Na het aangekondigde vertrek van Peter Mertens moet de PVDA op zoek naar een nieuwe voorzitter. Volgens historicus Vincent Scheltiens (UA) zit de huidige ondervoorzitter David Pestieau in polepositie. ‘Maar er wordt enkel intern gedebatteerd’, zegt Vlaams fractieleider Jos D’Haese.
Belg en marxist. Dat zijn de enige twee voorwaarden waaraan de nieuwe voorzitter van de PVDA moet voldoen. Peter Mertens, sinds 2008 aan het roer van de marxisten, kapt ermee. Op 5 december kennen we zijn opvolger.
In tegenstelling tot de voorzittersverkiezingen bij partijen als CD&V en Vooruit zullen we weinig horen over de race. ‘We gaan enkel intern debatteren, een gezonde manier van partijdemocratie’, aldus Vlaams fractieleider Jos D’Haese. Die beslotenheid is de PVDA ten voeten uit, zegt historicus Vincent Scheltiens (UA), kenner van politiek links. ‘Het strookt volledig met het beeld dat de partij van zichzelf wil uitdragen: naar buiten toe wordt met één stem gesproken.’
Dan rest de vraag: wie? Raoul Hedebouw (44) zou een logische kandidaat zijn. Het tweetalige Kamerlid belichaamt de uiterst linkse oppositie tegen de federale regering. Bovendien duikt Hedebouw in zowel Vlaamse als Franstalige televisiestudio’s op, een belangrijk voordeel ten aanzien van zijn partijgenoten. ‘Maar’, zegt Scheltiens, ‘hij doet al heel veel’. Lees: het voorzitterschap zou een zware karwei zijn bovenop zijn positie als feitelijk linkse oppositieleider in de Kamer. Verder loopt ook het 40-jarige Europees Parlementslid Marc Botenga in de kijker. ‘Maar ik denk niet dat hij genoeg profiel heeft’, aldus Scheltiens.
Eén kanshebber steekt er met kop en schouders bovenuit: David Pestieau. De huidige ondervoorzitter is meertalig en woont in Brussel. Hij leidde de niet onbesproken ‘We Are One’-campagne, waarmee de unitaire partij zich in de verf zette als behoeder van België. ‘Er zijn niet veel partijleden met zijn statuur’, zegt Scheltiens. Enige nadeel: zijn leeftijd. Pestieau is enkele maanden ouder dan Peter Mertens (51).
Statuur zal de partij in ieder geval nodig hebben, denkt Scheltiens. De grote uitdaging van de komende jaren is vooral strategisch van aard: wel of niet deelnemen aan de macht. In Vlaanderen schommelen de marxisten tussen 6 en 8 procent, maar in Wallonië hangt de partij rond de 20 procent en wordt ‘een absolute linkse meerderheid met de PS en Ecolo vroeg of laat mogelijk’, zegt Scheltiens. ‘Wat zal de partij daarmee doen? Het is een uitdaging waarmee Peter Mertens aan het hoofd van een snel groeiende partij amper te maken heeft gekregen.’
