DOL OP ROOD RUBBER
Vader Leopold I noemt zijn kroonprins al “mentaal gestoord”. Dwangarbeid en terreur worden meer regel dan uitzondering in zijn kolonie.
Trakteert zichzelf op eindeloos veel minderjarige hoertjes. Trouwt op de valreep met zijn laatste minnares, Barones de Vaughan. Laat haar het grootste deel van zijn fortuin na, ten koste van zijn drie legale dochters.
DIAGNOSE: MISDADIGE HEBZUCHT
Hij jaagt wereldwijd op een kolonie en uiteindelijk valt zijn oog op Congo. Zijn Europese rivalen erkennen in 1875 zijn (privé)aanspraken op Congo-Vrijstaat, waarna hij de beloofde vrijhandel in ivoor en wilde rubber prompt nekt. Wie onvoldoende rubber levert, wordt een hand of een voet afgehakt – ook kinderen. De helft van de toenmalige bevolking – zowat 10 miljoen Congolezen – sterft van uitputting, ontbering, ziekte en repressie. Congoboten voeren schatten aan ivoor en rubber aan, en varen terug met geweren, munitie en explosieven. Klokkenluider Morel krijgt wind in de zeilen als protestantse zendelingen foto’s vrijgeven van verminkte mannen en kinderen. Om het schandaal te bezweren draagt Leopold II in 1908 zijn privékolonie over aan België tegen een prijsje: België betaalt hem uiteindelijk ruim een miljard hedendaagse euro door zijn schulden en de kosten van zijn vele bouwwerken over te nemen, en door hem ook nog eens een fabelachtige lijfrente te schenken. Leopold II zet nooit een voet in zijn kolonie – hij leidt aan fenomenale smetvrees.
Klein land, kleine mensen.u0022 LEOPOLD II over België
