Activiste Darya Safai: ‘Ik hoop dat mijn kinderen nooit zullen moeten vluchten’

is een Iraans-Belgische vrouwenrechtenactiviste. Ze werd onlangs lid van de N-VA. Maar hoe is ze als mens? Om deze 20 vragen te beantwoorden, had ze 10 minuten en 58 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

De protesten in Iran, rond de jaarwisseling. Weer zijn er onschuldige mensen gestorven, en er zitten nog altijd duizenden actievoerders in de gevangenis. Enkel en alleen omdat ze hun vrijheid opeisen onder het dictatoriale en theocratische regime.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Als de vrouw wint, wint de hele samenleving. Ik geloof echt dat iedereen in een betere wereld zou leven als alle vrouwen gelijkwaardig zouden kunnen meedoen.

Wat is uw grootste prestatie?

Samen met mijn man ben ik in België aangekomen zonder de taal en de cultuur te kennen, en toch hebben we hier een nieuw leven opgebouwd. Met mijn actiegroep tegen het stadionverbod voor Iraanse vrouwen heb ik ook wereldwijd de stem van de Iraanse vrouwen kunnen laten horen, en daar ben ik trots op.

Wat is uw grootste mislukking?

Dat ik er niet meer kon zijn voor mijn ouders toen ze mij nodig hadden.

Hebt u al eens overwogen om te emigreren?

Na de bloedig onderdrukte studentenopstanden in Iran in 1999 moest mijn man onderduiken en belandde ik in de gevangenis. Toen ik op borgtocht vrijkwam, zijn we gevlucht. Ik zal België niet meer verlaten.

Aan welk voorwerp bent u het meeste gehecht?

Het is erg, maar ik kan niet zonder mijn gsm.

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

Als ik ga joggen, neem ik altijd een klein zakje mee om achtergelaten blikjes en papiertjes in te verzamelen.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Ik word daar soms op een laffe en grove manier aangevallen. Het gaat dan over mijn persoon, zonder argumenten over mijn ideeën. Maar ik onthoud die reacties niet.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Wij hebben een hondje, en dat maakt echt deel uit van onze familie. Als ik ’s avonds thuiskom, na een vermoeiende dag, is het een ritueel dat hij me opwacht en ik tegen hem babbel.

Hebt u ooit iets gedaan dat uw kinderen niet zouden mogen doen?

Mijn vertrek uit Iran heeft mijn ouders veel pijn gedaan. Ik hoop dat mijn kinderen nooit zullen moeten vluchten.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meeste geraakt of gevormd?

De vier jaargetijden van Vivaldi. Dat werk doet me altijd aan het leven denken: soms gaat het makkelijk en is het zo frivool als de lente, soms voelt alles zwaarder en donker, zoals de winter.

Over welk onderwerp zou u meer willen weten?

Over astronomie.

Wat is de schuld van de media?

Het is geen kwestie van schuld. Maar doordat de persoonlijke keuzes van journalisten bepalen welke onderwerpen aandacht krijgen, worden sommige thema’s genegeerd.

Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?

Ik geef geld aan goede doelen, ja. Hoeveel, dat is niet belangrijk: iedereen geeft naargelang zijn capaciteiten.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

De liefde maakt je kwetsbaar. Zeker als een geliefde wegvalt, doet dat heel veel pijn.

Vindt u seks overschat?

Seks is belangrijk. Maar misschien verwachten jongeren er wel te veel van, door alles wat ze ongefilterd op internet zien.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

De laatste keer was in 2015. Sindsdien zijn mijn vader en mijn jongere zus gestorven. Ik heb het er moeilijk mee dat ik mijn familie zo weinig kan zien.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Ik probeer gezond te eten, en te sporten.

Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?

Als kind heb ik zeven jaar de oorlog tussen Iran en Irak meegemaakt. Ik herinner me de constante angst, en uiteindelijk zijn we gevlucht naar het geboortedorp van mijn vader. Zou ik nu opnieuw vluchten? Het is onmogelijk om dat op voorhand te zeggen.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Dat je altijd voor je idealen moet blijven vechten. Op een of andere manier zul je dan je dromen realiseren.