Bij Open VLD zijn Bart Tommelein en Hilde Vautmans alwéér kandidaat-voorzitter van de Kamerfractie. En dan is er nog Rik Daems.
Politiek is vaak anticiperen, zeker bij Open VLD. Insiders voorspellen dat de strijd voor het federale fractievoorzitterschap er nog behoorlijk bits kan worden. De lege stoel die Fons Borginon (niet meer verkiesbaar) achterliet, wordt tijdelijk ingenomen door Bart Somers. Momenteel is het een inhoudsloos ambt – de Kamer komt nu toch niet bijeen. Maar dat Somers niet op post blijft zodra het echte werk begint, is een uitgemaakte zaak.
Bart Tommelein wordt genoemd als de topkandidaat. De West-Vlaming had eigenlijk al eerder fractieleider kunnen zijn, nadat Rik Daems die post verliet toen zijn relatie met de Waalse socialiste Sophie Pécriaux openbaar werd. Tommelein kreeg echter onverwachte concurrentie van Hilde Vautmans, wat de partij deed kiezen voor compromisfiguur Borginon. ‘Misschien was het toen ook wel te vroeg voor mij’, vertelt Tommelein. ‘Ondertussen heb ik meer politieke ervaring: ik ben klaar om een fractie te leiden. Mijn collega’s zullen wel bepalen of zij dat ook zien zitten. Ik acht me zeker niet kansloos.’
Maar ook de naam van Hilde Vautmans circuleert weer. Dreigt de geschiedenis zich te herhalen? ‘Ik vind het een interessante functie, ja’, zegt de Hasseltse liberale. ‘Maar voor een open conflict met meneer Tommelein pas ik. We moeten volwassen genoeg zijn om dat te vermijden. En er bestaan nog ándere interessante functies, hè. Voorzitter worden van een commissie spreekt me bijvoorbeeld ook aan.’
Guy Verhofstadt zou de keuze voor Hilde Vautmans alvast zeer genegen zijn. ‘Is dat zo? Dat heb ik hem in elk geval nog nooit hardop horen zeggen’, reageert Bart Tommelein. Maar Vautmans zelf weet wel beter. ‘ Als ik me kandidaat stel, denk ik inderdaad dat Verhofstadt mij zou steunen. Ik heb jaren op zijn kabinet gewerkt. Guy kent mij en weet goed wat ik kan en wat niet. Maar volgens mij zal de steun van de partijzwaargewichten niet bepalend zijn. De regionale spreiding wordt wellicht een belangrijker factor: iedere provincie moet zijn ijzers in het vuur hebben.’ Wat concreet betekent: de kansen van de Limburgse Vautmans hangen sterk af van wat er met Patrick Dewael gebeurt, terwijl het lot van West-Vlaming Tommelein gekoppeld is aan dat van Vincent Van Quickenborne.
Nochtans circuleert er een manifest gerucht dat Tommelein in 2009 naar het Vlaamse niveau wil verhuizen. Federaal wordt de ambitieuze Oostendenaar wellicht tot het einde van zijn dagen overvleugeld door Van Quickenborne, een jongere provinciegenoot. Tommelein wil de geruchten van zijn overstap zeker niet voeden – verstandig in zijn situatie. ‘De lijstvorming voor 2009 ligt nog heel ver. En wie weet vallen die verkiezingen weer samen met de federale, waardoor je strategisch een nieuwe situatie krijgt.’ Want daardoor zou het spreiden van provinciale zwaargewichten ook voor de partij belangrijker worden.
Tommelein en Vautmans suggereren trouwens dat er nog een derde kaper op de kust is: ook Rik Daems zou fractievoorzitter willen worden. Daems: ‘Op dit moment in de politieke actualiteit zijn individuele postjes volkomen irrelevant. Het bespreken niet waard.’
Jef Van Baelen
