Dat wij zelf heel wat minder arbeidslustig zijn, zullen wij thans bewijzen door in grote mate hetzelfde te schrijven als twee weken geleden in Voetbal Magazine. …
Dat wij zelf heel wat minder arbeidslustig zijn, zullen wij thans bewijzen door in grote mate hetzelfde te schrijven als twee weken geleden in Voetbal Magazine. In opdracht van ons zusterblad hebben wij toen gedurende zeven dagen het doen en laten van Polspoel gevolgd. Met een maand ziekteverlof als gevolg. Voor ons.
Beginnen we met het begin: het verslaan van voetbalwedstrijden voor Canal Plus. Per week: drie binnenlandse en zeven buitenlandse, waarvan vier ter plaatse en drie vanuit een kabientje in Woluwe. Daarbij komt het competitieoverzicht uit de belangrijkste Europese en Oost-Aziatische landen. De Belgische wedstrijden doet Polspoel zonder ook maar enige voorbereiding op papier te zetten. Kent alle uitslagen uit het hoofd, herkent iedere speler aan de vorm van zijn voeten, en weet van elk van hen wat vader en moeder hebben gedaan en welke clubs ze achtereenvolgens hebben doorlopen.
Terwijl andere reporters in hun documentatie duiken, gaat Polspoel een half uur vóór de aftrap op zijn gemak op zoek naar het beste frietkraam rond het stadion. Dat is dus een kwartier voor hij in de ether moet. Gui kent van Lommel tot Moeskroen iedere frietbakker bij naam, en kan feilloos zeggen waar ze de beste cervela’s hebben, en waar u beter kunt gaan indien u een saté of een berenpoot wenst.
Niet alleen mengt hij zich zodoende in het supportersgewoel rond het stadion, hij gaat met opzet met een paars-witte sjaal tussen de harde kern van Club Brugge staan. Of met een blauw-zwarte tussen de kop van Anderlecht. En schokt die jongens tot in het diepst van hun ziel door luidkeels de spot te drijven met het technisch onvermogen van hun club. En dat ze zonder de wekelijkse hulp van de arbiter in tweede zouden spelen.
Wij zijn op Antwerp een keer samen met hem over het veld naar de commentatorposities gestapt. Tot ons afgrijzen stopte Polspoel voor het vak met de gevaarlijkste Antwerp-hooligans, maakte wat ze in Brussel un bras d’honneur noemen, en barstte voor de verbijsterde X-side in zijn eentje los met de bekende persiflage op Guantanamera : ‘Vak vol jeanetten! Dit is een vak vol jeanetten. Vak vol jeanèèè-tten, dit is een vak vol jeanetten.’
Daarna ging hij met de onderste vijf in razernij ontstoken rijen op de vuist, tot een loopjongen van Canal Plus in paniek kwam melden dat de uitzending begon. Een minuut later zat Polspoel aan de overkant boven in de tribune op zijn stoel en heette iedereen welkom op de Bosuil.
De sfeerreportages en achtergrondinterviews voor tijdens de rust heeft hij eerder in de week gemaakt. Daarnaast doet hij de interviews tijdens basketbalwedstrijden, en schrikt er niet voor terug om topcoaches met vijfendertig jaar ervaring tegen te spreken over de box-and-one of de flexible defense. Verslaat ook tennistoernooien en ritmische gymnastiek, zit in de Raad der Wijzen van Voetbal Magazine, heeft in diverse magazines een eigen column, en is coach van enkele succesrijke jeugdelftallen.
Dit watbetreft de sport, veeleer een hobby dan een beroep. Nu het ernstige werk. Polspoel is, meer uit rancune tegen de BRT waar hij met iedereen ruzie had dan uit overtuiging, het politieke uithangbord van VTM geworden. Grote verkiezingsshows, politieke debatten, avondvullende interviewprogramma’s en duiding… Gui doet het allemaal. De gasten, het studiopersoneel en de voltallige crew moeten zich wel schikken naar zijn soms wat drukke agenda, wat betekent dat veel van die programma’s om halfzes ’s morgens worden opgenomen. De enige die dan fris als een hoentje op de set zit, is Polspoel, zodat hij met ontstellend gemak elke discussie wint. En of Yves Desmet of Pol Van den Driessche naast hem zit, dat maakt allemaal geen verschil. Wellicht is er ook geen.
Polspoel zetelt eveneens in Recht van Antwoord van Goedele Liekens. Daar zagen wij hem onlangs een projectontwikkelaar uit Oostende bijna op zijn gezicht slaan, omdat die een Sunflowertoren wilde neerpoten op de plaats van een bouwvallige belle-époquewoning, die de wat overspannen eigenaar graag beschermd had gezien. Waarbij hij de niet geringe versterking kreeg van Polspoel, zelf architect, die de projectontwikkelaar uitschold voor het vuil van de straat: ‘Criminelen als gij hebben van de kust een mesthoop gemaakt waarop de woning van mijnheer hier prijkt als een roos. Zoals ik op VTM.’
Wij vrezen dat we alle activiteiten van de voormalige rechterhand van Mobutu niet in één Kwaad Bloed opgesomd krijgen, we moeten ons haasten. De vervormde stem van Big Brother is ook van Polspoel, en wie de weekopdrachten ontleedt, weet aan wiens lichtjes geperverteerde brein die ontsproten zijn. Verder doet hij de ondertiteling van de pornofilms op Canal Plus. Wij hebben dat gedetailleerd uitgelegd in Voetbal Magazine, maar voor wie dat niet leest, vatten wij kort samen.
Er zijn vijf standaardquotes. ‘Harder, harder.’ ‘Vind je dat lekker ?’ ‘Ja, ik vind dat lekker.’ ‘Dat vind je lekker, hè ?’ En tot slot : ‘Oh, ik kom.’ Wat Polspoel doet, is elk van die quotes op drie totaal willekeurige momenten van de film intikken, en zijn vergoeding opstrijken.
Maar omdat een mens niet de hele dag op zijn luie kont kan zitten, heeft hij nu een boek geschreven. Over het fortuin van de koning. Onze chef-Wetstraat, die voluit Rik van Cauwelaert de Wyls de Ligne heet, ruimde de helft van zijn blad in voor een voorpublicatie. Van Cauwelaert houdt niet van dit vorstenhuis. Hij is van mening dat de troon van het jonge België in 1830 niet aan de Coburgs toekwam, maar aan prins de Ligne. En dus in 2001 aan hem.
