Vier jaar na zijn eerste solotentoonstelling presenteert kunstenaar Stan Van Steendam (°1985) nieuw werk in de Gentse galerie Barbé Urbain. Gebleven zijn diens voorliefde voor massieve, monochrome en minimalistische werken, gemaakt van poederstof, gips en epoxy op houten constructies. Alleen zijn de vormen die hij creëert deze keer organischer, de formaten verschillend, de pigmenten lichter en gevarieerder, en de werken nog dikker en sculpturaler, met een oppervlak waar meer reliëf en lijnenspel in zit.
Meer dan ooit lijkt Van Steendam, die hoofdzakelijk met zijn blote handen werkt, de grens tussen schilderkunst en beeldhouwwerk te willen doen vervagen, maar dan bij voorkeur met tactiele, intuïtieve composities die zich fysiek in de ruimte laten gelden. Alsof het niet de maker maar het aardse materiaal zelf is dat het proces stuurt, en bepaalt waar het met het object precies naartoe moet.
Daarvoor haalt Van Steendam zijn inspiratie niet alleen uit klassieke schilderijen of sculpturen, ergens tussen arte povera en landart in, maar ook uit de plekken waar hij woont en werkt. Zo verhuisde hij recent naar een nieuw atelier in een verlaten, dystopisch ogend industrieterrein in de buurt van Lissabon.
Maar zijn creaties, die hij zelf ‘schilderijen’ noemt, verwijzen evengoed naar meren, bomen, hemels en stoffige paden. Ze knipogen naar de snelwegen tussen Brussel en Portugal waarop hij inmiddels duizenden kilometers maalde, over het asfalt, het stof, het grint en het gruis. Alsof de saudade zich heeft verankerd in zijn vloeiende, monochrome werken.
Stan Van Steendam, Down the Trail, tot 13/03 in Barbé Urbain Gallery, Gent.
