Bij onze chef-justitie kan het er zo kwansuis tussen staan. Alsof het logisch volgt uit het voorgaande, en even logisch weer uitmondt in het volgende. Maar schijn, net als Wilfried Martens, bedriegt.
Neem het Comité-P. Wie van u is geïnteresseerd in het Comité-P? Niemand, daarop durven wij veel verwedden. Ten onrechte, want waarover ging de Witte Mars? Over het niet functioneren van de politiediensten. Dus is het comité dat uitzoekt waarom die diensten niet functioneren, per definitie belangrijk. En wat blijkt? Het comité dat moet uitvissen waarom de politiediensten niet functioneren, functioneert zelf niet. Waarom dat zo is, zou eigenlijk moeten worden onderzocht door weer een ander comité, het Comité-PP. Maar die naam suggereert dan weer een te hoge gemiddelde leeftijd. En het is bovendien niet meer nodig, het Comité-P is inmiddels afgeschaft.
Tenminste als wij alles goed hebben begrepen. En laten we maar eerlijk bekennen: wij snappen van die hele santekraam geen hap. Maar als onze chef-justitie al in zijn inleiding stelt dat het Comité-P een krabbennest is, meer: een moordkuil, dan geloven wij dat graag. En bladeren door naar het volgende artikel. Twee weken geleden evenwel, viel ons oog plotseling op de gecursiveerde naam van Louis Tobback. En dan schieten wij altijd wakker. Wat weet onze chef-justitie van dat Comité-P? Dat ondervoorzitter Georges Pyl de schoonzuster van Louis Tobback met ongewenste seksuele intimiteiten heeft lastiggevallen!
Wij zijn naar de keuken gerend, hebben ons hoofd onder de koude kraan gehouden, zijn terug naar de tafel gestapt, rustig weer gaan zitten, kaakspieren een beetje ontspannen, slapen gemasseerd, vingers gestrekt, en vervolgens hebben wij de hele passage opnieuw gelezen. Om te controleren of er wel degelijk stond wat wij hadden gemeend dat er stond. En het stond er. Pyl, kennelijk niet de dief van zijn eigen naam, heeft de schoonzuster van Tobback seksueel geïntimideerd. Dat zoiets kan worden gepubliceerd zonder dat de wereld ophoudt met draaien, zal ons eeuwig blijven verbazen.
Dat de schoonzuster van Tobback secretaresse is geworden van het Comité-P, en bijvoorbeeld niet uw of mijn schoonzuster, is uiteraard toeval. En zo te zien gelukkig maar. Want die Pyl, nota bene door Tobback zelf voor de SP in dat comité gedropt, is volgens onze chef-justitie een onverbeterlijke Don Juan. De Moor heeft weet van, hou u vast, vijf (!) secretaresses die klacht wegens ongewenste intimiteiten hebben neergelegd tegen deze grijp- en knijpgrage deugniet. Vergeleken met Pyl was Casanova een schuchtere jongen. Althans, die indruk houden wij over aan het artikel van onze chef-justitie. Wordt deze schelm nu geschorst of voor de rechtbank gedaagd? Is hij door Frank Swaelen, voorzitter van de begeleidende parlementaire commissie, op het matje geroepen en terechtgewezen met een krachtig “Mijnheer, uw gedrag is schandelijk en zal door het hele land veroordeeld worden”? Bijlange niet. Swaelen, een oude christelijke gewoonte getrouw, zweeg.
En het sterkste komt nog: Pyl is intussen, in het kader van het Octopusakkoord, en alweer op voorspraak van de SP, aangesteld als expert inzake deontologie en dienstbetrekkingen met ondergeschikten. En werkt dus als rechterhand van Lodewijk De Witte, de ex-kabinetschef van Tobback, die diens schoonzuster bij het Comité-P weghaalde toen ze het gedrag van Pyl wat al te gortig begon te vinden. En nu heeft ze hem weer aan haar been! Mensen toch.
Na dit alles dringt zich één vraag op: waarom zadelt Louis Tobback uitgerekend zijn eigen schoonzuster op met deze vrouwengek? En dan nog tot twee keer toe. Waren wij de schoonbroer van Tobback, hetgeen God verhoede, wij zouden op het eerstvolgende familiefeest toch een woordeke uitleg vragen. En ze konden best vooraf het Speciaal Interventie Escadron verwittigen. Plus de satellietwagen van VTM. Niet zo in Heverlee blijkbaar.
Van die Tobback hebben we het laatste niet gezien. Toen Jean Eyndels, de legendarische bode van het parlement, na een leven van trouwe dienst aan het vaderland met pensioen ging, werd hij in Het Laatste Nieuws geïnterviewd. Veel anekdotes, onder meer dat premier Dehaene tegen de Jean, die nochtans ook van Vilvoorde is, nooit van zijn leven ook maar één woord heeft gesproken. Passons, contra potentes nemo est munitus satis.
Hoe gedraagt zich nu Louis Tobback, grote socialistische voorman en verdediger van de kleine man? Jean Eyndels: “Jaren geleden hebben we met de bodes van het parlement eens een actie gevoerd, tijdens een marathonzitting die dagen en dagen bleef aanslepen. Wij waren doodop. De Kamerleden kregen regelmatig lekkere broodjes, bij ons werd één keer een zak droge boterhammen gedropt. Van twee dagen oud. Wij vonden dat schandalig en hielden een kleine protestactie. Toen hebben een aantal van die mannen hun ware aard laten zien. Louis Tobback heeft op een bepaald moment gezegd dat we terug aan het werk moesten, want dat er genoeg anderen klaarstonden om onze plaats in te nemen.”
Wat dacht u daarvan? De leider van de werkliedenpartij. Ook dit moet een mens twee keer lezen vooraleer het te kunnen geloven, niet? Maar tussen dat, en je eigen schoonzuster met een pervert in één hok opsluiten, is nog een verschil. Samen met Lode Hancké, Luc Huyse, Rita Mulier, Koen Raes, Jef Sleeckx, en Lode Van Outrive, eisen wij dat de SP-top hierover klaarheid schenkt. Tevens wensen wij te weten hoe het staat met de klacht wegens schriftvervalsing tegen Louis Tobback, die in de boekhouding van de SP-Leuven twee miljoen corruptiegeld heeft ingeschreven als opbrengst van een tombola. Men moet echt weinig schroom kennen om voor zo een partij te stemmen. Laat staan om ervoor op te komen, zoals Tuur Van Wallendael.
Nog in verband met Leuven, vraagt Patricia Ceyssens ons zo vriendelijk te zijn aan de bevolking kenbaar te maken, dat zij geen schulden meer aanvaardt die gemaakt zijn door Daems Rik. Graag gedaan, Pat.
