Droomt u ervan om deel te nemen aan de 20 kilometer van Brussel of de marathon van New York maar past het nooit in uw agenda? Kies dan voor de virtuele loopwedstrijd: u loopt waar en wanneer u wilt, de medaille krijgt u later in de brievenbus.

Het concept is eenvoudig: u gaat online op zoek naar een interessante wedstrijd en betaalt het startgeld. Vervolgens legt u de kilometers van het parcours af waar u wilt, wanneer u wilt en met wie u wilt. Moederziel alleen is ook prima. Daarna geeft u de uitslag door – eventueel met een foto of een screenshot van uw loop-app als bewijs – en is het wachten op de ranking. Hebt u de top drie gehaald, dan valt de medaille even later bij u in de bus.

Intussen zijn er op het internet tientallen ‘virtuele loopwedstrijden’ te vinden, van Bring back the bling (5 kilometer) tot de Coast to Coast Challenge (minstens 10 kilometer). Een heel recente, maar fors groeiende trend, weet Jeroen Scheerder, sportsocioloog aan de KU Leuven. ‘Ik besef dat het nog een tikkeltje voorbarig is, maar misschien mondt dit wel uit in de vierde golf binnen de loopsport.’

De eerste golf kwam er volgens Scheerder in de jaren zeventig, met de grootschalige loopwedstrijden zoals de marathon van New York en de 20 kilometer van Brussel. De tweede golf volgde eind jaren negentig, met de zogenaamde start to run-generatie. ‘Lopen werd een manier om aan je gezondheid te werken, samen met anderen. Toen hebben de vrouwen een grote inhaalbeweging gemaakt.’

Vanaf de jaren tien van deze eeuw kwam de derde golf op gang: loopwedstrijden moesten een ervaring worden. ‘Je kreeg color runs, beat runs, enzovoort. Dat waren eigenlijk festivals, inclusief dj’s, waar toevallig ook gelopen werd. Daarmee werden vooral jongeren bereikt. Best straf, want voor hen was lopen heel lang een saaie sport, met dank aan de Cooper- en andere testen in de lessen lichamelijke opvoeding.’

De Pokémon Go-generatie

En nu is er dus een vierde golf op komst. ‘De virtuele generatie, die we later misschien zullen omschrijven als de Pokémon Go-generatie, heeft het lopen ontdekt. Voor hen zijn virtuele loopwedstrijden ideaal, omdat ze zich afspelen in de augmented reality: de werkelijkheid, maar dan virtueel versterkt.’

Al mis je het joelende publiek en de kick van andere lopers achter je te laten, toch ziet Scheerder vooral de voordelen van virtuele wedstrijden. ‘Tijdsorganisatorisch hebben ze enorme troeven: vroeger beslisten organisatoren waar en wanneer er gelopen werd, nu ligt alles in handen van de deelnemers. Ook het sociale blijft meespelen: je gaat in competitie met lopers van overal ter wereld. En je hoeft geen jaar op voorhand in te schrijven. Dat wordt toch een beetje problematisch bij bekende stadsmarathons, zoals in New York, die in een uur uitverkocht zijn. Al zijn de organisatoren van virtuele wedstrijden natuurlijk niet dom: ook daar wordt een deelnemerslimiet gesteld, om mensen extra aan te moedigen. Een louter marketingtrucje, uiteraard.’

Ook opvallend: veel virtuele loopwedstrijden zijn gekoppeld aan een goed doel. ‘De relatie tussen (loop)sport en solidariteit is zeker niet nieuw, maar dankzij deze virtuele trend wordt die waarde opnieuw opgepikt.’

De trend komt overgewaaid uit de Angelsaksische wereld, en ook in ons land zijn er al heel wat virtuele lopers. Maar Belgische wedstrijden hebben we nog niet gevonden. Scheerder: ‘Dat is compleet onbelangrijk geworden, in een virtuele wereld spelen landsgrenzen totaal geen rol meer. Deze races zijn tijd- en plaatsloos.’

Al is er natuurlijk één domper: valsspelen wordt een makkie, als niemand toekijkt. Scheerder zucht: ‘Tja, valsspelers zul je altijd vinden, ook in de topsport. Maar ik denk dat deelnemers van virtuele wedstrijden, zeker in dit vroege stadium, toch eerder meedoen voor de ervaring dan om per se die gouden medaille binnen te rijven.’

Krijgt u een beetje heimwee naar uw loopclubje op zondagochtend? Niet gevreesd: ‘Er zijn intussen ook al virtuele loopclubs’, zegt Scheerder. ‘Een heel traditioneel concept – al denk ik niet dat ze bij zo’n virtuele club een penningmeester en een jaarlijkse pannenkoekenslag hebben – met een eigentijdse twist. Dat is een schoolvoorbeeld van perfecte marketing: de oudste bewegingsvorm ter wereld die zichzelf telkens opnieuw uitvindt en nieuwe doelgroepen aantrekt.’

DOOR STEFANIE VAN DEN BROECK, ILLUSTRATIE BART SCHOOFS

‘Je gaat in competitie met lopers van overal ter wereld en je hoeft geen jaar op voorhand in te schrijven.’