Otto van Beieren (1848-1916)
EENZAME SOLDAAT
Otto Van Beieren is de jongere broer van sprookjeskoning Ludwig II van Beieren. Nadat hij jaren heeft gediend in het leger van Beieren, verdwijnt hij stilaan uit het openbare leven. Otto blijft geïsoleerd, ook als hij na de tragische dood van zijn broer ‘officieel’ koning van Denemarken wordt.
Treedt in 1863 toe tot het Beierse leger, wordt in 1866 gepromoveerd tot kapitein.
Vecht in de Oostenrijks-Pruisische oorlog en dient als kolonel in de Frans-Duitse oorlog van 1870-71.
Vertegenwoordigt zijn broer in 1871 bij de proclamatie van de Pruisische koning Wilhelm I als de eerste keizer van Duitsland. Net als Ludwig is hij een koele minnaar van het nieuwe keizerrijk en de prominente rol die Pruisen erin speelt.
Laatste openbaar optreden in 1875.
DIAGNOSE: GEESTESZIEK
Otto vertoont in de jaren 1870 de eerste tekenen van een mentale ziekte. Hij heeft last van angstaanvallen en depressies. Zijn toestand verslechtert snel, tot wanhoop van het hof en zijn broer, die hoopt dat Otto voor een nakomeling voor de troon zal zorgen. De medische rapporten over de evolutie van zijn ziekte belanden via spionnen bij de Duitse kanselier Bismarck. De artsen verklaren hem in 1872 geestesziek en hij wordt in isolement opgesloten. Volgens sommigen is het Bismarck die Otto én Ludwig van de macht laat verdrijven, omdat ze de eenmaking van Duitsland niet steunen. Als zijn broer in 1886 sterft, beseft Otto niet meer wat er aan de hand is. Hij blijft eenzaam opgesloten tot hij in 1916 op 68-jarige leeftijd overlijdt.
De koning kan niet regeren. Hij is veel te zwaarmoedig.u0022 Officiële verklaring om OTTO VAN BEIEREN te kunnen vervangen