De Brusselse perikelen hebben zelfs een weerslag op de vernieuwingsoperatie van Bert Anciaux.
Het zal nog even duren vooraleer de VLD de Brusselse meerderheid gaat versterken. De Franstalige coalitiepartners houden alvast de boot af. Volgens PRL-voorzitter Louis Michel en PS-voorzitter Philippe Busquin moeten de VLD’ers Leo Goovaerts en Guy Vanhengel eerst een overeenkomst bereiken met de CVP van Jos Chabert en de SP van Rufin Grijp. Pas dan kan met de francofone meerderheid worden gepraat.
Dat antwoord past volledig in de manier waarop de huidige regering van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest het licht zag. In 1989 kwam die Brusselse regering er na een gezamenlijk overleg van Vlamingen en Franstaligen. In 1995 echter vormden beide taalgroepen apart een meerderheid om daarna met elkaar een regeerprogramma uit te werken.
Maar ook van VLD-zijde is de toetreding tot die meerderheid verre van geregeld. De Vlaams liberalen stellen voorwaarden. Eén daarvan is een gewaarborgde minimumvertegenwoordiging van de Vlamingen in de Brusselse Raad. Voorts willen de liberalen ook het taalakkoord bekijken dat de Vlamingen en Franstaligen van de meerderheid enkele weken geleden bereikten en dat tot het ontslag van VU-staatssecretaris Vic Anciaux leidde. De VLD’ers vrezen dat daarbij overeenkomsten werden gesloten die het daglicht schuwen, onder meer in verband met de taalkaders van de hoofdstedelijke administratie.
Bovendien zitten de VLD’ers verveeld met de strakke houding van hun Franstalige PRL-collega’s, die gegijzeld worden door de FDF’ers. ?Van de 28 PRL-verkozenen behoren er dertien tot het FDF,? weet VLD-raadslid Guy Vanhengel. ?Daarmee zijn we helemaal beland in de oude sfeer van het Rassemblement des Bruxellois. Want het FDF heeft tegelijk een funeste invloed op Ecolo, en zeker op de PSC, waar fractieleider Dominique Harmel de uitbreiding van het Brusselse Gewest tot heel het arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde eist.?
Tegen 18 december moet in Brussel duidelijkheid komen. Dan wordt gestemd over de begroting van de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie.
POGINGEN MAAR GEEN PROGRAMMA
Na het ontslag van Vic Anciaux leek het erop dat de VLD’ers in Brussel aan de kant zouden blijven. Tijdens een gezamenlijke persconferentie kondigden de toenmalige VU-voorzitter Bert Anciaux en zijn VLD-collega Guy Verhofstadt een samenwerkingsverband aan. Maar die compliciteit duurde kort.
?Verhofstadt, wellicht verblind door de goede verstandhouding met Anciaux in de Rwanda-commissie, had niet in de gaten dat op het Brusselse terrein de verhouding tussen VU en Vlaamse liberalen verre van gemoedelijk is,? klinkt het vergoelijkend bij de Brusselse VLD. Bovendien vernamen de VLD’ers van hun SP- en Agalev-collega’s dat Bert Anciaux ook met hen electorale plannen smeedde en dat hij had verzuimd de VLD’ers daarover in te lichten. Waarop de Vlaamse liberalen, weliswaar zonder grote aanvallen van verontwaardiging over het VU-manoeuvre, een eigen weg kozen : die naar de Brusselse regering.
Bert Anciaux blijft intussen sleutelen van de grote vernieuwingsbeweging rond zijn persoon. Hij laat daarom het VU-voorzitterschap negen maanden lang aan Patrick Vankrunkelsven. Al vinden ze dat bij de VU-kaders wel wat lang. ?Wij willen binnen binnen enkele maanden al weten waar we aan toe zijn,? zeggen ze daar.
Vorige week kon Bert Anciaux uitpakken met de eerste trofeeën. Want zowel Vincent van Quickenborne als Pieter Vande Kerckhove, voorzitters van de politieke jeugdclubs TriAngel en het Centrum voor Politieke Vernieuwing (CPV), steunen zijn plannen. Een wat eigenaardige beslissing van TriAngel en CPV, die zich enkele maanden geleden al inschreven voor de vernieuwingsplannen van Verhofstadt, maar die intussen de VLD-voorzitter niet langer geloofwaardig achten.
Het samengaan van Anciaux met deze groeperingen is hoogst merkwaardig, vinden ze ook bij de VU. Van TriAngel, bijvoorbeeld, is geweten dat het aanvankelijk de (financiële) steun kreeg van de Coudenberg-groep en van Jean-Pierre De Bandt, de mentor van deze institutionele denktank. De Bandt is dan weer één van die Vlamingen die hun belgicisme zo ver drijven dat ze thuis Frans praten. Bijgevolg staan ze bij TriAngel niet te roepen om de Republiek Vlaanderen.
Een kordate splitsing van de sociale zekerheid behoort ook niet tot de betrachtingen van het CPV. Daarom roept de aandrang van die beweging om zich achter Anciaux te scharen bij velen vragen op. Temeer omdat de groepering enkele vooraanstaande Agalev-leden telt, onder wie de Antwerpse partijsecretaris René Los.
Bij Agalev raken ze inmiddels de tel kwijt bij al die vernieuwingsoperaties. We hebben al de oprichting van de VLD gehad. Enkele jaren geleden waren er de intense gesprekken tussen VU en CVP ten huize Vaast Leysen. VU-gangmaker van dat overleg was de huidige interim-voorzitter Vankrunkelsven. Daarna volgden nog Sienjaal, de gesprekken in Zaal F, en een nieuwe poging van Verhofstadt ingezet enkele maanden geleden met de toespraak in Kortrijk. En blijkbaar was Anciaux intussen aan de slag in Brussel, dit keer met Agalev en de door hem vaak verguisde SP.
Vernieuwingspogingen genoeg dus. Maar nooit een programma. Zo willen ze bij Agalev eerst van Anciaux, TriAngel en het CPV al was het maar de aanzet van een programa te lezen krijgen. Wat denken ze bij TriAngel en het CPV over werkgelegenheid, over de voornemens van premier Jean-Luc Dehaene om de overheidspensioenen gelijk te schakelen met die in de privé-sector. Om maar iets te noemen.
R.V.C.
Bert Anciaux op het partijcongres in Leuven : vernieuwen tegen elke prijs.
