Een tevreden roker is geen onruststoker. Bericht uit het bejaardentehuis.

Ook in de verzekeringswereld geldt al jaren : eigen schuld, dikke bult. Brokkenpiloten betalen een hogere verzekeringspremie. Wie een aantal jaren schadevrij rijdt, ziet daarentegen zijn premie dalen. Daar zit een soort logica in. Steeds meer verzekeringsmaatschappijen laten hun klanten eerst screenen, want wie is er nu zo gek om een brandverzekeringspolis te verkopen aan een pyromaan ? Een Brusselaar die zich wil verzekeren tegen inbraak zal zijn huis moeten beveiligen met driedubbele grendels, videocamera’s, alarminstallaties en als het even kan ook nog zo’n valse Doberman Pincher. En dan nóg zal hij een hogere premie moeten betalen dan een plattelander.

Het bonus-malus-systeem dat de verzekeringsmaatschappijen toepassen, is gebaseerd op het simpele principe dat de goeden niet onder de kwaden moeten lijden en dat wie zijn gat verbrandt ook maar op de blaren moet zitten. Solidariteit heeft zijn grenzen. En dus gaan er steeds meer stemmen op om van rokers, die wetens en willens hun eigen gezondheid ondermijnen, een hogere bijdrage te vragen voor bijvoorbeeld een overlijdensverzekering. Grote Belgische verzekeraars als AG, Royale Belge, Belstar en Winterthur hebben onlangs een rookboete ingevoerd.

So far, so good.

Maar uit Engeland kwam vorige week het troostrijke bericht dat de verzekeraars er een nieuw probleem bij hebben : het zogenaamde lang-leven-risico van niét-rokers. Al die kruidentee drinkende, joggende, teer- en nicotinevrije gezondheidsfreaks worden stokoud. Vooral vrouwen maken het bont : die leven statistisch gezien vijf jaar langer dan mannen. Fitte bejaarden kosten de verzekeringsmaatschappijen, die een pensioen of een lijfrente moeten blijven uitbetalen, handenvol geld.

Daar moest nodig wat aan gedaan worden, vonden ze in Engeland.

De Britse verzekeraar Stalwart Assurance heeft nu besloten rokers (die immers gemiddeld twee jaar eerder overlijden dan niet-rokers) te belonen met een hogere periodieke uitkering vanaf hun vijfenzestigste. Rokers krijgen jaarlijks 350 pond (zo’n zestienduizend frank) extra. Er wordt nog gestudeerd op de vraag of ook zware drinkers van zo’n gunstmaatregel moeten kunnen genieten.

Toegegeven de bewijslast blijft een probleem. Stalwart gaat er van uit dat zijn klanten moeten kunnen aantonen dat ze tien jaar lang minimaal tien sigaretten per dag hebben gerookt. Maar hoe valt zoiets te kontroleren ? Kunnen verzekerden binnenkort bij nacht en ontij het bezoek verwachten van een deurwaarder, die de peuken in de asbak en de flessen in de glasbak komt tellen ? Of zouden ze wekelijks een urinestaal moeten inleveren ?

Toch is het een sprookjesachtig perspektief : lichtjes aangeschoten, stug dóórrokende vijfenzestig-plussers die dankzij hun verderfelijke gewoontes zwemmen in het statiegeld, en tot groot sjagrijn van alle geheelonthouders in het bejaardentehuis ook nog eens een extra-pensioen krijgen.

Ze leefden nog kort en gelukkig.

Piet Piryns

De Zomerstraat in Laarne (Foto : Patrick de Spiegelaere)

Herman

Dinsdag. Onze partij telt 82.000 leden en 54 daarvan, ochhere, hebben in een petitie hun faveur voor Patrick Dewael gedeklameerd. Moet ik meer zeggen ? ’t Kan niet mankeren, mijn petitie ligt hier al dag en nacht in de kelder, 62.000 dossiers van mijn dienstbetoon alleen, alstublieft en gij nu. En hebt gij op die petitie van Dewael de namen zien figureren van Karel Poma, Frans Grootjans, Louis Waltniel, Freddy Vreven, Willy de Clercq, Jean Pede, Francis Vermeiren, Willy Waldack, kortom, van de echte denkers en vooruittrekkers van onze partij ? Ik ook niet ! Nog een chance dat ik mij met zulke prutserijen niet bezig moet houden. Mijn kwestie is altijd : hoeveel divisies heeft de paus ? Ik kijk naar mijn 62.000 dossiers en dan naar zijn 54 namen die nog altijd kunnen stemmen zoals ze willen. Trekt daarmee naar de oorlog.

Dewael zegt dat hij de campagne voor het voorzitterskap niet wil mediatizeren. Maar de duts heeft wel een rendez-vous gevraagd om zijn woorden te laten inzamelen door een bekend weekblad. Maar wat hij niet weet, is dat ik daar ook zo mijn entrees heb, langs de voor- én de achterkant dan nog. ’t Zal geen waar zijn ! Hij mag het op zijn buik schrijven !

Donderdag. Van Dewael gesproken, ze gaan nieuwe kinderkopkes leggen op de muur van Geraardsbergen. Ik ben eens benieuwd of ze hier onze Berendries ook eens gaan herleggen, want die wordt toch ook bewielrijderd ! Het moet maar een beetje geregend hebben, of alles sliddert zo naar beneden en ze zitten beneden met moor in hun kot. Ik zal eens aan mijn trouwe Basiel moeten vragen hoe we dat spel geklasseerd kunnen krijgen.

Vrijdag. Ik kan mijn kangoeroe gerust van mijn appels laten eten. ’t Zijn pertang delikate beesten. Het is van de appels van achter Tongeren dat de mensen ziek worden, zelfs Spanjaarden met hun straffe magen die toch al die pikantigheid gewend zijn. Dat komt door al die vuiligheid die ze daar opstrooien. Wij hebben dat niet nodig, bij ons groeien ze met genegenheid en stielkundigheid al schoon genoeg. Hugo van Dienderen en die andere Agalev-pastoor, Jef Ulburghs, zeggen dat ze in de Limburg ook wel eens een jonagold van de boom hebben gepikt. Magna est vis consuetudinis. ’t Is mij altijd al opgevallen dat die twee daar niet al te gezond uitzagen.

Zondag. Zoudt ge mij geloven dat ik kompassie begin te krijgen met Annemie Neyts ? Dat dat meiske De Croo en Verhofstadt tegelijk wil zijn, ze had toch één slechter voorbeeld kunnen kiezen. Maar al die kosten en die moeite dat ze doet voor het voorzitterskap en zo door Verhofstadt en Dewael in de rug te worden geschoten, schoon is anders. En surtout, ze hebben haar dat al een keer gelapt. Eens dat die verkiezingen gepasseerd zijn en onze partij weer opgelucht kan inademen, zal ik Annemie ne keer helpen, zie. Als president zal ik dan mijn devoren doen dat ze Karel van Miert kan succederen in de Europese kommissie. Ze heeft ook een keer recht op een schone positie.

Politiek is voor de persisteerders maar ook de non-persistentie valt niet ver van de boom. Een politicus van wie ik dus denk dat het een grote zal worden, is die Ivan Vonck uit Ninove. Gelijk dat hij onze partij de geëmbarrasseerdheid bespaart door niet aan die voorzitterskapssirk mee te doen, dat vonkt dat het ervan gaat blinken.