Ook het selecte publiek van Zwarte Woensdag heeft zijn menselijke kant. Het stuurt hier zijn Valentijnwensen, iets later, maar zoveel liefdevoller.

Eliane van mijn hart,

Ik maak van de gelegenheid van Valentijn gebruik om je te berichten dat er enige dysfuncties in mijn apparaat vast te stellen vallen. Je zegt dat dit iedereen kan gebeuren maar ik hoop dat ik tot op het bot kan gaan om je vertrouwen te herstellen. Recht moet recht ! Met liefdevolle groet,

je Stefaan

Liefste Majesteit Bea,

Is het toppunt van liefde niet : veertien dagen met elkaar op een onbewoond eiland doorbrengen ? Het leven is mooi, maar de liefde laat zich moeilijk onder woorden brengen. Mijn vaderlijke gevoelens zijn nog maar eens verkeerd verstaan. Aangezien jij veel meer dan de volle leeftijd van 18 jaar heb bereikt, zou ik natuurlijk best met jou naar dat eiland kunnen. Die twee Marokkanen laten we illegaal verklaren, ha ja, anders is het geen onbewoond eiland. Maar omdat ik tegen de liederlijkheid en tegen dating ben, zal het helaas niet gaan. Laten we eens afspreken op de Vogeltjesmarkt oeps !

Marc

Dolce Paola,

Quousque tandem… ! Gij en ik, wij zijn van het ras van de uitflappers en de levensgenietelingen. ’t Zou er nog aan mankeren : Michelbeke is zo zuiderlijk in België als Italië dat is in Europa. Kunt gij uw halve trouwboek niet eens in het oorkussen fluisteren dat hij die Dehaene zich in de weide doet verdienstbaren zodat hij de blauwkens weer in de regering kan binnenlaten ? Ik zal mij dan als president van de Kamer laten benatten. Dan kan mijn aangenomen zoon Guy (knd gn bezw., zei ik nog, dwaasgeweg) zich weer aan het presidentschap van de partij vergulzigen. ’t Is dan gedaan met zijn gezaag. Verandering van spijskaart doet de liefde door de maag verteren, ’t is toch waar zekers ! Na acht jaar op mijn honger te hebben gezeten, voor zover mijn agenda het toeliet, deze liefdesbede van je…

Herman (niet de stier, maar de president, die ze nog alle twee op een reke heeft !)

Tineke mijn lief,

Ergens naar onze relatie toe moeten wij de hand voor een stuk in eigen boezeroen schuiven. Doen wij naar de kennisweerbaarheid toe wel goed wat we voor een stuk zelf doen ? Wij moeten niet beschaamd zijn om ons voor een stukje te bevragen. Vanavond kom ik ergens onder je raam in Heule met I Fiamminghi naar jou toe een serenade brengen.

Luc, je Vlaamse reus

Voor mijn poezewoefke,

Een Valentijnkaart is voor jou niet genoeg. Jij krijgt van mij zeven Atoma-schriftjes vol. Ze zijn waardevol, ze geven er al 25.000 frank voor. Maar als je ze kwijtraakt, geen erg, het Hoog Comité bezorgt je ze ’s anderendaags al terug. Je zal erin lezen dat ik jou als een betrouwbare partijgenote beschouw. Wat ik voor jou voel, heb ik al bewezen door je te laten benoemen tot rechter. Want waar alleen is het dat liefde kan wonen ? Juist. Welaan dan, je moet stil en ongedwongen iets voor mij doen, luister,…

Leo, die alles opschrijften niets vergeet

Elske-pelske,

Niet alleen uit de Afrikazon stroelt de liefde. Ik ga nog eens verhuizen. Ik sluit mijn weeshuis en trek met mijn maat Bert in bij onze vriend Guy, die woont nogal groot. Op zijn senaatslijst is er een plekje voor ieder mens van goede wil. Het is een menukaart waarvan iedereen elk gerecht kan terugsturen dat hem niet bevalt. Ssst ! Zwijg stil daarover, gelijk onze vrienden Yves en Jos en Dirk en Pol. Als je komt, zal ik je een kwartier lang omhelzen en al mijn vrienden zullen rond ons staan en tranen in de ogen krijgen.

Johanneke-manneke (tweede bel van vanonder)

Celie,

‘k Zal van den avond een beetje vroeger thuis zijn. Als er, euch, een probleem is, zullen we het dán oplossen.

Jean-Luc

Het resultaat

Eerst namen ze een handelaar in koffie. Een bondscoach die koffiedik kan kijken, leek de aangewezen man om het Belgische voetbal te redden. Maar spoedig werd Paul Van Himst onder het gras gelegd ; ze noemden hem vroeger, toen hij nog voetbalde, niets voor niks Polle Gazon. Wie moesten ze dàn kiezen ? ?Liefst iemand die de crisis kan wegtoveren,? zei voorzitter Michel D’Hooghe tegen Karel Vertongen van de Technische Commissie. Raymond Goethals, de Tovenaar himself ? Ze gaan ons uitlachen, vreesde D’Hooghe en als de voorzitter iets niet kan hebben, dan wel dat hij uitgelachen wordt. Een voodoo-specialist ? Nee, België vertoont dan wel alle kenmerken van een bananenrepubliek, maar er zijn grenzen. ?Neem een raar manneken,? gebood D’Hooghe. Wilfried Van Moer. Maar zo’n koppige kabouter, het was daar op de bond toch ook geen café.

Zucht. ?Wat zouden jullie denken van een voetbaltrainer,? stelde D’Hooghe voor. ?De leepste die we hebben, want we verwachten nog altijd wonderen van onze bondscoach.? Georges Leekens dus.

Vorige week debuteerde Leekens : Noord-Ierland – België 3-0. De volgende dag luisterde de pers naar zijn analyse. Zo perfect. Zelfs Het Nieuwsblad meldde dezelfde dag nog aan haar lezers : ?Dit is onze man.? De Belgen, leerde Leekens, spelen de volgende jaren geen resultaatvoetbal meer. Geen resultaatvoetbal wil zeggen dat het resultaat niet telt. Wedstrijden van de Rode Duivels hebben dus voortaan geen uitslag. Kenners begrepen meteen waarom Leekens bij zijn blijde intrede om professionele materiaalmeesters had verzocht. Nog tijdens zijn persconferentie braken die in het Koning-Boudewijnstadion het scorebord af. (BH)

De trein naar de Rijn

De Antwerpse havenschepen Leo baron Delwaide (VLD) is boos omdat afgevaardigd-bestuurder Etienne Schouppe van de Belgische spoorwegen (NMBS) de IJzeren Rijn amper verdedigt. De IJzeren Rijn is een bestaand spoortracé dat Antwerpen over Lier, Herentals, Weert en Roermond met Mönchengladbach verbindt. De lijn wordt nog alleen voor lokaal goederentransport gebruikt en is dringend aan herwaardering toe.

In Vlaanderen vindt zowat iedereen die spoorverbinding cruciaal voor de Antwerpse haven. Toch ligt een investering gevoelig, ook communautair. Want nu maken de treinen richting Duitsland een lange omweg langs Wallonië. De NMBS vindt deze zogeheten Montzenlijn niet verzadigd. Bijgevolg moet er (nog) niet in de IJzeren Rijn worden geïnvesteerd. Dat standpunt zint de Franstaligen in de NMBS zeer en ontstemt, onder meer, Delwaide.

Om de oude spoorlijn operationeel te maken, moet er ook met de buurlanden Nederland en Duitsland worden gesproken ; de lijn loopt over hun grondgebied. De Duitse spoorwegen zien wat in de IJzeren Rijn. Maar voor Nederland is een betere ontsluiting van Antwerpen, gezien de concurrentie met Rotterdam, niet vanzelfsprekend. Zeker nu de Nederlanders een veelvoud investeren in hun Bethuwelijn naar het Ruhrgebied.

Toch had België een gedroomde kans om de IJzeren Rijn af te dwingen. De Nederlanders wilden immers dolgraag de hogesnelheidslijn (HSL). Die loopt ten noorden van Antwerpen over Vlaams grondgebied. In een brief aan Schouppe (21 januari) schrijft Delwaide dat België die kans liet liggen. In het verdrag dat beide landen daarover sloten, staan in artikel 9 over de IJzeren Rijn louter vrijblijvende verklaringen die Nederland tot niets verbinden, schrijft Delwaide. Bovendien geeft Schouppe de Nederlanders de indruk geen haast te hebben met het project.

Kwatongen in de Antwerpse haven vrezen dat Schouppe te veel met zijn Europese spoorcarrière bezig is, en daarvoor onder meer op Nederlandse steun rekent. Ze herinneren zich dat voormalig minister van Buitenlandse Zaken Willy Claes (SP) de IJzeren Rijn ook al zwak verdedigde op het Europese forum, nadat de spoortop hem had ingefluisterd dat bij het afschaffen van de Montzenlijn, enkele tientallen arbeidsplaatsen bij de NMBS in Hasselt zouden verloren gaan. Van CVP’er Schouppe is geweten dat hij nog altijd de beste relaties onderhoudt met gewezen verkeersminister Jean-Luc Dehaene (CVP). En die heeft zijn hart aan Brugge en Zeebrugge verloren, zeggen ze in Antwerpen.

Zulke slechte gedachten komen vanzelfsprekend niet op bij een heer van stand als Leo baron Delwaide. Die hoopt wel dat de Vlaamse overheid, de Antwerpse haven en de privé-sector de IJzeren Rijn desnoods zelf moderniseren. Negenhonderd miljoen frank volstaat. En in het Europa van de nabije toekomst is de NMBS haar monopolie toch kwijt. (PR)

Bijdragen : Ben Herremans, Peter Renard, Marc Reynebeau

Krokusvakantie (foto : Patrick De Spiegelaere).