Kunt u zich Léon Degrelle na 1945 in het parlement voorstellen? Of Honecker na 1990 in de Bondsdag? Het Europees Parlement daarentegen verwelkomt ook extremisten. De enige voorwaarde is dat ze in eigen land bij meerderheid gekozen moeten zijn. Wil zo’n eenmaal gekozen Europees Parlementslid daadwerkelijk invloed hebben, dan moet hij zich aansluiten bij een bestaande groep, de liberalen bijvoorbeeld, of een eigen groep oprichten, bestaande uit minimaal 20 leden afkomstig uit 5 lidstaten. Dat is in januari gebeurd toen Le Pen, Mussolini en anderen met steun van neofascistische Roemenen en Bulgaren de nieuwe groep ITS oprichtten, afkorting van Identity, Tradition, Sovereignty. ITS presenteert zich met vrome beginselen: verbintenis met christelijke waarden van de Europese beschaving (lees: islamofobie), erkenning van nationale belangen en identiteiten (lees: xenofobie)…
Onder de vernislaag van bovenstaande principes gaan Holocaustontkenners en racisten schuil, die deportaties, werkkampen en castraties bepleiten. De enige Brit in ITS, Ashley Mote, kreeg het even te kwaad toen collega Stoyanov antisemitische uitlatingen deed in de Britse pers. Toch vindt Mote dat iedereen het recht heeft zijn mening te geven. Ruim zestig jaar geleden zei Goebbels: ‘Joden zijn geen volk zoals andere volken, maar een pseudo-volk, aaneengesmeed door erfelijke criminaliteit. De vernietiging van Joden is geen verlies voor de mensheid maar even nuttig als de doodstraf…’ Zonder twijfel heeft de Holocaust de totstandkoming bespoedigd van de Universele Verklaring Van De Rechten Van De Mens. Artikel 19 regelt vrijheid van meningsuiting, maar niet om nieuwe haatzaaiers het vrije woord te geven. Dat blijkt uit het slotartikel, dat nadrukkelijk stelt dat geen enkel recht zodanig mag worden uitgelegd dat andere rechten sneuvelen. De tragiek van deze tijd is dat vrijheid van meningsuiting – uit zijn context gelicht – andere rechten verbrijzelt.
In januari ging er een lichte schok door het Europees Parlement – die uitliep op berusting. De dames en heren van ITS waren democratisch gekozen, en welke invloed hadden ze nu? Het Parlement ging voorbij aan de kracht van populisme dat racisme salonfähig maakt. Voorlopig is een cordon sanitaire om ITS georganiseerd. Geen van de twintig leden heeft het (vice-)voorzitterschap van een commissie bemachtigd. Maar in de LIBE-commissie ( Civil Liberties, Justice and Home Affairs), de parlementaire waakhond tegen discriminatie, zitten al wel vier ITS-leden, onder wie Frank Dillen van het Vlaams Belang, de kleindochter van Mussolini en de dochter van Le Pen.
Familiebetrekkingen lonen. Zo is Stoyanov, stiefzoon van de leider van ATAKA, sinds 1 januari lid van het Parlement. Het is interessant om te weten dat het Bulgaarse ATAKA zijn succes heeft te danken aan de steun van voormalige communistische geheim agenten. In postcommunistische landen is het niet ongebruikelijk dat geheime diensten rechtse partijen oprichten, om frustraties in de bevolking te kanaliseren. Niet de nomenklatoera zou schuld hebben aan de armoe, maar een stel zondebokken. Terwijl in het thuisland armen met armen bekvechten, treden in Brussel ex-agenten als Europees Parlementslid aan. Hun definitieve benoeming moeten ze nog even afwachten. In april worden in Roemenië en Bulgarije verkiezingen gehouden voor het Europees Parlement. Omdat burgers het zat zijn na een halve eeuw communisme weer dezelfde bestuurders te krijgen, voeren ze campagne voor een ‘schoon’ Europees Parlement. Campagnes kosten geld. Maar in Brussel is weinig belangstelling voor oosterse democraten. En van Rusland valt niets te verwachten; Moskou heeft meer op met ITS dan met onafhankelijke geesten. Ook de Amerikanen houden de knip op de beurs; zij moeten het oosten allereerst controleren, niet democratiseren. Ik wil graag in Europa blijven geloven, maar gelooft Europa nog wel in zichzelf, als het zijn oostflank zo meedogenloos laat verkommeren?
Els de Groen, europees parlementslid in de groenen/efa groep, lid van de libe-commissie.
