Een structurele subsidie voor hun nieuwe musical-vzw was de kers op de taart voor Geert Allaert en Dries Herpoelaert van Music Hall Group. Maar die taart wordt almaar groter. Wat dacht u van opera en ballet in Vorst Nationaal?
‘De cirkel is rond.’ Geert Allaert, hoofdaandeelhouder en gedelegeerd bestuurder van Music Hall Group, is een tevreden man. De musicalproductie Elisabeth lokte niet alleen volle zalen, ze kreeg ook goede kritieken. Dat een commerciële groep als de zijne ook nog eens een structurele sub-sidie van 2,45 miljoen euro krijgt van minister van Cultuur Bert Anciaux (SP.A), maakt het feestje compleet. ‘Anciaux heeft zijn beleid bijgestuurd’, zegt Allaert. ‘Tijdens zijn eerste ambtstermijn als minister vond hij dat musical een puur commercieel genre was dat zelfbedruipend moest zijn. De subsidies voor de sector, die naar de musicalafdeling van het Koninklijk Ballet van Vlaanderen gingen, werden afgeschaft. Voortaan moesten producenten aankloppen bij CultuurInvest, waar ze renteloze leningen konden krijgen. Tijdens zijn tweede ambtstermijn zag Anciaux in dat de sector kapotging. Musical is nu eenmaal erg duur, en in een kleine afzetmarkt als Vlaanderen zeker niet rendabel.’
Elisabeth is een productie met een zeventienkoppig orkest, met 650 epoque-kostuums en een groot decor. ‘Dat heeft de envergure van een operaproductie’, zegt Dries Herpoelaert, algemeen directeur van de groep. ‘Het siert Anciaux dat hij dat heeft ingezien, en musical opnieuw heeft opgenomen in het gesubsidieerde bestel. Nieuw is ook dat de beoordelingscommissie Muziektheater, die ons vroeger altijd weghoonde, nu heeft gezegd dat wij wel degelijk topkwaliteit leveren. Nu hebben we zekerheid tot 2012. De subsidies zijn goed voor zo’n 30 procent van ons jaarbudget, de rest moeten we zelf verdienen. We zullen jaarlijks twee grote en een kleinere, meer experimentele, productie opzetten. We denken aan De Witte van Zichem en aan een musicalversie van La Bohème.’
Dirk Tanghe, ‘de verrader’
De gesubsidieerde sector zag Music Hall Group liever niet komen. Vooral de thea-ters waren bang dat een tweede project van Allaert en Herpoelaert ook een forse subsidie zou krijgen: het Publiekstoneel. Bij Music Hall Group zijn ze ervan overtuigd dat er in Vlaanderen een groot unserved audience bestaat voor meer traditionele theatervoorstellingen. Nadat het Vlaams Parlement de minister in een resolutie opriep om in de volgende subsidieronde meer oog te hebben voor ‘repertoiretoneel’, zat de schrik er bij de andere theaters goed in. Er verschenen open brieven, opiniestukken, en er circuleerde zelfs een valse e-mail waarin gesuggereerd werd dat Allaert en Herpoelaert hun subsidiegeld wel eens zouden kunnen doen verdwijnen in de commerciële onderdelen van de Music Hall Group.
Uiteindelijk kwam er niets van in. An-ciaux volgde het negatieve advies van de beoordelingscommissie Theater. Het Publiekstoneel moet het nu stellen met een eerder toegekende projectsubsidie van drie keer 55.000 euro, en dat wekt gemengde gevoelens op bij Allaert. ‘De grote theaters waren bang. Wij hadden een aanvraag ingediend voor een subsidie (1,8 miljoen euro) die minder hoog was dan die van de stadstheaters (zo’n 3 miljoen euro). Kijk, wij zijn niet tegen die andere grote theaters, maar zij hebben wel hun keuze gemaakt. Ze zijn niet bereid om te rijden op de brede snelweg van het middenpubliek dat nu minder naar theater maar wel meer naar musical gaat. Als zij om artistieke redenen niet inspelen op die behoefte, dan begrijp ik niet waarom ze ons zo bekampen.’
‘Er bestaan twee grote misverstanden over het Publiekstoneel’, zegt Allaert. ‘Wij zouden zogenaamd commercieel theater brengen, en wij zouden geen kwaliteit afleveren. Wat het commerciële betreft, weet iedereen dat het in Vlaanderen onmogelijk is om grote producties te maken die rendabel zijn. Daarvoor liggen de ticketprijzen veel te laag. De Vlaming is gewoon om voor 10 à 20 euro naar zijn cultuurcentrum te gaan, en beseft niet dat de verschillende overheden daar het dubbele bijleggen. In het buitenland kost een theaterticket vaak het dubbele. Zonder subsidie kun je dus onmogelijk overleven.’
‘Wat kwaliteit betreft, wil ik toch opmerken dat wij Dirk Tanghe in huis hebben. Die wordt in zijn biotoop nu als een verrader beschouwd maar toen hij uit Nederland terugkeerde, wou niemand met hem werken. Tanghe is een van de grote Vlaamse theaterregisseurs met een schitterend cv. Als hij een eigen gezelschap had opgericht, had hij waarschijnlijk wél subsidie gekregen. Wij hebben hem de kans gegeven om te doen wat hij het beste kan: grote producties maken, met veel acteurs.’
Opera in Vorst
Voor al zijn niet-commerciële activiteiten heeft Music Hall Group nieuwe vzw’s opgericht. ‘Er staan waterdichte schotten tussen die structuren’, benadrukt Dries Herpoelaert. ‘Het is onmogelijk dat overheidsgeld wordt doorgesluisd naar onze nv. Eigenlijk is het vooral de nv die de exploitatie van de vzw’s mogelijk maakt.’
Music Hall Group is exploitant en/of eigenaar van de belangrijkste zalen in Vlaanderen en Brussel: de Stadsschouwburg in Antwerpen, de Capi-tole in Gent, en Vorst Nationaal. Daarnaast richt de groep zich vanaf heden ook sterk op de B2B-markt (bedrijfsfeesten) met de recente overname van de Zuiderkroon in Antwerpen en een evenementenzaal in het Anspach Center aan het Muntplein.
‘Ons zalenverhaal is cruciaal’, zegt Allaert. ‘Het is dankzij een goede samenwerking met de stedelijke en provinciale overheden dat we in die zalen alle producties zo optimaal mogelijk kunnen laten renderen. Het gaat telkens om succesverhalen: realisaties waar de artiesten, de bezoekers én de overheid beter van worden. Neem nu de Stadsschouwburg. Die werd vroeger bijna niet bespeeld en kostte de stad Antwerpen 1,8 miljoen euro per jaar. Wij hebben de schouwburg voor twee keer vijftig jaar in concessie gekregen. We hebben de zaal uitgebreid van 875 naar 2000 plaatsen Dat brengt de stad sinds 1996 jaarlijks 465.000 euro op. Daar komt nog eens een stadstaks van 1100 euro per voorstelling bij. Ook de federale regering int 300.000 euro btw op onze ticketverkoop.’ De Stadsschouwburg behoort met haar 265 voorstellingen in alle genres en haar 350.000 bezoekers per jaar tot de top in Europa.’
‘De Capitole in Gent wordt vanaf september ons tweede volwaardige theater. De stad Gent en minister Anciaux gaven elk 1,5 miljoen euro voor infrastructuurwerken en een grote orkestbak waar zelfs grote symfonische orkesten in kunnen. Nu kunnen alle grote concerten en theaterproducties van Antwerpen naar Gent reizen, waardoor ze bereikbaar worden voor heel Vlaanderen.’
Met Vorst Nationaal heeft Music Hall nog grootsere plannen. De rocktempel zal worden gerestaureerd en volledig worden uitgerust om naast de rockconcerten ook grote podiumproducties te ontvangen: musicals, maar ook balletvoorstellingen en operaproducties. ‘Het moet een Center for the Arts in het hart van Europa worden. Wij werken samen met de lokale, regionale en federale overheden. We willen er graag samenwerken met Franco Dragone, de Béjart Compagnie, De Munt, de Vlaamse Opera en l’Opéra Royal de Wallonie, zodat zij hun producties voor een groot publiek en in comfortabele omstandigheden ook meer kunnen laten renderen’, zegt Allaert.
Dat laatste is niet nieuw. In Antwerpen en Gent werkt Music Hall Group nu al samen met het NTGent, het Koninklijk Ballet van Vlaanderen en de Vlaamse Opera. ‘Als de Vlaamse opera een productie in de Stadsschouwburg kan spelen, dan zijn die duizend extra tickets die ze kunnen verkopen van goudwaarde. Dat bewijst dat iedereen beter kan worden van een samenwerking tussen private en gesubsidieerde partners’, aldus Herpoelaert.
Dromen
En alsof het nog niet genoeg is, heeft Allaert nog een paar dromen. Zo loopt er momenteel een rechtszaak tegen de stad Oostende, die ooit een concessieovereenkomst met Music Hall Group verbrak om zelf het Kursaal te exploiteren. In eerste aanleg werd de stad in het ongelijk gesteld. De schadevergoeding loopt nu op tot 21 miljoen euro. Dat is een groot bedrag voor de noodlijdende kuststad. ‘Als Oostende dit in beroep verliest, wordt het een erg zware dobber’, zegt Herpoelaert. ‘Wij hopen dus dat het tot een minnelijke schikking komt.’
En wat met het verhaal dat Music Hall Group op de Heizel een concertzaal van 20.000 plaatsen wil bouwen? ‘Geen commentaar’, zegt Allaert. ‘Maar dromen is niet verboden.’ ( lacht).
DOOR KARL VAN DEN BROECK
