DE SLACHTER VAN AFRIKA
Idi Amin Dada Oumee is met voorsprong de wreedaardigste en meest archetypische despoot van de dekolonisatie. Hij maakt minstens 300.000 slachtoffers in weinig jaren.
Debuteert als koksmaat in het Brits-koloniale leger. Geroemd voor zijn wrede ondervragingen. Jaar na jaar bokskampioen van Oeganda.
Legerchef na de onafhankelijkheid in 1962. Schakelt met Israëlische steun vriend en president Obote uit wegens diens linkse koers.
President van ’71 tot ’79.
Kent zichzelf de titels President voor het Leven, koning van Schotland, veldmaarschalk, overwinnaar van het Britse Rijk, drager van het Victoriaanse Kruis en lid van de Excellente Orde van de Bron van de Nijl toe.
DIAGNOSE: HOOGMOED, PARANOIA
Zijn loopbaan lijkt op die van Mobutu, zijn buurman in Congo. Ook die klimt op van koloniaal hulpje tot faraonische dwingeland, maar Mobutu is zuiniger met bloedvergieten en zingt het daarom langer uit. Amin voert (vermeende) tegenstanders aan de krokodillen en bewaart schedels in koelkasten om ze bestraffend toe te spreken. Kannibalisme is hem niet vreemd. Hij verkracht naar goeddunken. Alleen moslims ontsnappen – want hij stamt uit die minderheid. Hij verbant of vermoordt tienduizenden middenstanders van Indiase oorsprong, waarmee hij de ruggengraat van zijn economie breekt. Hij keert zich zelfs tegen de Israëli’s – ze vernederen hem met hun anti-Palestijnse raid op Entebbe. Amin komt ten val na zijn overmoedige inval in Tanzania, maar Saoedi-Arabië verleent hem asiel en geeft hem er 24 jaar lang een vorstelijk pensioen.
Politiek is net als boksen. Je probeert je tegenstanders groggy te slaan.u0022 IDI AMIN
