Maar Rik toch. Hier is 80,6798 frank, ga buiten spelen en koop iets bij de snoepkar. Wij hebben het natuurlijk over Rik Daems, minister van Telecommunicatie en Overheidsbedrijven, en niet over Rik van Cauwelaert, chef-Wetstraat en hoofdredacteur van Knack. Tevens heler van gestolen retabelen.

Overigens is de tweede Rik (hierna Rik I genoemd) niet erg te spreken over de eerste Rik (hierna Rik II genoemd). En sinds hij dat publiek heeft gemaakt, geldt ook het omgekeerde. Schreef onze chef-Wetstraat in zijn Woord Vooraf van twee weken geleden: ‘Daems is misschien, en ik druk op misschien, een beminnelijk man in de omgang, maar als minister is hij compleet ongeschikt. Zoals de meeste VLD’ers.’ Dat Rik II mocht blijven zitten na het Sabena-debacle, vond Rik I alle perken van het politieke fatsoen te buiten gaan.

De inkt was niet droog of daar lazen wij in de krant dat Rik II Astrid op de helling ging zetten. Voor alle duidelijkheid: het gaat niet om de prinses, het gaat over het Allround Semi-cellular Trunking Radiocommunication Network with Integrated Dispatching. In mensentaal uitgedrukt spreken we dan over het nieuwe communicatiesysteem voor politie en hulpdiensten. Kost 12 miljard frank (297 miljoen euro) en volgens Rik II is dat te veel. Hij zou een keer zien of dat niet goedkoper te regelen viel.

Domme Rik II. Astrid wordt geleverd door een consortium dat bestaat uit Kreutler, Nokia en Telindus. En Telindus is de sponsor van basketbalclub Oostende. Van den Baard dus, de usurpator van de kust. Dat ziet ge nogal van hier dat er aan dat contract één letter gewijzigd wordt. Den Baard is er net in geslaagd om Telindus, dat naast Oostende ook Racing Antwerpen steunde, bij die laatste club weg te halen. Zodat voor Antwerpen, in 2000 nog kampioen, een financiële catastrofe dreigt. Concurrent minder voor Oostende.

Toen twee jaar geleden Orange zijn sponsoring van Oostende stopzette, kregen ze op de hoofdzetel een maand later tot hun verbijstering te horen dat hun mobilofoonmasten aan de kust illegaal waren geplaatst. Allemaal afbreken, op straffe van een zware dwangsom. De masten van Mobistar staan er nog. Volgens kwatongen zijn ze in aantal verhoogd nadat John Cordier de sponsoring van de Oostendse basketclub overnam, maar dat kan kwaadsprekerij zijn.

Rik Daems zou eens moeten beseffen dat niet hij maar den Baard minister van Telecommunicatie en Overheidsbedrijven is. Dat bleek al bij de aanschaf van twee peperdure asielcentra, waarin alles samen nauwelijks honderd asielzoekers huizen. En het bleek zeker bij Sabena. Want dat heeft hij ook geregeld, den Baard. Zij het met medeweten van de premier, die er als geboren machiavellist een hobby van heeft gemaakt om zijn eigen VLD-ministers in de rug te schieten.

Den Baard stuurde zijn boezemvriend Patrick De Maeseneire, toevallig ex-directeur van Sun International, naar Zwitserland om het met Swissairbaas Claudio Corti op een akkoordje te gooien. Sabenavoorzitter Fred Chaffart wist van niets, Sabenadirecteur Christoph Müller wist van niets, en Sabenaminister Rik II wist van nog veel minder.

Geweldig akkoord. De Zwitsers moeten hooguit de helft betalen van wat ze beloofd hadden, moeten geen 85 procent, maar slechts 65 procent van Sabena overnemen, strijken hun deel op van de verkoop van de winstgevende afdelingen, gooien binnen dit en een jaar de helft van het personeel buiten, en krijgen voor een prikje een vloot nieuwe toestellen. Hou het in de gaten: Swissair verzorgt komend seizoen de Europese verplaatsingen van basketbalclub Oostende. Zo ze al niet op de truitjes staan of de nieuwe Minister V Arena bouwen.

Dat de andere ministers die manier van werken slikken, daar staat je verstand bij stil. Dacht u dat Rik II ontslag nam na zo’n blamage? Bijlange niet. Zijn eigen akkoord was zonder omhaal in de vuilnisbak gekieperd, maar Rik bleef bereid het nieuwe, dat volledig buiten zijn medeweten was gefikst, persoonlijk te verdedigen.

Neem Eddy Boutmans. Achter zijn rug wordt het vliegtuig afbesteld dat hem op officieel bezoek naar Congo zou brengen. Dacht u dat Boutmans boos opstapte? Welnee.

Marc Verwilghen: is geen week aan de slag of de premier stelt met Brice De Ruyver een andere minister van Justitie aan. Dacht u dat Verwilghen een duel in het Ter Kamerenbos eiste? Nee.

En in de Vlaamse regering is het al niet veel beter. Marleen Vanderpoorten ziet tot haar ontzetting hoe Steve Stevaert en Patrick Dewael achter haar rug met de onderwijsbonden gaan onderhandelen. U verkeerde in de waan dat Vanderpoorten de regering had verlaten? Mis.

En dan zeiden ze vroeger, wij bijvoorbeeld, dat Jean-Luc Dehaene brutaal met zijn ministers omsprong. Elio Di Rupo, die nu zo flink van zich afbijt, is zelfs een keer wenend uit Hertoginnedal weggelopen. Dat was nadat Dehaene hem had afgesnauwd omdat hij bij elke beslissing naar de telefoon rende om aan Spitaels of Moureaux te vragen wat hij moest doen. Di Rupo weigerde nog naar de ministerraad te komen als die brutale mijnheer er ook was. Toen ze hem uitlegden dat die brutale mijnheer er altijd zou zijn aangezien hij nu eenmaal de premier was, ging Elio drie dagen in een hoekje zitten mokken.

Dehaene was een toonbeeld van gevoeligheid en tact, vergeleken met hoe Guy Verhofstadt zijn ministers behandelt. Een verrassing is dat niet. Eerder mochten onder anderen Annemie Neyts, Herman De Croo en Geert Versnick het ondervinden: Verhofstadt gaat over lijken, en liefst over blauwe. Wat trouwens de voorkeurkleur van een lijk lijkt. Nu goed, ze moeten het maar weten. Wie bereid is zich te laten vernederen, moet nadien niet op respect hopen.

Den Baard zal het niet overkomen. Wat wij nu gaan zeggen blijft tussen ons, maar naar verluidt, is hij ook beste maatjes geworden met Frank Verstraeten van de Zillion. Dat niemand opkijkt als Brigitta Callens binnenkort de vijfde vrouw van Johan de Achtste wordt. En general manager van de basketbalclub.