SPIETSER MET BLOEDDORST
Vlad III Dracula wordt voorgesteld als de nationale held in Roemenië, de beschermer van het christendom en de inspiratie voor de griezelklassieker, maar eigenlijk is hij niet meer dan een getraumatiseerde sadist.
Verovert drie keer de troon van Walachije.
Rooms-katholiek, strijdt tegen de oprukkende Ottomanen.
Laat in 1459 23.000 Turken spietsen.
Valt kort na de laatste herovering van zijn troon in Turkse handen en wordt onthoofd.
DIAGNOSE: POSTTRAUMATISCHE STRESSSTOORNIS
Omdat hij opgevoed wordt door bedienden en door zijn vader Vlad II Dracul als gijzelaar uitgeleverd wordt aan de Turken, ontwikkelt de emotioneel verwaarloosde en getraumatiseerde Vlad Dracula een minderwaardigheidscomplex én een felle haat tegenover zowel de Turken als zijn vader. Bovendien favoriseert vader Vlad II zijn oudere broer Mircea én jongere broer Radu ‘de schone’. Vlads frustraties uiten zich in psychische afstomping, immoraliteit, een gebrek aan empathie en obsessief gedrag. Dat leidt tot vlagen van wreedheid. Het spietsen van zijn slachtoffers is bovendien een praktijk met dezelfde karakteristieken van een verkrachting. Niet verwonderlijk, want homoseksualiteit was gebruikelijk aan het Turkse hof. Het geweld van Vlad ?epe?, ofte ‘de spietser’, is niet ongewoon voor een absolute heerser in de 15de eeuw, maar zijn bloedige reputatie verspreidt zich snel wanneer omstreeks diezelfde tijd de boekdrukkunst ontstaat. De link die Bram Stoker in 1892 legt met vampirisme is fictief, maar niet ongeloofwaardig.
