‘Overal in Europa investeren overheden in koopkracht. Behalve in Vlaanderen’
‘De N-VA wil koste wat het kost de begroting in evenwicht hebben om zichzelf op de borst te kloppen bij de campagne in 2024’, zegt Vlaams Parlementslid Jos D’Haese (PVDA).
Een blamage voor de Vlaamse regering. Dat was de conclusie na de uitgestelde Septemberverklaring op maandag. In plaats van het Vlaams Parlement uitgebreid in te lichten over het begrotingsakkoord, trok minister-president Jan Jambon (N-VA) zich na een kort statement terug om verder te bakkeleien met coalitiepartners CD&V en Open VLD. Voor Vlaams Parlementslid Jos D’Haese het bewijs dat Jambon de verkeerde prioriteiten vooropstelt. ‘De N-VA wil koste wat het kost de begroting in evenwicht hebben om zichzelf op de borst te kloppen bij de campagne in 2024. Maar dat evenwicht kan enkel door de kosten door te schuiven naar de gezinnen.’
De N-VA benadrukt het belang van een gezonde begroting. Een financiële put hypothekeert toekomstige generaties.
Jos D’Haese:Uiteraard moet je verantwoordelijk met centen omgaan. Maar overal in Europa investeren overheden in koopkracht. Behalve in Vlaanderen. En dat terwijl het in stand houden van de binnenlandse vraag de economische groei overeind houdt. Dat zegt de PVDA niet, maar de Nationale Bank. Dit is hét moment om in te grijpen.
De CD&V zette alles op alles om het kindergeld, nu bekend als het Groeipakket, te koppelen aan de spilindex, waardoor dat regelmatiger zou stijgen. Steunt u dat idee?
D’Haese:Wij zijn absoluut voor de volledige indexering van het kindergeld. Toen de kinderbijslag nog federale materie was, werd die altijd geïndexeerd, net zoals de pensioenen. In tegenstelling tot de andere regio’s heeft Vlaanderen dat stopgezet zodra het kindergeld geregionaliseerd werd. Maar de echte schande is dat de regering het gros van de overige werkingsmiddelen niet naar behoren indexeert. Door de toelagen voor scholen, zorginstellingen, de VRT en steden en gemeenten niet correct te indexeren, betalen ze de inflatiebonus twee keer: alles wordt 10 procent duurder, maar de middelen stijgen amper. Dáár gaat het debat over.
Als Marc Coucke op een correcte manier belastingen betaalt, mag hij die kinderbijslag krijgen.
Het kindergeld is geen gericht instrument. Door de som voor iedereen te laten stijgen, krijgen ook de spreekwoordelijke Marc Couckes van deze wereld meer.
D’Haese:Als Marc Coucke op een correcte manier belastingen betaalt, mag hij die kinderbijslag krijgen. Niet het kindergeld maar de belastingen zijn de belangrijkste vorm van herverdeling. Uiteraard ben ik voor extra maatregelen voor de allerarmsten, maar een energiefactuur van 8000 euro raakt een tweeverdienersgezin ook. De brede werkende klasse wordt getroffen.
De Vlaamse regering was het wel al snel eens over de verhoging van de jobbonus, een premie voor wie een beperkt loon heeft.
D’Haese:Waar zijn we mee bezig? Een huishoudhulp kan door de federale loonblokkeringswet (de loonnormwet, nvdr) niet meer dan 0,4 procent loonsverhoging krijgen (boven op de index, nvdr). Die mensen gaan we op Vlaams niveau een jobbonus geven. Extra koopkracht is goed, maar het is in de eerste plaats redelijk absurd dat de federale overheid een loonsverhoging blokkeert.
Deze week organiseert uw partij de eerste ‘Vrijdag Colèredag’. Wat is de bedoeling?
D’Haese:Uiting geven aan de woede van de mensen én oplossingen vragen. De colère is er doordat de facturen door het dak gaan. Mensen nemen flexijobs aan en zeggen vakanties op. Tegelijkertijd vliegen regeringspartners elkaar in de haren, of stellen ze akkoorden voor die de burger niets opleveren. We moeten druk zetten op de regering zodat ze de energieprijzen plafonneert én een overwinstbelasting invoert. Wij kaarten de overwinsten al lang aan, maar iedere keer is er een excuus om het niet te doen. Eerst bestonden ze zogezegd niet, dan waren ze te klein, nu kijkt men naar Europa. Als Griekenland, Italië en het Verenigd Koninkrijk het kunnen, waarom wij dan niet?
We zitten in volle energiecrisis, meerdere bedrijven kunnen de rekeningen amper betalen. Tegelijk dreigen de bonden met een staking op 9 november. Is dat verantwoord?
D’Haese: De werkende klasse heeft gelijk om haar collectieve kracht in de strijd te werpen wanneer de werkgevers elk overleg weigeren. Enkel zo zal de regering onder druk worden gezet.
In de jongste peilingen blijft uw partij in Vlaanderen rond 8,5 procent hangen. In Wallonië scoren de marxisten ruim dubbel zoveel. Pakt de PVDA het wel juist aan?
D’Haese:(lacht) Ik herinner me nog levendig dat journalisten en politicologen beweerden dat er in Vlaanderen geen plaats zou zijn voor de PVDA, dat we nooit meer dan 5 procent zouden behalen. Wel, vandaag peilen we evenveel als Groen en de CD&V. Natuurlijk is er een verschil met Wallonië, waar de PVDA zowat de hele oppositie uitmaakt. Maar wij hebben nog veel potentieel om stemmen te halen bij het Vlaams Belang en de N-VA. Net daarom zijn die Colèredagen zo belangrijk, want als je de colère onaangeroerd laat, gaan de stemmen naar rechts. Precies wat we zagen in Zweden en Italië. Door die kwaadheid om te zetten in collectieve actie kunnen we links doen groeien.