In zijn columns vertolkt Gerard Bodifée doorgaans controversiële stand- punten. Die lokken dan ook uiteenlopende reacties van de lezers uit.

Bodifée (1)

Het lijkt in “Jong is God” (Knack nr. 20) warempel alsof Gerard Bodifée zich bedreigd voelt, terwijl daar nauwelijks reden toe is. De derde leeftijd is, zeker in België, toch ruimschoots in de meerderheid? Misschien is het feit dat al die oude mensen het jonge hout alle hoop op een sprankeltje zonlicht ontnemen, wel een van de hoofdoorzaken van de huidige malaise. Gelukkig hebben jonge mensen en hun sympathisanten één meedogenloos sterke bondgenoot: Vadertje Tijd. Die heeft altijd het laatste woord: zelfs in België.

Bodifée (2)

“De revolutie was een fuif” (Knack nr. 18) geeft eindelijk eens een zinnig oordeel over die domme, stomme mythe van mei ’68. Ik heb die als student Germaanse bij de “gedeisden” meegemaakt. Door de meeste commentatoren worden de gematigde lieden voor idioot verklaard. Gelukkig was er Bodifée.

Bach Mag

De reeks negatieve brieven in “Het laatste woord” (Knack nr. 19) ergeren mij. Wat is er in godsnaam fout aan dit erg sympathieke programma?

Waarom mag over klassieke muziek geen lekker oppervlakkige televisie gemaakt worden? Waarom moet er altijd diep gegraven worden als kunst met de grote K op de buis komt? Televisie is een oppervlakkig en vluchtig massamedium. Wat kun je dan verwachten van een programma dat maar dertig minuten duurt? Denk je dat geniale fenomenen als Bach, Mozart of Wagner in een televisieprogramma verklaard kunnen worden voor de massa, iets waar kenners in een heel leven niet in slagen? Denk je dat de aversie van jongeren tegenover klassiek in een televisieprogramma kan gekeerd worden? Dat zou eigenlijk in het onderwijs moeten gebeuren. “Bach Mag” is verre van perfect, maar het is een goede poging om klassieke muziek eens op een andere manier op de buis te brengen. “Bach Mag” is een onderhoudend en amusant programma, vlot gepresenteerd, visueel erg sterk, de gekozen muziekfragmenten zijn uitstekend, de videoclips origineel, en dat alles doorspekt met de nodige humor. Over hoeveel televisieprogramma’s kan je dat zeggen?

Politiehervorming

Dat ruimtelijk Vlaanderen een ramp is, weet het kleinste kind. Vele plaatselijke beleidsvoerders met al hun relaties in de gepolitiseerde administratie, zijn hiervoor verantwoordelijk. Bouwpromotoren werden in de gemeentehuizen meestal beter ontvangen dan zij die de laatste stukken open ruimte wensen te beschermen. Hoewel gemeentelijke autonomie op het eerste gezicht democratisch oogt, bleek ze in de praktijk een vrij autoritaire en weinig controleerbare werkelijkheid.

Met de voorstellen voor de politiehervorming, waarbij de macht van burgemeesters nog toeneemt, zal het niet anders gaan (“De politie is een dienst”, Knack nr. 20). In de plaats van een onafhankelijke politie krijgen we een voorzichtige politie waarbij rijkswacht en politie wel zullen uitkijken te verbaliseren als het plaatselijke bestuur andere meningen of prioriteiten heeft. Men kan het hen zelfs niet kwalijk nemen als ze voor hun vaste aanstelling of bevordering de kat uit de boom kijken.

En de burger die vroeger nog terechtkon bij de onafhankelijke rijkswacht, staat in de kou. Zo kan het plaatselijk politiek dienstbetoon worden uitgebreid op de terreinen van de rijkswacht.

Referendum

De CVP is tegen het referendum (“Pro & Contra”, Knack nr. 20). CVP-politicus John Taylor verwijt de politieke voorstanders partijpolitieke ambities. Alsof de CVP ooit andere ambities koesterde.

Maar wat dan met de inspraak van de geïnteresseerde burger in belangrijke problemen, wat met de basis van de democratie waar onze zogenaamde politieke klasse het zo graag over heeft? Om de kloof met de burger te dichten, zal men iets anders moeten hebben dan doorzichtige en hypocriete argumenten.

Paars

In “De mug leeft nog altijd” (Knack nr. 18) zegt Patrick Dewael: “De Waalse socialisten voeren constant een politiek van chantage.”

De analyse is grotendeels correct en is de grootste oorzaak van de moeilijkheden die de regering-Dehaene heeft om hervormingen door te voeren.

Maar hoe denkt de VLD aan die chantage te ontsnappen? Is hun droom niet een paarse coalitie? Hoe kan dat zonder de Waalse socialisten?

Faciliteiten

“Europa gaat tot de rand” (Knack nr. 18) stelt Jan Reynaers voor als “SP, Nederlandstalig ondervoorzitter van de Belgische Progressieve Socialisten”. Hij is tevens kabinetschef van de Franstalige adjunct-gouverneur van Vlaams-Brabant (die de Franstaligen in de rand moet beschermen) belast met toezicht op het gebruik van talen in bestuurszaken en het onderwijs in de Vlaamse faciliteitengemeenten rond Brussel.

Reynaers nam ook, samen met anderen, het initiatief om een petitie te verspreiden tegen de rondzendbrieven van de ministers Peeters en Martens.

Wanneer protesteren deze Vlaamse belgicisten eens tegen de niet-toepassing van de taalwetten in Brussel en Komen?

De zaak-Dutroux

Wat een mop van staatsmanschap (“Het gelijmde land”, Knack nr. 19). Als het volk zich te fel roert, kan plotseling alles veel sneller en anders. Er vallen koppen. Niet uit vrije wil en moedig zoals dat schijnheilig heet. Wel psychologisch doordacht. Geef de massa wat kleine brokken, dan zijn ze gesust en verlangen ze het gehele deel niet. De opgeofferden krijgen een tweede kans, mét promotie.

Niet dat de ontslagnemende ministers persoonlijk verantwoordelijk waren. Heel de structuur is fout. Een justitie die met procedures speelt, is even ergerlijk.

Niet het geval-Dutroux veroorzaakte de veranderingen, wel de algemene ontevredenheid drijft de politici tot maatregelen. De moraal: als het volk zwijgt, stemt het toe en oogst het de toestanden die we nu beleven.

Getuige X

De beslissing van het gerecht om de zaak-X1 af te sluiten, is onbegrijpelijk (“Alles behalve de waarheid”, Knack nr. 19). Dat men van zo’n getraumatiseerde getuige niet alles moet geloven, is vanzelfsprekend. Maar de kern van haar getuigenis blijkt waar: ze werd op twaalfjarige leeftijd met medeweten van haar ouders misbruikt door een man die dertig jaar ouder was dan zij. De schuldige heeft het bekend, wellicht omdat de zaak toch verjaard was.

Dat betekent niet dat de rest van haar getuigenis waar was, maar maakt het toch allemaal waarschijnlijker.

Het parket verklaarde dat X1 met de relatie had ingestemd. Dat is gevaarlijke onzin. Als een volwassene seks heeft met een twaalfjarig meisje, is dat wettelijk en moreel verkrachting. Ik blijf erbij dat het gerecht om politieke redenen het pedofiele netwerk waarover X1 sprak, niet kon en niet wilde vinden.

Rechtzetting

In een artikel met als titel “De jacht op spoken” (Knack nr. 21), werden zonder enige verificatie bij de betrokkenen verklaringen weergegeven van Hervé Feuillien, voormalig kabinetschef van minister Jean-Louis Thys, als zouden “door de Brusselse minister-president Charles Picqué, minister Rufin Grijp en minister Jos Chabert nepstudies zijn besteld bij bevriende enquêtebureaus”. Minister Chabert en minister Grijp ontkennen formeel ooit nepstudies te hebben besteld.

Gaia

Bij de sluiting van de dierentuin van Zwartberg (“De week in België”, Knack nr. 18) koos Gaia weer voor de redeloze confrontatie. Beschuldigend staan schreeuwen brengt Gaia enkel in een maatschappelijk isolement.

We hopen dat Gaia evolueert naar een vereniging met een bredere basis zodat verschillende mensen een inbreng hebben en verschillende accenten mogen hebben. Een nauwere samenwerking met de universitaire wereld kan verruimend werken en maakt de kans kleiner dat Gaia voortdrijft op enge standpunten. Een actie kan sensibiliserend werken, maar moet toch uitmonden in overleg.

H. Van Calenbergh, Oostende.,Prof. Dr. L. De Grauwe, Gent.,J. Sabbe, muziekleraar, Gentbrugge.,H. Ceulemans, Brasschaat.,R. Vanthillo,P. Lepez, Alken.,M. Ghekiere, Dilbeek.,W. Degheldere, Brugge.,J. Crommen, Bilzen.,F. Bergers, E. Coninx, Genk.