De wakkere burger slaapt niet. Een kleine man overbrugt de kloof met de politiek.

Meneer de burgemeester,

Als de demokratie in gevaar is, moet de burger optreden. Ik heb de indruk dat de politiek altijd maar cynischer en perverser wordt. Ik vraag mij eerlijk af of we nog in een demokratie leven. Het enige waar de kleine man nog voor dient, is om hem geld uit zijn zakken te kloppen.

Dat is nu al de zoveelste keer dat ik een boete krijg wegens zogezegd verkeerd parkeren. Na achtereenvolgende keren wordt dat uiteraard ervaren als pesterij. In de Dorpstraat is het beurtelings parkeren. U moet om de vijftien dagen Uw wagen van kant veranderen. U moet dus Uw leven riskeren om met al dat verkeer te voet over te steken. Dat verwisselen moet U doen tussen 20 u30 en 21 u30, geen sekonde vroeger of later, of ze zetten u op de boek. U moet dus altijd een horloge aanhebben. Men heeft niet het recht om dat te eisen ! Ik doe daar niet aan mee, want iedereen heeft toch het recht om voor zijn deur te parkeren. Gisteren was ik verplicht om mijn auto op het voetpad te zetten wegens plaatsgebrek. De eerste lege plaats was zeker vijftig meter verder, dat is onmenselijk en ik heb het al aan mijn rug. Het was dan nog aan de verkeerde kant, want gisteren moest U weer van kant wisselen.

Om 22 u23 (ik heb op mijn horloge gekeken) kwam de politie aanbellen om te vragen om mijn wagen te verplaatsen omdat voetgangers en fietsers niet konden passeren. Ik heb deze politieman beleefd gezegd dat hij een inbreuk pleegde op mijn recht op privacy door nog zo laat aan te bellen, terwijl de weekendfilm al bezig is. Die voetgangers konden toch op het voetpad aan de andere kant van de straat lopen ? Ik zei hem dat ik wel wist dat hij loog toen hij zei dat ze toevallig met hun combi passeerden. Ze zijn zeker gebeld door mijn buur, die een pic op mij heeft omdat ik eens wat takken van zijn kerselaar heb afgezaagd. Hij zegt dat zijn boom daarvan kapot is gegaan. Maar de takken ervan hingen over mijn tuin, ze schonden mijn recht op eigendom en dan is het mijn recht om ze af te zagen. Ik had zelfs het recht om de kersen aan mijn kant van de schutting op te eten, maar ik vond ze te zuur.

Hij tergt mij soms door recht voor mijn deur te parkeren. Daar zijn getuigen van. Dan zet ik zijn banden plat, maar het helpt niet. De mensen zijn allemaalegoïsten. Zijn kinderen zijn al niet beter. Om mijn recht op privacy en mijn recht op rust te beschermen, heb ik zelfs al eens met mijn windbuks moeten dreigen omdat zij opzettelijk lawaai maakten in de straat. Zo ver is het al gekomen ! Ze zeiden dat ik hen had afgerammeld, terwijl ik hen alleen maar een oorvijg heb gegeven, want kinderen moeten toch luisteren.

Ik vroeg de agent of hij zich ook niet afvroeg wat die voetgangers eigenlijk nog op straat deden zo laat. Een mens hoort zoveel over inbraken en aanrandingen tegenwoordig. Daar doen ze niets aan, en de grote fraudeurs en de cafébazen die te kleine pintjes tappen en de zwartwerkers laten ze ook maar lopen. Ik ken zelfs een werkloze die twee villa’s in eigendom heeft, daar zwijgen ze over. Ik kan U zijn naam geven. Wij zullen ons straks nog gewapenderhand moeten verzetten tegen de boeven. Zij maar profiteren en wij maar werken, en dan de politie sturen naar een kleine man van bij ons terwijl de weekendfilm al bezig is, dat mag allemaal. Het wordt een echte politiestaat. Ik vroeg de agent heel kalm en beleefd of hij soms ook niet dacht dat hij een Gestapo was. Hij schreef toen een boete van 10.000 frank uit, wegens smaad zogezegd ! Mag een mens dan niets vragen ? Als ze een kans zien om de mensen geld af te troggelen, zullen ze het niet laten. Daar dienen al die reglementen voor. De politiekers verdelen de postjes, geven de politie een procentje en de rest steken ze allemaal in hun eigen zakken, want de schuldenberg wordt er niet kleiner op. Agusta is maar de top van de ijsberg, daar komt nog een dikke staart aan, let op mijn woorden.

Wat is dat voor een demokratie, waarin een mens op de boek vliegt omdat hij rustig en kalm zijn recht op vrije meningsuiting gebruikt ? In zijn eigen huis ? Dat hij niet mag parkeren voor zijn deur ? En zeggen dat dit gebeurt wanneer de vijftigste verjaarding van de Bevrijding (?) wordt gevierd. Ik zal er eens aan denken wanneer het nog eens kiezingen zijn.

Uw verkleefde ingezetene,

Z.F. uit de Dorpstraat.

Het Zomerpad in Knokke (foto : Patrick De Spiegelaere).

Vakantie met Vera

Lieve Vera of Rita,

Vele mensen hebben mij aangeraden u te schrijven, omdat u hen in het verleden hebt geholpen met goede raad. Ik heb een ongewoon probleem. Ik ga zingend door de dag, heb een schat van een man, voorbeeldige kinderen, geen geldzorgen, een ijzeren gezondheid. Maar ’s avonds, wanneer de stilte valt over mijn prachtige huis, denk ik soms : waarom zit ik niet zo te kniezen als alle anderen ? Wat mis ik toch, lieve Vera of Rita ?

Gelukkig Veulentje.

Lief Veulentje,

O, o, o, jij bent me d’er eentje ! Zag je dan niet de lipsticksporen op het hemd van je man ? De wijde pupillen van je kinderen ? Wist je dan niet dat water zich onzichtbaar opstapelt in de muren ? Dat de vreselijkste ziekten ongemerkt in je lichaam broeien ? Praat eens met een terapeute in je buurt, zij is je beste vriendin. Zij verlost je van dat gevaarlijke dwaze geluk en ontdekt bij jou zeker de zorgen en problemen die ieder van ons teisteren, misschien wel nog ergere, en daaraan ontsnapt zelfs al evenmin…

Rita

Vera is met vakantie.

Herman

Donderdag. Mijn kandidatuur gaan indienen voor het voorzitterskap van de partij. Mijn leuze is : VLD is onze voornaam, PVV onze familienaam. Veel ambiance, ’t was gelijk dat ik al verkozen was. Ik versta niet goed waar heel die cirque met stembriefjes en tellingen nu nog goed voor is als de uitslag zo al op voorhand ligt te blinken.

Zaterdag. Ik ben altijd in een goede luim gestemd door de zomersheid als van deze dag. Dan komt de fruitkweker in mij boven. Zon, een schoon onweer daarover dat lijf en ziel bespetst, en ge hóórt de appels groeien gelijk varkskens, knorrend van contentement. Terwijl ik in de schaduw op het terras gezeten ben, kijk ik met grote genoegdoening naar die naarstigheid overal : de landmensen op de akker, de bijen zoemend van petunia tot begonia, onze drie tuinmannen die ik ook elk bij naam ken. Labor est etiam ipsa voluptas. Dat is allemaal getesaurizeerd kapitaal dat daar ronkend staat op te brengen, goed weer of geen weer. Dat is het wat ons landeke groot maakt, hoewel het voor de allure van sommigen natuurlijk nooit groot genoeg kan zijn. Surtout, het laat zich niet incapaciteren omdat de zon eens schijnt.

Zondag. Tussen de bimbam van de klokken in de toren van Michelbeke hoor ik hoe er weer een straaljager komt overgeschoren. Het welt antinomische gedachten in mij op. Het was nodig dat er een beetje austeriteit kwam bij Sabena, want als ge een fruitboom hebt staan, moet ge hem ook snoeien, anders draagt hij niet meer. Ik kan het weten, want ik ben zelf een kweker. Ge voelt eens of dat het een vruchtbot of een wilde bot is die daar staat, en als het een slechte scheut is, moet ze weg.

Maar ge moet niet in uw eigen vingers snoeien, gelijk de regering heeft gedaan. ’t Schoonste van al, ze heeft alle liberalen uit de raad van bestuur van Sabena weggesnoeid ! Dat ze onze Clair hebben doen vliegen, ça va. Zijn gevlogenheid was niet groot, en daarbij, hij kan altijd een nieuw slipke aandoen en elders te water gaan. Maar er zijn nog meer liberalen dan hij. Van overal en tot uit Amerika komen ze mij vragen, meneer Herman, hoe zoudt gij dat doen, gij kent daar wat van, van hoe ze te doen vliegen, gij hebt Sabena tenminste fruit doen dragen swenst dat ge nog minister waart. Zeker vijf postuurkes heb ik daarvoor gekregen, voor mijn gedecideerdheid. En nu doen ze politieke benoemingen zonder de liberalen. Dat komt ervan zie, als we niet in de regering zitten. Mét de liberalen, zouden de liberalen er tenminste bij geweest zijn, ’t zou d’er nog aan mankeren. Politiek fatsoen in deze regering ? Mijn oren !

Maandag. Ik weet niet of het klopt, ik geef het voor wat het waard is, maar ik heb gehoord dat Patrick Dewael daar in Tongeren niet alleen burgemeester is, maar, horresco referens, ook de kerkfabriek presideert. ’t Zal er daar lief uitzien. Pertang zegt een dekreet van Napoleon dat de president van de kerkfabriek iemand van de gelovigheid moet zijn. ’t Zou nogal spijtig zijn als ik dat als professor aan de universiteit niet zou weten, ’t is een tuyau op mijn eksamens. Maar het zou wel erg zijn als Dewael dat als burgemeester niet wist. En als hij het wel wist, dan zijn wij toch een zeer ruimschotige partij. Welwel. Die jongen zou ook alles doen als hij maar ergens als president kan staan blinken. J’y perds mon latin.