Onderwijs
Met voldoening las ik de visie van onderwijspsycholoog Wim Van den Broeck over het Vlaamse onderwijs (‘Een kind komt altijd uit waar de lat voor hem wordt gelegd. Niet hoger’, Knack nr. 36). Hij stelt terecht, net als onderwijsexpert Dirk van Damme in De Standaard, dat enkele decennia links onderwijsbeleid in grote mate de oorzaak zijn van de dalende onderwijskwaliteit. En hij kant zich tegen de verregaande betutteling en pampering van leerlingen en hun leerontwikkeling in ons onderwijs.
Niet alleen heeft het gelijkekansenbeleid gefaald, zoals de SP.A zelf toegeeft, tevens is in de visie op onderwijs de slinger te ver doorgeslagen in de richting van alternatieve onderwijsconcepten, die zweren bij de afwezigheid van klassikaal lesgeven, rapporten, klassen, kennisgericht onderwijs en geheugentraining. Al te lang hebben ‘onderwijsvernieuwers’ vanuit hun ivoren toren geprobeerd die concepten in de klassieke scholen gedeeltelijk ingang te doen vinden, tegen de opvattingen van leerkrachten en schooldirecties in.
Tijd voor verandering dus. Leerkrachten moeten hun stem verheffen, ijveren voor een vroege differentiatie van de leerlingen en binnen alle onderwijsrichtingen hogere eisen stellen. Een N-VA-minister van Onderwijs lijkt me een belangrijke eerste stap.
Lode Goyens, Genk
Fons Duchateau
Hoe laag kan iemand vallen door de walgelijke leugen uit te spreken dat homo’s in Cuba vermoord worden, zoals Fons Duchateau in Knack nr. 36 doet (‘Soms moet je mensen liefdevol bij hun nekvel grijpen’)? Net zoals in zeer veel andere landen ter wereld in die periode, zijn er in de jaren 1960 en 1970 in Cuba inderdaad homo’s opgesloten. En net zoals tot vandaag de dag in België, zal er in Cuba wel eens sprake zijn geweest van agressie jegens homo’s.
Maar nooit sinds de Cubaanse revolutie zijn er door de Cubaanse overheid mensen vermoord wegens hun homoseksualiteit. Ondertussen is homoseksualiteit al jarenlang geen enkel probleem meer in Cuba. Midden jaren 1990 kwam de Cubaanse film Fresa y chocolate uit. In die populaire film werd homoseksualiteit op een zeer positieve manier benaderd en discriminatie tegen homo’s aangeklaagd.
In het ontwerp van de nieuwe Cubaanse grondwet, die volgend jaar via een referendum aan de bevolking wordt voorgelegd, staat ook de legalisering van het homohuwelijk. En uniek in de wereld: Cubaanse transseksuelen kunnen sinds een aantal jaren gratis een geslachtsverandering ondergaan. Bovendien is er in Cuba al minstens één transseksuele burgemeester.
Roger Liekens, Kessel-Lo
Arco (1)
In zijn analyse ‘De vraag van meer dan 1 miljard’ (Knack nr. 36) geeft Ewald Pironet eindelijk de enige, correcte en eerlijke analyse over de Arco-deal. De CD&V en haar vicepremier Kris Peeters maken het voor de federale regering onmogelijk om een consequent economisch beleid te voeren. Het is een schande, hypocrisie ten top, en het kibbelkabinet was daar het gevolg van.
Hugo Willems
Arco (2)
Knack blijft in de analyse van het Arco-dossier rechtlijnig, maar onvolledig. Zowel Ewald Pironet (Knack nr. 36) als Walter Pauli (‘Arco blijft hét symbooldossier van alles wat er fout loopt in de Wetstraat’, Knack nr. 31) vertrekt van de eenvoudige argumentatie: er kan geen belastinggeld gebruikt worden om Arco-coöperanten te vergoeden.
Er is naar mijn ervaring en weten toch een onderscheid tussen Arco-spaarders (aandeelhouders) en andere spaarders, en dus is er een basis voor een andere behandeling. Niet enkel omdat Arco-spaarders coöperanten zijn, maar ook omdat het ACW en de deelorganisaties door de regering gevraagd werden om, met het oog op de redding van Dexia, een bijkomende kapitaalinbreng te doen. Ik weet als gewezen bestuurder welke bijdragen geleverd werden. Dat was niet enkel in het belang van de Arco-coöperanten, maar ook van alle klanten van Dexia en het hele bankwezen. Alle betrokken politieke regeringspartijen zijn op de hoogte van die inbreng. Hij vormt de morele basis voor de belofte van toenmalig premier Yves Leterme om voor de Arco-coöperanten een regeling te treffen. De CD&V is enkel de notaris van de gezamenlijke afspraak.
Het klopt dus allesbehalve dat Arco een uitwas is van de christendemocratische cultuur van zelfbediening, zoals Walter Pauli beweert: ‘Omdat de CD&V in de federale regering zit, kan die partij de kassen van de Belgische overheid aanspreken om de eigen achterban aan cadeaus te helpen. Die redenering sloeg (en slaat) aan, zeker bij de honderdduizenden andere naamloze spaarders die tijdens de bankencrisis ook geld hadden verloren.’
Bij mijn weten heeft geen enkele andere (spaar)bank een vergelijkbare inbreng gedaan en is de vergelijking met de Arco-spaarders dus niet terecht. Het zou Knack sieren om in de toekomst het Arco-dossier in zijn volledigheid en dus objectief te benaderen.
Piet Messiaen
Biodiversiteit
Dirk Draulans eindigt zijn artikel (‘De helft van alle leven op aarde is verdwenen’, Knack nr. 36) met: ‘De mens is een ramp voor alle andere levensvormen op aarde.’ Ik deel zijn mening, maar de vraag is dan: wat doe je eraan? Sinds 1995 is er jaarlijks een klimaattop maar de resultaten zijn onvoldoende. Volgens mij zouden we beter de groei van de wereldbevolking stoppen. In 1950 waren we met 2,5 miljard, vandaag zijn we met drie keer zoveel. Dagelijks komen er 200.000 mensen bij. Willen we echt met 9 miljard zijn in 2050, zoals de Verenigde Naties voorspellen?
Georges Vanhaverbeke, Overijse
Verkiezingen
Het is toch bijna normaal dat mensen zich niet willen inzetten om op een lijst te staan (‘De democratie is geen feest meer’, Knack nr. 36). Kom je in de oppositie terecht, dan is je enige bijdrage aanwezig te zijn op de gemeenteraad. Naar je argumenten wordt nauwelijks geluisterd of ze worden honend weggelachen. Ben je gemeenteraadslid, dan mag je ja knikken volgens het standpunt van het schepencollege. En wat te denken van burgemeesters die nu al zeggen dat ze na 14 oktober burgemeester willen blijven? Wat heeft die poppenkast dan nog voor waarde?
Politici lonken al volop naar de kiezers. De brievenbus puilt uit met folders over hun daden van de afgelopen zes jaar. Ze vergeten dat sommige verwezenlijkingen alleen konden gebeuren met het geld van de inwoners. Bescheidenheid is aan hen niet besteed. Ik woon in Bredene sinds 1968 en nog nooit heeft één mandataris mij aangesproken. Toch beweren ze dicht bij het volk te staan.
Triphon De Meulenaere, Bredene
Woord vooraf (1)
Met een soort afschuw heb ik de opinie van Bert Bultinck gelezen (‘Bang voor een zwarte planeet’, Knack nr. 35). Persoonlijk vond ik het misselijkmakend om alle Vlamingen racisme in hun DNA te verwijten. Daarmee heeft hij iets gevaarlijks gedaan. Hij heeft de racisten die echt wel bestaan, maar slechts een deel van de Vlamingen uitmaken, hét excuus gegeven om hun gedrag niet bij te stellen. Zo heeft hij niet enkel racisme gebagatelliseerd, maar er ook voor gezorgd dat het bij sommigen nog dieper ingebakken zal raken. Het kan toch niet de bedoeling zijn om van de term ‘racist’ een geuzennaam te maken? Ook heeft hij precies gedaan wat hij de racisten verwijt en dat vind ik bijzonder jammer. Ik blijf erbij dat een mening of een opinie geuit moet kunnen worden, maar een weerwoord is hier meer dan op zijn plaats.
Franky Standaert, Westende
Woord vooraf (2)
Hoofdredacteur Bert Bultinck spreekt steevast over ‘witte’ Vlamingen. Het is niet omdat sommige gekleurde medemensen de term ‘witte’ Vlamingen boven ‘blanke’ Vlamingen verkiezen, dat hij daarin moet meegaan. Ik moet vaststellen dat Bert Bultinck kleurenblind is. Een blanke is niet ‘wit’ van huidskleur. Ik zal maar wit zijn als mijn bloed is weggetrokken en ik in mijn doodskist lig.
Luc De Vriese, Aalst
