Een nieuwe Lars Norén in de KNS.
Lars Norén heeft ermee leren leven dat hij lange tijd voor de beste hedendaagse leerling van August Strindberg, die andere sikkeneurige Zweed, werd versleten. Wie gitzwarte relatiekomedies zoals ?Nachtwake? (1983) en ?Demonen? (1982) schrijft, vraagt er natuurlijk om. Vorig seizoen deed Blauwe Maandag Compagnie er nog een schepje bovenop door Noréns ?O’Neill? met een stevige portie naturalistische helderheid op te dienen.
Maar ?O’Neill? was toch een teken aan de wand dat de Zweedse dramaturg er zijn bekomst van had om te spitten in het hysterische mijnenveld van de menselijke relaties. Een uitweg vond Norén in het werk van Anton Tsjechov, van wie hij verschillende stukken vertaalde. In ?Als de bladeren in Vallombrosa?, nu in de Antwerpse KNS, verheelt hij niet dat hij zich met de licht tragikomische teneur van Tsjechovs stukken wil meten. Noréns portret van een Zweeds-joodse familie in hun vakantiehuis vertoont opvallende overeenkomsten met ?De Meeuw?. Twee toneelactrices (de ene jong, de andere oud), twee toneelschrijvers (idem dito), een leraar, een arts,… en hun relaties worden uitgewerkt in een ?stuk in een stuk in een stuk? zoals Olaf Noréns alter ego in het stuk zegt.
Dat de KNS het toneelstuk onmiddellijk na ?De Kersentuin? van Tsjechov programmeert, is een verstandige keuze. Ook de enscenering van de Nederlander Albert Lubbers, die dit seizoen ?Eerste liefde? van Beckett bij de Brusselse KVS regisseerde, plaatst zich nadrukkelijk in de bestaande regietraditie van Tsjechovs werk : realistisch, maar tegelijk onbestemd en dromerig. Door zijn heldere acteursregie en met de uitgepuurde visualisering van scenografe Rien Bekkers en het uitgekiende lichtontwerp van Reinier Tweebeke slaagt Lubbers er bovendien in de lange productie (4 uur) een vaart te geven die in het Antwerpse huis dikwijls ontbreekt.
Een afknapper van formaat blijft de heterogeen presterende acteursgroep. Vaste waarden als Peggy de Landtsheer (de oudere actrice Lena) of Camilia Blereau (de hysterica Sonja) bleren er nog vaak op los als de eerste de beste cabotin. Ook Herman Fabri (onderzoeker Gabriël), Chris Cauwenberghs (leraar Umberto) en Wim Stevens (de jonge schrijver Samuel) schitteren in psycho-realistisch gestuntel. Toch zijn de wonderen de wereld niet uit. De momenten dat De Landtsheer zich optrekt aan Hubert Damen (Olaf), die samen met Katrien de Becker voor het vuurwerk zorgt, bieden de toeschouwer een glimp van het ensemblewerk dat directeur Frans Redant beoogt. Werk aan de winkel !
Paul Verduyckt
Voorstellingen tot en met 20/4 in de KNS (Antwerpen).
Katrien de Becker en Hubert Damen : werk aan de winkel.
