Bij gebrek aan voetbalroddels heeft het Nederlandse journaille zich op het geduivel bij uitgeverij De Bezige Bij gestort. Maar daar moet u uw EK-special niet voor laten.
Nu de Nederlanders zich niet gekwalificeerd hebben voor het Europees kampioenschap voetbal en lijdzaam moet toekijken hoe Duitsland en België over de grasmat dartelen, zitten heel wat journalisten zonder werk. Zeker, er is de Brexit en Halina Reijn werd gespot met hunk Jude Law – volgend jaar spelen ze samen in Obsession, een theaterstuk van de gelauwerde Belgische regisseur Ivo Van Hove – maar verder is het duimzuigen troef. Gooi voor de sport maar eens al de voetbalbijlagen van de Vlaamse kranten in de prullenmand en stel zelf vast hoe weinig papier er overblijft. Weg oeverloze analyses, weg opiniestukken over Mark Wilmots, weg blondeertips voor wie Marouane Fellaini’s krullenbol wil kopiëren.
Gelukkig zijn er de perikelen bij de geplaagde uitgeverij De Bezige Bij. Sinds Dyab Abou Jahjah er een contract kreeg om een polemisch essay te schrijven, worden de krantenkolommen rijkelijk gevuld met literair roddelnieuws. De komst van Jahjah zorgde voor heel wat deining. Zijn, laat ons het zacht uitdrukken, antipathie tegenover Israël is bij een aantal schrijvers in het verkeerde keelgat geschoten. Auteurs als Tommy Wieringa en Jessica Durlacher verkozen zelfs om hun volgende boek bij Hollands Diep uit te brengen, het nieuwe huis van Robbert Ammerlaan, nota bene de ex-directeur van De Bezige Bij.
Smikkelen en smullen geblazen in de boekenbijlages. Er lijkt maar geen einde te komen aan de analyses en columns, ruimte die anders ingenomen zou worden door diepgravend onderzoek naar de kousen die middenvelder Rafael van der Vaart draagt. Als je de stukken leest, zou je denken dat het hoofdkwartier van De Bezige Bij een oorlogszone is geworden, dat het een plek is waar gebonden edities van W.F. Hermans gebruikt worden om schrijverskoppen in elkaar te meppen.
Wie maalt er om? Niemand eigenlijk. Kijkt u in de boekhandel naar het logo van de uitgeverij? De tijd dat een bijtje of de gestileerde Q van uitgeverij Querido als keurmerk gold is al lang voorbij. In barre boekentijden moet elke uitgeverij op zoek naar prikkelende namen en Jahjah is er daar één van, meer niet.
Vorig week was er de jaarlijkse schrijversborrel in de tuin van de uitgeverij. Zeker, er werd een duchtig woordje gekletst tussen bier en bitterbal en iedereen had wel zijn idee over de vermeende malaise, maar gingen er terrasstoelen door ruiten, werd er traangas gespoten, moesten er politiekordons opgeworpen worden? Neen, een stelletje schrijvers verschilde beleefd van mening. Dat heet beschaving. Daar kunnen voetbalsupporters nog een voorbeeld aan nemen.
Roderik Six
De schrijvers verschilden beleefd van mening. Daar kunnen voetbalsupporters een voorbeeld aan nemen.
