JA

In het Vlaams Parlement krijgt u de wind van voren. Onterecht, volgens u. Waarom?

Het is de taak van de overheid om overlast te beperken, maar in de praktijk blijkt die soms erg hardnekkig. Veel wijken kampen met een probleem van rondhangende jongeren, en in sommige gevallen is buurtpreventie of politiecontrole geen afdoende oplossing. Daarom moeten we als laatste oplossing Mosquito’s durven te overwegen. In een straal van twintig meter produceren die een ultrasoon geluid met wisselende toonhoogtes, een soort harde gil. Wie ouder is dan 25 jaar kan dat niet horen, maar jongeren vinden het heel irriterend en maken zich uit de voeten. In Nederland en het Verenigd Koninkrijk worden de toestellen al gebruikt door de overheid, buurtcomités, bedrijven en scholen. Het blijkt er te werken. Tegenstanders maken er een karikatuur van, ze doen het af als onmenselijk en zeggen dat alle jongeren worden geviseerd. Maar dat klopt niet. Het geluid stoort niet onmiddellijk en treft dus geen toevallige passanten. Het argument dat Mosquito’s schadelijk zijn voor baby’s, is een dooddoener, want de apparaatjes zouden alleen na 22 uur actief zijn. De vraag van buurtbewoners om ’s avonds rust te hebben op hun pleintje, lijkt me legitiem.

Geef ons een plaats om te chillen in plaats van ons weg te jagen als insecten, is de reactie van jongeren.

Ik heb als tiener ook zitten chillen op de hoek van de straat en benadruk daarom nogmaals: het moet het laatste redmiddel zijn, in bepaalde wijken en met een beperkte omvang, als alle andere maatregelen tekortschieten. Mosquito’s zijn vandaag online verkrijgbaar, dus wie overlast heeft in zijn buurt, kan ze zelf plaatsen. Wij pleiten daarom voor een gereglementeerde aanpak. De tegenstanders schieten op de pianist, op de mogelijke oplossing voor het probleem. Het probleem zelf laten ze ongemoeid.

U noemt Mosquito’s ‘verwerpelijk’. Waarom?

Volgens de minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael (Open VLD) zijn Mosquito’s in strijd met de wet van 12 juli 1985 inzake de bescherming van mensen tegen de schadelijke effecten van niet-ioniserende stralen. Niettemin zijn er in België vandaag al particulieren die zo’n toestel hebben geplaatst. Dat is een vorm van het recht in eigen handen nemen, die tegen mijn idee van een rechtsstaat in gaat. Het grootste bezwaar tegen Mosquito’s is dat ze geen onderscheid maken en álle jongeren treffen, ook diegene die zich niet crimineel gedragen. Je kunt die apparaten niet selectief inschakelen, dus al wie jonger is dan 25 jaar wordt geviseerd. Dat er in Nederland 300 en in het Verenigd Koninkrijk al 3500 van die toestellen zijn geïnstalleerd, vind ik onvoorstelbaar. Al jaren waarschuw ik ervoor dat de tolerantie tegenover jongeren afneemt: jongeren en rondhangende jongeren in het bijzonder, worden in dit debat voorgesteld als een gevaar voor de samenleving. Tegen dat stigmatiseren moeten we ingaan. Jongeren die in een groepje bij elkaar staan, zijn niet per definitie iets aan het bekokstoven. In plaats van hen weg te jagen, moeten we hen de ruimte geven om hun ding te doen, in een jeugdhuis bijvoorbeeld. Ze moeten zelfs de vrijheid hebben om stommiteiten te begaan. Ik vraag de federale minister van Consumentenzaken, Paul Magnette (PS), om de Mosquito’s uit de handel te nemen, want dat is nog niet gebeurd.

Maar overlast bestaat en repressie is soms toch nodig?

Ik ben geen naïeveling. Overlast is een realiteit die je ernstig moet nemen. Maar het zijn de criminelen die moeten worden aangepakt, niet een hele leeftijdscategorie. Het is zoals met moslims en terrorisme: toch niet elke moslim is een terrorist? Een stad waaruit iedereen verjaagd wordt, zal inderdaad een stad zijn waar het rustig is: de angst regeert.

NEE

In het Vlaams Parlement krijgt u de wind van voren. Onterecht, volgens u. Waarom?

Het is de taak van de overheid om overlast te beperken, maar in de praktijk blijkt die soms erg hardnekkig. Veel wijken kampen met een probleem van rondhangende jongeren, en in sommige gevallen is buurtpreventie of politiecontrole geen afdoende oplossing. Daarom moeten we als laatste oplossing Mosquito’s durven te overwegen. In een straal van twintig meter produceren die een ultrasoon geluid met wisselende toonhoogtes, een soort harde gil. Wie ouder is dan 25 jaar kan dat niet horen, maar jongeren vinden het heel irriterend en maken zich uit de voeten. In Nederland en het Verenigd Koninkrijk worden de toestellen al gebruikt door de overheid, buurtcomités, bedrijven en scholen. Het blijkt er te werken. Tegenstanders maken er een karikatuur van, ze doen het af als onmenselijk en zeggen dat alle jongeren worden geviseerd. Maar dat klopt niet. Het geluid stoort niet onmiddellijk en treft dus geen toevallige passanten. Het argument dat Mosquito’s schadelijk zijn voor baby’s, is een dooddoener, want de apparaatjes zouden alleen na 22 uur actief zijn. De vraag van buurtbewoners om ’s avonds rust te hebben op hun pleintje, lijkt me legitiem.

Geef ons een plaats om te chillen in plaats van ons weg te jagen als insecten, is de reactie van jongeren.

Ik heb als tiener ook zitten chillen op de hoek van de straat en benadruk daarom nogmaals: het moet het laatste redmiddel zijn, in bepaalde wijken en met een beperkte omvang, als alle andere maatregelen tekortschieten. Mosquito’s zijn vandaag online verkrijgbaar, dus wie overlast heeft in zijn buurt, kan ze zelf plaatsen. Wij pleiten daarom voor een gereglementeerde aanpak. De tegenstanders schieten op de pianist, op de mogelijke oplossing voor het probleem. Het probleem zelf laten ze ongemoeid.

U noemt Mosquito’s ‘verwerpelijk’. Waarom?

Volgens de minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael (Open VLD) zijn Mosquito’s in strijd met de wet van 12 juli 1985 inzake de bescherming van mensen tegen de schadelijke effecten van niet-ioniserende stralen. Niettemin zijn er in België vandaag al particulieren die zo’n toestel hebben geplaatst. Dat is een vorm van het recht in eigen handen nemen, die tegen mijn idee van een rechtsstaat in gaat. Het grootste bezwaar tegen Mosquito’s is dat ze geen onderscheid maken en álle jongeren treffen, ook diegene die zich niet crimineel gedragen. Je kunt die apparaten niet selectief inschakelen, dus al wie jonger is dan 25 jaar wordt geviseerd. Dat er in Nederland 300 en in het Verenigd Koninkrijk al 3500 van die toestellen zijn geïnstalleerd, vind ik onvoorstelbaar. Al jaren waarschuw ik ervoor dat de tolerantie tegenover jongeren afneemt: jongeren en rondhangende jongeren in het bijzonder, worden in dit debat voorgesteld als een gevaar voor de samenleving. Tegen dat stigmatiseren moeten we ingaan. Jongeren die in een groepje bij elkaar staan, zijn niet per definitie iets aan het bekokstoven. In plaats van hen weg te jagen, moeten we hen de ruimte geven om hun ding te doen, in een jeugdhuis bijvoorbeeld. Ze moeten zelfs de vrijheid hebben om stommiteiten te begaan. Ik vraag de federale minister van Consumentenzaken, Paul Magnette (PS), om de Mosquito’s uit de handel te nemen, want dat is nog niet gebeurd.

Maar overlast bestaat en repressie is soms toch nodig?

Ik ben geen naïeveling. Overlast is een realiteit die je ernstig moet nemen. Maar het zijn de criminelen die moeten worden aangepakt, niet een hele leeftijdscategorie. Het is zoals met moslims en terrorisme: toch niet elke moslim is een terrorist? Een stad waaruit iedereen verjaagd wordt, zal inderdaad een stad zijn waar het rustig is: de angst regeert.

samengesteld door jan jagers