoet, van de Europese autoriteiten een vrijstelling van 2 jaar gekregen. Dan wordt die vervangen door een volledig elektrisch aangedreven versie. Een beslissing die kadert in het elektrificatieprogramma van de Renault Group. Topman Luca de Meo verzekert dat de elektrische Alpine zo mogelijk nog meer rijplezier zal opleveren. Een gewaagde uitspraak van een zelfverzekerde topmanager die op het einde van de dag ook maar een mens is.
Dat geldt ook voor de Europese beleidsmakers waarvan ik hoop dat zij in de toekomst meer realiteitszin aan de dag zullen leggen bij het bedenken en uitwerken van nieuwe richtlijnen. Zo heb ik recent ervaren dat voor wie in Tirol met een elektrische wagen onderweg is op de autosnelweg de toegelaten maximumsnelheid 130 km/u bedraagt terwijl die voor benzine- en dieselauto’s beperkt is tot 100 km/u. Begrijpe wie kan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier