Maxime Prévot (37) is de rijzende ster van het CDH én ambitieus: hij wil ‘het embryo van een Waalse sociale zekerheid’ creëren.
Nadat hij eerder federaal parlementslid en Waals fractieleider was, werd Maxime Prévot in 2012 burgemeester van Namen. Met 13.500 voorkeurstemmen verpulverde hij daarbij een veertig jaar oud record. En afgelopen zomer schopte hij het – als opperste vertrouweling van CDH-voorzitter Benoît Lutgen – tot viceminister-president en ‘superminister’ in de Waalse regering. Zijn bevoegdhedenpakket is indrukwekkend: van Openbare Werken en Gezondheid tot Erfgoed en Verkeersveiligheid. Prévot wordt algemeen als de rechterhand van minister-president Paul Magnette (PS) beschouwd.
Met zijn eerder centrumrechtse etiket is hij de tempelbewaker die moet aantonen dat het nieuwe CDH niet zodanig aan de PS geketend is als tijdens het voorzitterschap van Joëlle Milquet. Een noodzaak, omdat het huwelijk tussen CDH en de PS afgelopen zomer vleugels gaf aan de MR van Charles Michel. Terwijl Milquet als onderwijsminister moeilijke momenten doormaakt met het Franstalige onderwijs, klopt de jonge Maxime zich op de borst en nemen de berekende mediaoptredens toe. ‘Je krijgt de indruk dat hij zich tegenover de PS alles kan permitteren’, klinkt het geamuseerd bij de oppositie.
Super-Maxime is zich ervan bewust dat hij hoog spel speelt. Het is zijn verantwoordelijkheid het gros van de nieuwe bevoegdheden na de zesde staatshervorming te implementeren. Dat is een pakket ter waarde van zes miljard met onder meer de kinderbijslag en de ouderenzorg. Dat is een heuse uitdaging in een regio die zwoegt om sociaaleconomisch weer op het juiste pad te komen.
Prévot schrikt er niet voor terug aan te kondigen dat hij ‘het embryo van een Waalse sociale zekerheid’ wil creëren, zelfs al dreigt hij de PS met zo’n formulering op stang te jagen. Hoe dan ook zal Prévot erover moeten waken dat hij niet struikelt. De Waalse administratie staat nog niet op punt en bepaalde experts werpen op dat de transfer pas in 2019 voltooid zal zijn. Bovendien kondigt hij al aan die nieuwe bevoegdheden te willen hervormen: evenveel kindergeld per kind, publiek-private samenwerkingen in de rusthuizen, de oprichting van een zorgverzekering. Alleen is het budgettaire kader in Wallonië heel moeilijk. Met andere woorden: het zit erin dat hij ooit slecht nieuws zal moeten aankondigen.
Maar Super-Maxime is niet ongerust. Als politiek dier is hij ervan overtuigd dat hervormingsplannen altijd iets opleveren. En dat kiezers houden van politici die hun verantwoordelijkheid nemen. Iets waaraan Wallonië zeker nood heeft.
Olivier Mouton
Prévot moet aantonen dat het CDH niet aan de PS is geketend.