De ware boodschap van 6 december.
Ik was getuige
Van onwil en pestcultuur,
Het bleef maar komen.
En niet een, niet twee
Tientallen, zwartgeschilderd.
Blackface op z’n slechtst.
Een veeg was genoeg,
Maar de witmens zag niet hoe
Hij nog kon vieren
Zonder Zwarte Piet
Geen traditie, dus verf maar!
Niet leren van buur
Of vriend, volhouden:
De Sint is niet voor elk kind.
Hou je bek en feest!
Geniet en gedenk,
Racisme brengt cadeaus mee
Voor ieder een les.
Soms tel ook jij mee.
Tenzij je iets anders wilt.
In dat geval: stik.
De boodschap die je op 6 december als niet-witmens krijgt blijft: ‘Stik toch in je inclusieve Sint, die zich niet wil houden aan de regels van het feest. Zeker, het is een feest, waarbij niemand nog weet wat we vieren. Maar we doen het voor de kinderen, zij hebben recht op geschenkjes en op giftige pesterijen. Als je hier bent, pas je je aan. Dan aanvaard je het n-woord van Herman Brusselmans, de blackfacetheaterstukken, de ‘het zit in ons DNA’-slogan en al die andere vergoelijkende braaksels.’
Deze column had een ode moeten worden aan de activisten van tien jaar geleden, Quinsy Gario en Jerry Afriyie. En aan die van tien jaar daarvoor, en dáárvoor. Een ode aan elk protest dat ons dichter bracht bij gelijkwaardigheid en menselijkheid. Maar ik werd afgeleid. Het zou wel eens kunnen dat het zien van al die zwarte verf een kwalijk effect heeft op ons allemaal. Snel, voor het te laat is: schaf Zwarte Piet af.
Elisabeth Severino Fernandes, bekend als Miss Elli, is de grondlegger van de slampoetry in België en is mee de drijvende kracht achter Mama’s Open Mic. Ze won daarvoor in 2019 een Ultima. IG: @miss_elli_rebelli
